Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
42 datasets found
Dutch Keywords: verenkrans Narrator Gender: male
H.E.: Zeg, Eduard, babys, zeg met kleane keender, dee nog in dat vlies bint geboorn, met de geboorte, dat neumt ze dan met n helm op geboorn, die zoln vuural in de tookomst könn kiekn, dee zoln vuural vuurgezichtn hebn. E.M.: Dat he’k nooit heurd, dat he’k nooit heurd. G.M.: Ik heb wa es mangs heurd, dat der wat warn geboorn met n helm. H.E.: Dan zit ze...
nl.verhalenbank.128547
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Bijlage De duivelbanner Een 70 jaar geleden woonde de duivelbanner, die in Steggerda geroepen werd, in de Knijpe, ten O. van Heerenveen. De Knijpe lag van Steggerda af zo ongeveer 15KM. En alles moest lopende gebeuren....
nl.verhalenbank.14823
Een verenkrans in het hoofdkussen, ja, een ouwe vrouwe naast me, ze zeje die was betoverd en d'r zat een verekrans in d'r hoofdkusse. D't zatte haantjies en kippies bij.
nl.verhalenbank.125731
De verteller J. Rijkens wist nog te vertellen dat zijn grootvader kleermaker Pieter Schlukebier en wonende te 't Zandt wellicht een der laatsten is geweest die aan heksen en spoken geloofde. Hij [+was] dermate bang voor [-voor] die heksen en spoken, dat hij elke avond met een 'haarspit' naar bed ging. Hij sloeg dan met dat ijzeren voorwerp in 't rond om...
nl.verhalenbank.42682
Der wie in fanke yn Zevenhuizen, dat woarde samar ynienen slim siik. Alles roun har ôf. Hwat der út kaem, dêr sieten allegearre ielshûden tusken. Hja tochten: sy kin wol ris bitsjoend wêze. Doe toarnden se it holkessen los, en ja, dêr kaem in krâns fan fearren út. Dat wie 't biwiis, dat it fanke bitsjoend wie. Doe hellen se de duvelbanner der by. Dy...
nl.verhalenbank.31652
Vroeger was bij ons zo'n persoon, dan werd d'r gezegd, die had de kleine kindere betoverd. Die persoon gaf beschuitjes an de kindere, dan ware ze betoverd. En zo'n kind niks as schreeuwe en nog eens schreeuwe, niet ete. Zo'n oud vrouwtje verdachte ze d'r van. Dan maakten ze 't kussen open en dan zaten d'r rozen en bloemen in. Een verenkrans, dat heb ik ok...
nl.verhalenbank.126399
Dêr wie yn Garyp ris in famke bitsjoend. Doe gongen se nei greate Wopke ta. Wopke sei: "Jim matte it kessen neisjen dêr't it bern mei de holle op leit. Dêr komt in krâns út dy't jimme opbrânne matte. De earste de bêste dy't by jimme op 't hiem komt, dy matte jim der ôfskoppe, hwant dat is de tsjoenster." It wie de bolkoerrinster dy't dêr 't earste kaem....
nl.verhalenbank.32174
D’r was es ’n kiend ziek. En wa ze ’r ok ondeje, ’t bleef ziek. Toe zei d’r iemand: “Ge mot es ien ’t kusse van ’t bedje kieke”. Da gebeurde. En toe zat ’r ’n krans ien van vère. Ze hemme toe de vère verbraand. En toe is ’t kiend wer bèter geworre.
nl.verhalenbank.50487
Hjir hat froeger yn Broeksterwâlde in frou wenne, dat wie in tsjoenster. Dy hat forskeidene bern bitsjoend. It wie sa slim, as hja de ruften op 'e line seach, dan koe hja 't bern al bitsjoene. Meastal gongen se nei Wopke fan Kûkherne, as der in bern bitsjoend wie. Wopke joech in drankje mei. Hy joech de minsken de rie in krytstreek yn 'e foarm fan in krús...
nl.verhalenbank.30372
Dat was dat die veren in het hoofdkussen rondjes gingen vormen. Dat werd dan hard en dat bracht dan ongeluk.
nl.verhalenbank.127718
De famylje Wesbonk wenne to Ljouwert oan 'e Spanjaardsloane. Myn suster hat dêr faem west. Dêr kaem ek altyd in werkster, dat wie in troude frou. Op in kear fortelde dy werkster, dat har bern siik wie. Dat woe mar net betterje. It kwynde. Doe wie se nei in duvelbanster tagong. Dat wie Smoarge Jantsje, dy wenne to Ljouwert. Dy sei, it bern wie bitsjoend....
nl.verhalenbank.31906
Een jonge boer werd krankzinnig. Ook heksenwerk. Achter elkaar stierven daar acht paarden. Ze kregen de raad: "Jullie moeten het dode paard villen, het achtste paard, en de huid biddend rond het huis en kruiselings over het erf slepen". De heks was voortaan haar macht kwijt. De krankzinnige jongen stierf. In het hoofdkussen zat een verenkrans met een...
nl.verhalenbank.127636
Een verekrans in 't kusse, dat was een teken van hekserij. As d'r iemand ziek was.
nl.verhalenbank.70518
Ik heb eens een vrouw in Meeuwen horen vertellen, ze kon zo slecht slapen. Het bed werd opengemaakt en er zat een krans veren in. Ik lachte erom: ,Je schudt je bed zeker nooit goed op". Maar dat oude moedertje keek mij bezorgd aan. "Lach er niet om, de boze kon je wel eens kwaad doen".
nl.verhalenbank.127541
Daar werd vroeger ok veel over gepraat. Dat was een soort teken van hek- serij, een verekrans in het kusse.
nl.verhalenbank.70282
It is sahwat 40 jier lyn. Myn skoansuster yn Kûkherne hie in popke. Geartsje hiet se. It bern hat miskien 2 à 3 jier âld west. Alle jounen bigoun it bern om in ûre of 9 to gûlen en dat duorre sahwat oan 'e nachts 12 ûre ta. Hwat se der ek oan dienen, it bern gûlde troch. De medesinen fan 'e dokter koenen har net stil krije. Mei gjin moaije noch kweade...
nl.verhalenbank.32339
EEN KRANS VAN VEREN In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Een verenkrans in het hoofdkussen, dat was ok een teken van betovering.
nl.verhalenbank.126314
Een verenkrans in het hoofdkussen, wacht is, een jongen die daar op sliep, die werd altijd ziek.
nl.verhalenbank.126705
Bij ons in Lopik woonden d'r vroeger drie heksen. M'n tante woonde er ook naast een. Die tante ging er wel eens kijken, toen die vrouw ziek was. Maar ze dorst ze niet aan te raken. Want ze was bang, dat ze het toveren aan haar zou overdoen. Want die mensen konden niet sterven, of ze moesten hun toverkunst aan een ander overdoen. Ze reden op een bezemsteel...
nl.verhalenbank.50591
35