Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in man, dy moest in protte jild fuortbringe. 't Wie sulverjild, dat er yn in pûde droech.
Japik Ingberts trof dy man en sy rounen togearre op. Al gau krige de man fortrouwen yn Japik Ingberts. Doe sei Japik Ingberts ûnderweis: "Ik kin 't jild wol even foar jo drage."
"Jonge ja," sei de man, "dat liket my skoan ta. Mar it is my net like folle hwa't...
nl.verhalenbank.18201
De Zwijnsberg te Venlo
Ruim een kwartier buiten Venlo, in de nabijheid van den Onderste-Houtmolen, lag vroeger een uitgestrekte wildernis, omsloten door een haag van dicht houtgewas; in het midden bevond zich een zandheuvel. Eigenaar hiervan was zekere Simons, volgens anderen Mons geheeten, bouwmeester van het Venlosche Raadhuis. In die woestenij werden...
nl.verhalenbank.35579
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten.
Maar één...
nl.verhalenbank.9328
In wikseldaelder kin men altyd mar útjaen, hy komt grif werom. By de frijmetselarij ha se wikseldaelders. Kobus Dalstra wie sa'n frijmetselaer. Ek in neef fan my, Wessel Gal hie him oan 'e frijmetselerij forkocht. Frijmitselers, dy't jild brûke matte, wurde trije kear holpen.
As de frijmitselers by elkoar komme, ken de iene de oare net. Sy komme der...
nl.verhalenbank.24879
Us heit fortelde, ien fan syn maten, in skipper lyk as heit, wie frijmitseler. Dy keardel wenne allinne op in skip en hy koe dwaen hwat er woe, noait forlet fan jild. Dêr soarge de duvel foar.
Op in kear, op in joun noadige hy in pear kamaraden by him op it skip. Dêr wie heit ek by. Der woarden nochal hwat buorrels dronken en hy sloech himsels ek net...
nl.verhalenbank.31287
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
Thomas Clare wie ek in kaertlizter. Sy hie 't fan har mem Antsje Snipel leard. Antsje har suster Tryn Snipel koe 't ek. En Clare har dochter Durkje kin it ek. Sy dienen it allegear neffens itselde resept:
Clare sei: "Even yn 'e printsjes sjen."
Dan krige se njoggen kaerten en sei, wylst hja se dellei op 'e tafel: "Ien, twa, trije, fjouwer, fiif, seis,...
nl.verhalenbank.27280
Op 'e Skilige Piip dêr sit in kiste yn 'e groun mei in protte jild der yn. Guon ha dêr hinne west to dollen. Mar dy binne gau wer ophâlden. Hwant it bloed dat roan har by de lea del. Dit fortelde heit.
nl.verhalenbank.38564
Der wie in man dy hie forlet fan jild. Doe kom de duvel by him. Dy seach der út as in knappe mynhear. "Siz mar hoefolle ast ha wolste", sei dy mynhear. De man neamde it bidrach. Doe sei de duvel: "Nou mat ik ek hwat fan dy ha. Hwatstû moarnmoarne it earst fêstbynste, dat is fan my." Dat woarde ôfpraet.
Mar de jouns gong de man nei dûmny ta. Dy fortelde er...
nl.verhalenbank.19363
Der wie in boer, dy syn pleats wie skjin to'n ein. Hy moest noadich in nije boereplaets ha, mar hy hie der gjin jild foar. Hy wie al faek op sjou west om jild, mar 't joech neat, hy koe gjin jild krije.
Doe kom der him ris in kear ien op side.
It wie de duvel.
"Hwannear moat de plaets klear wêze?" sei er.
"Leafst sa gau mooglik", sei de boer....
nl.verhalenbank.25248
Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen.
Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...
nl.verhalenbank.12193
[10.18 min]
LP:Uit het blote hoofd. Ja, dus ik ga u nu een verhaal uit het blote hoofd vertellen.
RK:Ja.
LP:In het Ginneken, meer gezegd in Ulfenhout heb je het kasteel van Grimbergen. En in het Ginneken heb je het kasteel Bouvigne.
RK:Bouvigne.
LP: Bouvigne. Ja.. die twee heren van die twee die twee landheren van Bouvigne en van Grimhuizen, ja? Die...
nl.verhalenbank.48909
Hjir dwars oer hat in plaets stien, dat wie earder in lang âld hûs, noch earder wie dat in kleaster. Ik ha de fearten der noch omhinne kend. Der is nou noch ien feart fan oer. Grachten neamden wy dat.
Ik wie in jonge fan sa'n fyftsjin jier, doe arbeide ik by de boer, dy't dêr wenne.
Yn 'e hûs wienen koestâllen. Ik tocht der wolris om: op fjouwer stâllen...
nl.verhalenbank.38131
Jan Hepkes fan Surhústerfean handele yn fellen. Der hat noait ien west yn 'e wide omkriten dy't sa fortelle koe as Jan. Hy sei altyd: Ik liich net. Dy't my op in leugen bitraepje kin kriget tûzen goune fan my. Mar ik meitsje de dingen hwat moaijer. It aerdet hwat nei, matte jo tinke. Myn pake wie blauferver en ik kleurje it ek hwat op.
Soks sit yn 't...
nl.verhalenbank.28726
Achter Ljouwert moat in boer west ha, dy't net in sint mear hie. Syn pleats wie oanein, en as der in stoarm kom, koe alles wol ynstoarte. De man wie syn rie to'n ein.
Op in joune stied er op it hiem. Dêr kaem in mynhear oankuijerjen. Jo lykje wol mismoedich, sei dy.
Dat bin ik ek andere de boer en doe fortelde hy hoe slim as hy der oan ta wie en dat er...
nl.verhalenbank.11575
Heit woe nei Feanwâldstermerke ta om dêr in keal to keapjen. Mar hy hie gjin sinten genôch. Dêrom frege er stammerige Harm. Dy hie altyd sinten en woe ek altyd wol liene. Stammerige Harm hie in wikseldaelder, dat wie oeral wol bikend.
Harm wenne flak achter ús. Hy kom by ús en sei tsjin heit: "Jonge, Wibe, hwat hastû dêr in allerivichst moai reabont...
nl.verhalenbank.20019
Alde Gerben Visser wenne op 'e Tike. Hy wie mei de helm geboaren. Op in joun hied er mei 't wiif to praten west. It gong froeger faek op in jounpraten. Se wienen ûnderweis nei hûs ta.
Mast even achter my gean, sei Gerben tsjin har. Is der hwat, Gerben?
Ja, sei er. Doe gong er in eintsje sydlings op in sânpaed.
Even letter sei er: Kinst wol wer njonken my...
nl.verhalenbank.12252
Ik moat ek noch even fortelle fan de neikommelingen fan “de Wylde boerinne” uit de novelle fan master Holtrop. It wiene er trije, n.l. Sjoerd, Aukje en Anne. De earste beide wiene forgroeid en doe noch ûngetroud. Anne wie troud. Se wennen doe op twa pleatskes ticht by elkoar en wiene geweldich op jild gesteld. Sjoerd, en letter Aukje, gongen sels mei it...
nl.verhalenbank.46415
Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog.
Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...
nl.verhalenbank.44573
Bij Klaas Lodder spookte het. 's Nachts werden de kasten open gegooid en lagen alle kleeren over den grond. Wat dat nou voor rarigheid geweest is, weet ik niet, maar mijn vader heb me dikwijls verteld, dat as hij 's avonds na zijn kaartrondje ging, dat ie dan een roodbonte en een gele hond voor hem uit zag lopen, en die dan plotseling verdwenen onder dien...
nl.verhalenbank.9336
