Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
19 datasets found
Dutch Keywords: vertellen krijgen
D'r zat op een keer een Benschopper in een café, in Benschop. Ze zeggen tegen hem: "Als je met schoppenboer naar buiten gaat, kan je daar een fles jenever krijgen", een fles of een borrel, dat weet ik niet. Maar hij dorst niet. Hij bleef zitten. Hij dacht, dat de duvel in 't spel was. Een leegloper noemen ze in Benschop ook wel een schoppenboer.
nl.verhalenbank.50899
Hjir yn Drachten wenne ik jierren lyn by moeke Boulier. Moeke Boulier koe mear as in oar en hja wist ek mear as in oar. Hja seach allerhande dingen foarút. Op in kear fortelde se, oan 'e oare kant de wei soe in great kanael komme en dêr soenen pakhuzen boud wurde en greate hotels. Dat is nou sa'n 60 jier lyn dat hja dat fortelde. Ik ha letter wolris...
nl.verhalenbank.37800
Nachtmerrie kennen paddie mensn kriegn; ik zel joe dr wat van deurgeevn, wat andern mie ook verteld hebben. Zo mout er vrouw woond hebben, dei dr fiks last van har; as ze op bedde lag, kun ze gien woord uutbrengen en wur ze hielemaal stief. Umdat gien mens heur helpn kun, bint ze naar n pater goan. Die gaf ze n middel met um de nachtmerrie te weern en...
nl.verhalenbank.44948
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten. Maar één...
nl.verhalenbank.9328
Us mem fortelde, hja hie ris mei ien fan myn susters by in minske west to praten. Myn suster hie doe sa'n oardel jier âld west. Mem droech har op 'e earm. Hja hie in apel fan dat minske krigen, mar dat wie in tsjoenster. It famke hie der in stik ôfbiten en dat opiten. Doe wie se bigoun to razen, en dat hâldde mar oan. It bern wie bitsjoend. Doe gongen se...
nl.verhalenbank.38467
Op de Hunneglooberg, die ver boven het wijde heideveld uitstak, woonde een oude wikkerse, die van leven en dood meer afwist dan alle andere samen. En al woonden de mensen dan niet meer in haar nabijheid maar in de buurt van Ruinen waar de leefomstandigheden beter waren, zij vergaten de oude graven van hun voorouders niet en als ze in nood zaten gingen ze...
nl.verhalenbank.49211
Ik ben soms in een zekere gemoedstoestand, dat ik iets voorzie. Prettig is dat niet. Het zijn vage momenten, die kort duren; schrik heb je op zo'n moment niet. Ik zal niet alles weergeven, omdat sommige mensen nog leven, van wie dan ik enkele dingen weet. Mijn broer kocht eens een koe. Ik ging het beest bekijken. Toen zei ik:“Dat dier is ziek; het wordt...
nl.verhalenbank.43648
HEKSERIJ VOORKOMEN In Valkenswaard woonde vroeger een rijke boer die veel koeien en paarden had. Totdat er een jaar kwam dat het hem niet erg meezat. Een aantal paarden en koeien stierf aan een onbekende ziekte. De boer zat er behoorlijk over in en besloot naar de paters van de Achelse Kluis te gaan. Hij werd bij de paters toegelaten en vertelde de reden...
nl.verhalenbank.49572
Myn oer-beppe wie in dochter fan Douwe Tsjallings Reitsma. Dy Reitsma wenne op Great-Angterp, in pleats op 'e grins fan de âlde Parregeaster mar. Dy mar is nou ynpoldere. Fan dy man binne ûnderskate staeltsjes fan syn sterkens en fluggens bikend. Sa wie it ris hurdriden yn Makkum yn 1812 op 't séiis. Douwe Tsjallings die ek mei. Hy moast de eerste rit be...
