Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik heb het moeder vaak horen vertellen. Ze kwam uit Lopik. "Als er een van dat soort begraven wier, dan beurde dat 's nachts. Wie de stoet tegenkwam, werd op zij gedrukt". Maar je zag niks.
nl.verhalenbank.50858
Zoals gezegd hadden de kabouters een vaste verbinding vanuit de Kabouterberg te Hoogeloon naar de boerderij 'De Heskok' in Meerveldhoven, in de buurt van het riviertje de Gender. Een oud mannetje dat daar een wandeling maakte langs de oever van de rivier, hoorde plotseling een fijn stemmetje dat riep: 'Kyrië is dood!' en dat deze uitroep menigmaal...
nl.verhalenbank.49854
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten.
Maar één...
nl.verhalenbank.9328
Een oude vrouw vertelde mij dat zij als kind door haar grootmoeder opzij werd getrokken met de woorden: 'Opzij, er komt een lijkstoet voorbij.'
Een vader die met zijn zoontje over de weg liep, zei plotseling tegen de knaap: 'Zet je pet af, er komt een lijkstoet voorbij.' Terwijl de jongen er niets van zag.
In Eersel zag een inwoner, 's nachts tussen...
nl.verhalenbank.49855
vraag 4. Volksgeloof: voorspellingen, taal der dieren
c. Kent (kende) men in uw plaats het volksgeloof dat de dieren bij de jaarwisseling kunnen spreken en elkaar vertellen wat in het afgelopen jaar heeft plaats gehad? (zo mogelijk nadere bijzonderheden)
In Almelo niet bekend, in Geesteren (O) nog wel (het bekende verhaal van de paardeknecht die de...
nl.verhalenbank.127256
Froeger wenne der op 'e Triemen in âld man, dy kaem wolris by ús. Dy hie in broer yn Zoutkamp to wenjen.
Dêr yn Zoutkamp, fortelde hy, dêr stie in hûs, dêr wennen minsken yn, dy hienen it neat to rûm. Hwant it doogde dêr net yn dat hûs. It wie nachts allegear leven yn dat hûs, de leppels en foarken rattelen yn 't leppelbakje om, de kopkes en pantsjes...
nl.verhalenbank.38470
H: Op een kerkhof spookt het eeuwig en altijd. Dat heeft te maken met eh..de tijd van Wodan en de zijnen. Het oud-germanisme. Wodan die wilde jagen..dat verhaal ken je toch?
RK: De Wilde Jacht?
H: Ik heb het vaak voorgelezen in school. Ik heb het ook wel verteld. Ik denk niet dat het bij de volwassenen bekend is. Ik denk dat ik een van de weinige oude...
nl.verhalenbank.43837
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
Mien va verteln mie et volgende verhaal. Was es n keer iene die geluud op et kerkhof heurd had bie een graf, of liever: in et graf. Hie zee dat gauw in hoes en toen gungen de mensn er op of. Sie maakten et graf open en de kiste en wat zagen ze toe? De dode had zich umkeerd.
Hie was dus schiendood west en had in de kiste nog eevn leefd. En vanof die tied...
nl.verhalenbank.43662
Op de Hunneglooberg, die ver boven het wijde heideveld uitstak, woonde een oude wikkerse, die van leven en dood meer afwist dan alle andere samen. En al woonden de mensen dan niet meer in haar nabijheid maar in de buurt van Ruinen waar de leefomstandigheden beter waren, zij vergaten de oude graven van hun voorouders niet en als ze in nood zaten gingen ze...
nl.verhalenbank.49211
Ze zèje vroeger ok wel ’n versje op um de vratte weg te kriege. Ge mos luustere nor de klokke als die luidde, aster iemand begrave wier. Ge zèj dan:
Nou legge ze ’n dooie ien ’t graf.
En nou was ik mien vratte af.
