Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
By de grouwe ikene beam oan 'e betonwei spûket it. Dêr rint in wite gedaente om. Alde Aen Klokje (= Aen Alma ^) hat him sjoen.
Navend, sei Aen.
Mar hy hie neat sein.
Hâld dy de bek dan, sei Aen batsk.
Doe seach er om en de hiele wite gedaente wie fuort.
Doe wie Aen bang woarn en makke er gau dat er thús kom.
nl.verhalenbank.15888
Ik heb veel meegemaakt met geesten. Het begon vanaf mijn 18e. Ik zal jou een verhaal van mij vertellen. Mijn ergste wat ik meegemaakt heb. Jaren heb ik in angst geleefd. Nu nog durf ik niet alleen te blijven en slaap vanaf mijn 18e met het licht aan.
Ik lag in bed, was aan het slapen. Ik werd wakker en er lag een man in mijn bed en die keek na mij. Een...
nl.verhalenbank.49311
Hjir yn 'e Harkema wenne in feint, dy kom op in nacht fan 'e froulju werom. It wie sahwat 2 ûre en ljocht waer. Doe't er de doar achter him ticht die, seach er in lyts famke. Hy tocht dat it syn susterke Tryn wie.
"Soest my ophelje, Tryn?" frege er.
Mar sy sei neat. Sy gong deselde kant út dy't hy út moest, mar sy bleau in eintsje foar him op rinnen. Doe...
nl.verhalenbank.15531
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
En dat er ook nog wel euh verhaaltjes zo zijn eh met enige humoristische inslag. Wil ik hiermee demonstreren, dat gaat namelijk over het spook in de mijnwagen. Der werd eens op een schandalige manier wagens afgeklauwd, af gestolen hè. En dat betekende voor diegene die de wagens kolen gedolven hadden een schadepost hè. Want die kwamen niet op hun conto,...
nl.verhalenbank.128538
Witte Juffers, Varende Vrouwen
Het enigste wat ik mij daarover herinner is, dat ik mij het verhaal herinner, hoe enige boeren, thuis terugkerende van een burenavondje, geschrokken waren van een witte figuur bij een hek en boom, wat een op haar achterpoten staande geit bleek te zijn, die aan de boomtakken knabbelde. Het blè geluid had hun echter...
nl.verhalenbank.13255
Spookhuis Monster (Westland)
Op 29 november 2003 schrijft Dead_nacho in de topic “Spookhuis Hazerswoude Rijndijk” op het Fok-forum;
“Ik weet welk huis er hier bedoeld word, ik woon in ‘s Gravenzande, een dorpje naast Monster.
Het is een heel mooi huis van buiten, naar mijn eigen mening dan, een mooi rieten dak, een vijver geloof ik, van alles, heel mooi....
nl.verhalenbank.49172
Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe.
Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...
nl.verhalenbank.19786
"De klopgeest van Kamp Soestduinen (aka Jesserun, aka Waldlager III) is
een (minder) bekend verhaal. Het vindt zijn oorsprong in de Duitse
periode. Na de dood van een Duitse officier onder verdachte
omstandigheden schijnt "Helmut" in het kamp rond te spoken en heeft al
menigeen de bibbers gekregen. De Amerikanen noemden hem Obi of O.B.
Het...
nl.verhalenbank.49953
D’r was es iemes gestörve. Ik mos ien die tied dör ’n hekke um ien onze wei te komme. ’t Was al donkeroavend. En de kjel, die dood was, ston bé’j ’t hekke ien de wei. En hé’j had ’n buleke mee geld bé’j ’m. Dor zaten zeker de centen ien vör ’t strooj, dat ie bé’j den Boerenbond gehold had en nog nie betold. Ik mos eigelijk dör da hekke hin. Mar ik ziet...
nl.verhalenbank.49758
Ge het hier een plaos in 't land, een sombere plek en de mense, die daar gewoond hebbe, die zagen daar wat. Wat weet ik niet. Ze noemde 't de Spookhoek.
nl.verhalenbank.125555
Mien grötvoader mos bé’j iemes ien Flieren gon slachte. Um bé’j die minse te komme, mos ie nève ’n put. ’n Kjèl, die hi–j goed gekend had en allang dood was, stond bé’j de put, mee zien elleboge opte putraand. Grötvoader mos er eigelijk nèvenop um bé’j de minsen te komme, wor ie zien mos. Mar hé’j deej ’t nie. Hé’j gieng mar ’n flink eindje achterum.
nl.verhalenbank.49757
Ik heb hier nog iemand gekend met een wit laken om, die zat altijd binnen. Maar ze gingen d'r voor op de loop.
nl.verhalenbank.125558
Ik had een ome, die ging de Vlist uit, die zag wat. D'r zat iets langs de dijk. Dat heb die me druk zat verteld. 't Was geen mens, 't was geen dier, hij doch dat 't de duvel was. 't Zat langs de kant van de dijk.
nl.verhalenbank.72661
Tusken Jistrum en de Grinzer Strjitwei, by in bocht tichte by 't Harstepaed, waerd altyd in wite forskining sjoen. Ien is dêr alris sa kjel fan woarn, dat hy is hals oer de kop thúsfleanen kaem.
nl.verhalenbank.21957
Te Vught bevrijdde men een weerwolf van zijn betoovering op de volgende wijze. De ongelukkige speelde kaart op een hoeve. Het werd middernacht, maar niemand sprak van naar huis te gaan. Onze weerwolf was steeds angstiger geworden en wilde zich stilletjes verwijderen, maar men hield de deur dicht. Het sloeg twaalf uur en ziet, daar rolt het vel van de...
nl.verhalenbank.13500
Witte Juffer
Mijn vader vertelde mij meermalen dat een buurman van ons, die 's nachts (vermoedelijk bij maanlicht) aan het maaien van gras bezig was, de witte "jomfer" (juffer) gezien had. Hij had haar oplettend gadegeslagen. Op een gegeven oogenblik moest zij, volgens berekening van den ziener, voor een sloot komen. Hij zag haar niet springen. Zij...
nl.verhalenbank.13529
"Mijn moeder ging onze hond een keer uitlaten. Ik woonde toen nog in Heerde, een klein plaatsje precies tussen Zwolle en Apeldoorn in op de Veluwe.
Ze liep langs het Apeldoorns Kanaal en het was mistig. Op een gegeven moment hoorde ze voetstappen. Onze Bop (de hond dus), was schijtersbenauwd en had zijn staart tussen zijn benen, al grommend.
De...
nl.verhalenbank.49169