nl.verhalenbank.50547
Fan in tsjoenster mat men noait hwat opite, hwant dan kriget men in pod yn 't liif. Karste Lamke hie turf to keap. Dêr moesten wy as bern sa nou en dan hinne om turf. Dan krigen wy in apel fan har. Mar dy mochten wy net heal fan ús mem en dy opite, hwant Lamke wie in gefaerlike tsjoenster. As men der sa yn biet kaem 't forkeard. As men earst it mes der yn...
nl.verhalenbank.30083
Heks doet kinderen wenen Hier in Stramproy heeft vroeger ook een heks gewoond waarmee de mensen heel wat te stellen hadden. In de buurt hadden ze pas een kleine gekregen. Toen de moeder er eens mee in de wagen was gaan wandelen, was ze de heks tegengekomen, en vanaf dan deed de kleine niets dan wenen. Ze zijn er dan mee naar de pastoor gegaan en die heeft...
nl.verhalenbank.35739
Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen. Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...
nl.verhalenbank.12193
Heksenkringen In Woensel woonde vroeger een jongen die verkering had met een knap meisje. Op een avond, toen vader en moeder niet thuis waren, zaten ze beiden bij de platte-buiskachel wat met elkaar te praten. Het was warm in de kamer en daardoor kwam het misschien wel dat het meisje in slaap viel. De jongen zag het wel, maar hij wilde haar niet wakker...
nl.verhalenbank.49537
Dat is al lang geleden, maar nu iets over bijgeloof van jongere datum.Mijn broer is ook een grappenmaker. Graag neemt hij mensen er tussen. Nog dit jaar kreeg hij het twee keer klaar door spannend te vertellen grote volwassen kerels bijgelovig te krijgen. Op een feestavond hier in Jipsingboertange vertelde hij: “Oal Jan Oarends mout d’r ’s nachts voak...
nl.verhalenbank.45647
Mijn grootvader woonde op Urk, en me grootmoeder heb me dikwijls verteld dat, toe zij jong was, er ook een vrouw was die kollen kon. Dat wijf gaf den kinderen dikwijls wat, maar me grootmoeder wier altijd door haar ouders gewaarschuwd het niet op te eten. Op een goede keer kwam me grootmoeder, dat toe een jonk meissie was met een paar van die roode...
nl.verhalenbank.9195
Een molenaar kon geen knechts houden, en wel hierom niet. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en was het een oordeelsleven. Door ondervinding geleerd, besloot hij geen nieuwe knecht aan te nemen. Toch meldde zich op een goeden dag er één aan en bleef zoolang aandringen dat de molenaar besloot het nog maar eens te probeeren. De...
nl.verhalenbank.8786
2.19. De kaboutermannekens te Bergeik In het midden der vorige eeuw woonden er nog Kaboutermannekens op enkele plaatsen te Bergeik. Niet verre noordwaarts den molen ligt een regelmatige heuvel, de Kattenberg geheeten, waarop in vorige tijden ook de vergaderingen en danspartijen der katten gehouden werden. Dezen heuvel hadden de Kaboutermannekens met holen...
nl.verhalenbank.50059
¶ Het xvij. capittele. "Noch seg ic u: God ende die redenen verbieden, aldaer eenige joncfrouwen sijn dye bevrucht sijn, te spreken oft verhalen van 310 eenigherlei dingen die niet en sijn te crigen, want dye vrucht haers lichaems mochtes misquaem hebben." (Glose) Vrou Abonde vanden Hovene seide daer op, dat quaet waer die vrouwen, dye...
nl.verhalenbank.29018
dat spookhoes, Raarveld, den kon dan spookn, ja, den kon spookn. Ik heb der nooit aans eheurd. E: Wat vuk spookn deur he dan? L: Mien vaa hef ezegd, hier hef vrower n schoapschot stoan, wie hadn vief schoap had, dow ik noar school heb goan, honderd schoap hadn ze hier, mer doar was nen scheper, deat was Snuverink oet Siberië, doar woont der nog nen...
nl.verhalenbank.128600
35