Onderhaand mos ge de vratte mee woater afwasse. Of ’t geholpen het, weet ik nie!
nl.verhalenbank.50418
Van mien voader heb ‘k wat heurd over ’n jankende hond. ’t Gebeurde ook in de Muzzel.
Vader vertelde dan:
“Op ’t stee van Tuun woonde vrouger’n S. Hai was kemies en vertrok loater wieder ’t land in. Joaren loater zat d’r zo nôu en dan ’n hond te janken veur ’t hoes.
’t Het wol ’n hoalf joar duurd. ’t Ding kwam nich alle doagen, man wol ’n half joar laonk...
nl.verhalenbank.45404
4.4.
De Voesenekken hadden 'n café: da' was de herbergier mee 'n stuk of drie grote jongens, echte bandieten, en da' was an de deurreis van Breda noar Antwerpen.
Doar konde overnachten en eten en doar wierde goed ontvangen, moar die reizigers kwoamen nie' meer terug, die woaren doar koud gedoan. Ze hadden van die wentelbedden, die draaiden om en dan...
nl.verhalenbank.44111
Luister.
Mijn vader werd geboren te Rolde.
In Drente wonen eerlijke mensen.
Wat hij me dan ook verteld heeft, is de volle waarheid.
Als jongen kwam hij te werken in het veen te Roswinkel, bij de oude Pachter.
Dat was een beste man. Hij had echter iets. Hij kon wat zien.
Dat was erg vervelend, want dan moest hij er 's nachts soms uit.
Het gaf niet, welke...
nl.verhalenbank.43084
In 1866 had je de veepest. Als je boer was met twintig koeien en je had d'r vijf over en een ander had er geen een over, dan leende je hum d'r een. En 't kwam dan niet zo krap, wanneer je die geleende koei terug gaf. Ik heb het teken van die veepest eens gehoord van vroegere mensen. Op een zekere tijd keken de mensen achteruit het land. Nou hebbie van die...
nl.verhalenbank.50940
Hjir dwars oer hat in plaets stien, dat wie earder in lang âld hûs, noch earder wie dat in kleaster. Ik ha de fearten der noch omhinne kend. Der is nou noch ien feart fan oer. Grachten neamden wy dat.
Ik wie in jonge fan sa'n fyftsjin jier, doe arbeide ik by de boer, dy't dêr wenne.
Yn 'e hûs wienen koestâllen. Ik tocht der wolris om: op fjouwer stâllen...
nl.verhalenbank.38131
Bij Klaas Lodder spookte het. 's Nachts werden de kasten open gegooid en lagen alle kleeren over den grond. Wat dat nou voor rarigheid geweest is, weet ik niet, maar mijn vader heb me dikwijls verteld, dat as hij 's avonds na zijn kaartrondje ging, dat ie dan een roodbonte en een gele hond voor hem uit zag lopen, en die dan plotseling verdwenen onder dien...
nl.verhalenbank.9336
In Perk woue ze vroeger wel zegge, dat as een pruimeboom niet wou drage, dat je dan een dooie hond zo kort mogelijk onder de wortels van de boom mos begrave.
nl.verhalenbank.57893
Mijn grootvader woonde op Urk, en me grootmoeder heb me dikwijls verteld dat, toe zij jong was, er ook een vrouw was die kollen kon. Dat wijf gaf den kinderen dikwijls wat, maar me grootmoeder wier altijd door haar ouders gewaarschuwd het niet op te eten. Op een goede keer kwam me grootmoeder, dat toe een jonk meissie was met een paar van die roode...
nl.verhalenbank.9195
Mijn vader, aldus mijn oude Uitdammer, heb me dikwijls verteld dat er om de Zuid een boereplaats was waar het spookte. Geen mensch kon het er dan ook ophouwe. Op lest woonde er dan toch weer een boer in.
Gevallig kwam daar een oude soldaat - oud en grijs - bedelen.
"Zoo," zei de boer: "jong soldaat, oud bedelaar: zoo'n vent moet ik net hebben. Jij moet...
nl.verhalenbank.9190
