Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Heites âlden ha fyftich jier, fan ôf 1850, buorke op ‘Eeskwerd’ by Easterein. Heit en mem ha dêr wenne oan 't 1917 ta. In omke wie boer op ‘Jet’ by Britswerd. Op in kear fortelde omke heit, dat er in bulte lêst hie fan keallesykte. Hy hie in duvelbanner komme litten om de sykte út it keallehok to bannen. Heit hie der ek lêst mei. De duvelbanner is doe ek...
nl.verhalenbank.50522
Sterke Harmen, út it forhael fan it sûkerskip, Harmen Munniksma sa 't der folút hjitte, foer mei twa broers, hast like sterk en great as hy, op in skip, dat skulpen fan 'e sûgers helle.
De Makkumers neamden it it reuzenskip.
Sa fortelde my in famyljelid fan him, in de Haan út Makkum, hy koe sawn fjirder (in fjirder is plm 70 poun) ierpels tille, to witten...
nl.verhalenbank.50534
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten.
Maar één...
nl.verhalenbank.9328
Beppe, fan heites kant, koe in bulte fan tsjoenen fortelle. Yn Heech wie ek al in tsjoenster. Pake en beppe hienen in bern fan sa 'n jier twa-trije en dat wie ek bitsjoend, sa it hjitte. Yn Heech wenne do-des-tiids ek in duvelbanner. Dy waerd helle, want dit wie hwat, dêr wist dokter dochs neat fan!
Hy sei:“Dat bern is bitsjoend; helje it kessen mar ris...
nl.verhalenbank.50519
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
DE BEHEKSTE KOE
In Achel woonde vroeger een vrouwtje dat boter maakte en om die reden het botervrouwtje werd genoemd. Op zekere dag was ze reeds meer dan drie uren bezig met karnen, doch de melk wilde maar niet boteren. Ze deed de normale handelingen als altijd, meer dan dat zelfs, maar niets hielp. Toevallig kwam de buurvrouw voorbij en het botervrouwtje...
nl.verhalenbank.49581
Mien schoonvoader dainde indertied bie de boer. Trouwens, wat zoln aarbaiderskinder anders.
Boer zien aine zeun was spoukkieker. t Was n vrijgezelle vent. s Nachts luip de jong asmis bie de weg of in t veld, want den mos hai wat zain. n Ongeluk of liekstoaties. Zo komp e op n nacht weer bie hoes en zeg teegn mien schoonvoader: "Ik bin noar Veenhoezn west;...
nl.verhalenbank.43279
Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen.
Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...
nl.verhalenbank.12193
Oale spookverhoaln ken ik joe wel verteln, temeer omdat wie stomp aan de grens wonen; de bevolking is hier maist haalf duuts en n bult binnen net as ik “heimatlos”.
Ik was n kwoajong, dou ik es n moal woakn mos bie n oale man in de buurt. Ik har dat nog nooit doan, moar mien voader zee, dat ik t best leern mug; de andere woakers konden den eevn sloapn....
nl.verhalenbank.44855
5.22. Tovenaar doet hengst steigeren en al de beesten losbreken
En koeibeesten losbreken! D'r was er ene en dien haalde dat uit de boeken. Nauw was er ene die mee nen hengst rondrei. En dan mochte gene sterken drank drinken: maar die mocht nogal graag een borreltje. Feke Van Dijk, heetten ie. En die kerel komt hem tegen. 'Hoe is 't, is 't nogal ne...
nl.verhalenbank.44459
Spontaan vertelde de broer van den heer Eysker ook de geschiedenis van klaverenboer, mij meegedeeld door mijn Zuiderwouder.
Zijn grootvader had met anderen een rondje. Op dat rondje gebruikten zij meestal een borreltje. Op een goeden avond had niemand lust om een flesch drank te halen.
Toen zei er één: "Ik zal klaverenboer er om uitsturen, op voorwaarde...
nl.verhalenbank.9053
Een ongetrouwd heer had ook een voorspellende geest. Hij was een oppassend man, en had een oude huishoudster.
Toen hij 's avonds laat uit de sociëteit kwam, zei de meid tegen hem: "Mijnheer, er is volk in huis. Ik heb het gehoord, haal gauw de politie."
"Neen," zei hij, "ik wil geen politie in mijn huis hebben. Ik zal zelf kijken."
Hij ging rechtvoort...
nl.verhalenbank.8818
2.41. Het Kaboutermanneke te Duisel
Op zekeren schemeravond kwam een boer, die te Duisel woonde, nadat hij, in de nabijheid van den Kabouterberg, heideplaggen voor turf had gestoken, met zijne schup op den schouder gegaan, van het gehucht Dalem onder Hapert naar Duisel. Hij zag in de verte een manneke door de heide loopen, en verwonderde zich dat een kind...
nl.verhalenbank.50082
2.40. De laatste kabouters te Aalst
Men wijst eene boerderij waar, lang geleden, op zekeren nacht al het graan verdwenen was, dat gedorschen op den zolder lag. De eigenaar stak de schuld hiervan op de Kaboutermannekens, en vertelde het aan zijnen buurman. Deze geloofde zulks in den eerste niet, want hij hield de Kabouters voor goed en eerlijk.
Toen...
nl.verhalenbank.50081
2.5. De scheidspaal
Op een gehucht van Eersel woonde in de vorige eeuw een boer, dIe door de drift om zijne akkers te vergrooten, zoodanig was beheerscht, dat hij niet vreesde, den paal welken zijnen akker van dIen zijns buurmans afscheidde, ver voort te zetten, om alzoo eenige roeden grond in te palmen.
De brave buurman was geenszins op bedriegerij...
nl.verhalenbank.50045
.1.24. Kaboutersprookjes
De Kabouters hadden bij een boer te Aalst al het graan van den zolder gehaald. De boer beklaagde zich daarover eens bij zijn buurmnan. Deze kon echter niet gelooven, dat 't kleine volkje daartoe bij machte was en zei: 'Bè nou, ik zou wel eens willen zien, dat 't mij gebeurde. 'K zou ze mardi!' En jawel, maar 'e lutske' later was...
nl.verhalenbank.50018
