Datasets - ISEBEL

Der wie ris in doomny, dy hie fijannen. Doede Lapke wie ien fan dy fijannen. Dy kaem noait by him yn tsjerke. Hy hie sa de pik yn op 'e doomny, dat hy naem it bislút him to formoardzjen. Op in joun liet er in boadskip oan 'e doomny bringe, dat der lei ien op stjerren en de famylje forsocht him dêr to kommen. De doomny gong op stap. Hy moest oer in planke....

alleen

nl.verhalenbank.38589

Myn oer-beppe wie in dochter fan Douwe Tsjallings Reitsma. Dy Reitsma wenne op Great-Angterp, in pleats op 'e grins fan de âlde Parregeaster mar. Dy mar is nou ynpoldere. Fan dy man binne ûnderskate staeltsjes fan syn sterkens en fluggens bikend. Sa wie it ris hurdriden yn Makkum yn 1812 op 't séiis. Douwe Tsjallings die ek mei. Hy moast de eerste rit be...

afstammeling

nl.verhalenbank.50547

Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi. Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...

appelboom

nl.verhalenbank.44719

't Is nou zo'n jaar of zestig geleje, ik ging nog op school, toen wier d'r in Polsbroek gesproken van een spook. 't Was puur wit van onderen tot bovenen en 't liep maar te neuriën en te grommen en met z'n armen te zwaaien. 't Bleef op de weg, 't was vervelend. Een kennis van me heb me verteld dat ze met z'n tweeën langs de Benschopse wetering liepe, toen...

achter

nl.verhalenbank.50979

Hoe de Bullekes bekeerd werden Het verhaal is van mijn grootvader B. de Kock (1828-1906). Als de oude man dit verhaal 's avonds, als we rond de potkachel (waarop de pappot) waren gezeten, vertelde met veel "wat za'k oe zegge" en "keinder, keinder", heeft het altijd diepe indruk op me gemaakt. Grootvader was getrouwd met een van de Bullekes, (Jeanette...

angst

nl.verhalenbank.13467

Piter Poes waerd yn Sumarreheide meastal Piter Prikke neamd. Hy is stoarn foar 1900. Syn wiif dat wie Piter Prikke Tryntsje. Dy is dearekke ûnder 'e tram yn 1904. Hja wie doe al in skoftsje widdou. It gebeurde tusken it hûs, dêr't Piter Mudstra yn wennet en de hoeke fan 'e Ielke Boonstraloane, tichte by hûs. De namme fan Pieter Poes wie, mien ik, van der...

bijzonderheden

nl.verhalenbank.32282

Der wienen in man en in frou, dy wennen yn in skipke. Mar dat skipke wie sa min en sa wrak, dat sy koenen der net mear mei farre. Sinten foar in oar skip wiene der net, en der mast dochs hwat fortsjinne wurde. Dat sy sieten slim forlegen. Op in kear wie 't minske allinne thús. Sy wie och sa treurich gesteld. Dêr kom in mynhear oan. Dy sei: Jo sjogge sa...

aannemen

nl.verhalenbank.12193

Mien grötmoeder zèj altied: “As ik over ’n vis of visse droomde, ging d’r iemand dood”. Hoe grötter de visse ware, die ze ien den droom zag, hoe korter bé’j huus ’t stèrfgeval zou zien, of hoe noader ien de familie. Ok was ’t zo: hoe duidelijker da ze de vis zag, hoe korter ien de burt er iemand dood zou goan of hoe meer ien de familie. Ik hetta...

dode

nl.verhalenbank.45091

Aant. 1943, §10, fol. 298*, toevoegen: Derk Tabak, 67 jaar (zie Aant. 1939, fol. 48a) zegt van zijn grootvader te hebben gehoord, dat kabouters wel gedurende lange tijd in een bepaalde streek kunnen verblijven, maar in feite toch - „op hun gemak en heel rustig”- van het zuiden naar het noorden trekken. Waar zij vandaan komen en waar zij naar toe gaan zegt...

God

nl.verhalenbank.48588

Ja, Onstwedde was vroeger wel een plaats, waar het spookte. De mensen, die daar lang over konden vertellen, zijn er meest niet meer. Iets weet ik nog van de overlevering. Het zal zo’n zestig jaar (vergeten op te schrijven door schrijver?) geleden zijn. Op de Blekslage woonde de familie T. ’s Zondagsavonds gingen de jongens naar ’t wicht, en kwamen in de...

achterkamertje

nl.verhalenbank.45508

Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog. Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...

aanhoren

nl.verhalenbank.44573

Het voorgezicht Een oude boer kwam op een winteravond terug uit een naburig gehucht. In plaats van een binnenpad nam hij de straatweg. Hij liep rustig door tot hij opeens voelde dat hij van de weg werd geschoven. Verbaasd bleef hij staan. Hij zag een wagen aankomen die met twee paarden, een bruin en een zwart, was bespannen. De voerman liep er naast en...

begrafenis

nl.verhalenbank.9538

Nooit opgehelderd echter is de 'spookverschijning' bij de familie M. Daar had het kindermeisje een spook voor haar zolderraam geconstateerd, vertelde zij aan de politic. Let wel: een pratend spook. Geen dovende kaarsen dit keer, geen schimmen, geen krakende traptreden, geen deuren die openslaan, maar een spook, dat de woorden sprak: 'Kijk uit, stommeling.'

deuren

nl.verhalenbank.39336

VERMOORDEN KEREN WEER Het gebeurde in Rotterdam dat een late reiziger bij een herberg aanklopte en om logies vroeg. "Alle kamers zijn al bezet", zei de waard, "tenzij u durft te overnachten in de spookkamer, waar niemand de slaap kan vinden, omdat daar zulke vreemde dingen gebeuren." "Ik zal het er toch op wagen", zei de gast en nadat hij had gegeten en...

aarde

nl.verhalenbank.32561

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur