Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.
nl.verhalenbank.15903
By de grouwe ikene beam oan 'e betonwei spûket it. Dêr rint in wite gedaente om. Alde Aen Klokje (= Aen Alma ^) hat him sjoen.
Navend, sei Aen.
Mar hy hie neat sein.
Hâld dy de bek dan, sei Aen batsk.
Doe seach er om en de hiele wite gedaente wie fuort.
Doe wie Aen bang woarn en makke er gau dat er thús kom.
nl.verhalenbank.15888
Alle Tet (de frou fan Alle Wagenaar) dat wie yn myn egen de iennige echte tsjoenster fan 'e Heide. Op in kear stie der in hiel great grou skiep mei de kop tsjin it tek oan fan Alle Tet yn dy's hûs.
Harm Schievink syn wiif seach dat en sei tsjin Tet har soan: "Ha jim sa'n dik skiep krige?"
"Welné", sei dy.
Doe wist it minske genôch. "Ik ha krekt ien...
nl.verhalenbank.16826
Doe't myn wiif Sjouk noch faem wie, hie se faek lêst fan nachtmerjes. Sy slepte op 'e souder en sy hearde de nachtmerje wol by de trap opkommen. It wie slim sa't dy nachtmerje har altyd pleage.
Doe sei har mem tsjin har: "Ast de nachtmerje nou wer oankommen hearste dan mast hinnegean en siz trije kear hiel lûd: "Duvel, duvel, duvel, dû wurdst gjin baes...
nl.verhalenbank.17536
De boer fan "t Wytfean dy't mei in nachtmerje troude
Wy hienen ris sa'n praatsje oer nachtmerjes en doe kamen wy op Gosse van Dam. Dat wie in dikke boer op it Wytfean, in man dy't der aardich wêze koe. Ik haw him noch wol kennen. Doe't ik in jongkeardel wie, mear as santich jier Iyn, kaam er wol op Feanster (Súrhústerfeanster) merke. It wie in grutte...
nl.verhalenbank.12466
Op 'e Mûzegroppewei is yndertiid in moart gebeurd. De bloedplakken dy't der doe kommen, wolle net wer út it sket wei, dy komme der altyd wer yn.
nl.verhalenbank.17708
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Op in kear kom ik by de faem wei. Doe't ik by hûs wie yn 'e nacht, roan der in grouwe, wite geit op 'e reed om. Ik tocht earst: dat is ús geit, en ik prebearre him to krijen. Mar dat woe my net slagje. Wol in kertierlang wie ik dêr mei dwaende, mar dàn sprong de geit wer oan dizze kant fan 'e dyk, dàn wer oan 'e oare kant.
Op 't lêst joech ik it oer.
Ik...
nl.verhalenbank.21331
In nachtmerje is in frommeske, ien fan sawn dochters, as se op elkoar folgje. Sy komme troch 't slotsgat yn 'e hûs, Der wie in boer, dy hie in hynder, dat woarde faek troch de nachtmerje biriden. Dêr hie 't dier gâns hinder fan.
Doe struide de boer it hynder ris in kear moal op 'e rêch. Doe koe de nachtmerje der net wer ôf komme. De oare moarns siet se...
nl.verhalenbank.23532
By ús beppe wie ien fan 'e bern bitsjoend. Pake gong nei Wopke ta to Kûkherne.
Wopke frege of pake wol hurd rinne koe.
"Jawol," hie pake sein, "'k ha nije klompen oan."
Wopke joech pake guod mei. Doe gong pake troch in stik lân mei beesten. Dy sieten allegear achter pake oan. Pake rinne om 't leven. Hy rekke yn 'e sleat en de beesten der boven. Mar hy kom...
nl.verhalenbank.23915
Heit wie op 'e klaei to sichtsjen. Doe krige er dêr de koarts. Hy gong fuort by 't sichtsjen wei.
"Matte jo nei hûs, Jan?" sei ien fan 'e sichters.
"Ja," sei heit, "ik kin hjir net bliuwe. Ik trilje der oer, sa slim haw ik de koarts."
"Dan matte jo njoggenderlei hout opsykje en dat yn 'e bûse dwaen."
Heit hat dat dien. Dy houtsjes woardden stadichoan wei,...
nl.verhalenbank.16825
Hindrik Ophús syn suster Ot - de mem fan âlde Ale - wie ek in tsjoenster. Mem en Jannemuoi wienen us in kear nei beppe ta. De bern wienen mei en dy wienen wylst oan 't toarnbeisykjen. Doe kom der in dikke kat oan, dy woarde wei ûnder 'e boskjes.
Doe stie der ynienen in frommes foar de bern. 't Wie Ot. "Berntsjes," sei se, "binne jim oan 't...
nl.verhalenbank.23531
Oan 'e Mûzegroppewei hat in heit (Batema) syn dochter fan sechstjin jier al us formoarde. De bloedplakken wienen net fan 'e muorre to krijen. As se der bihang oerhinne plakten, kom it bloed dêr wer troch.
nl.verhalenbank.21332
By de Fjouwer Wringen ûnder Surhústerfean spoeke altyd in hynder. Dat stie mei de kop oer de hekke hinne. Kom men der by, dan wie 't samar ynienen net mear to sjen.
nl.verhalenbank.20955
In dochter fan Bouke Schievink wie us by 't maitiid oan 't mollebultstruijen op it lân fan Jan Binderts Kloosterman, fan 't Bomkleaster. Dat wie op dat stik lân mei de grouwe beam. Doe stapten dêr twa wite juffers oer 't lân, in moai ein fan har ôf. Sy gong der hinne om to sjen, mar doe wienen se samar fuort as snie foar de sinne. 't Gebeurde by de grouwe...
nl.verhalenbank.16834
Twa bruorren: Piter en Knjillis Alma fan 'e Harkema hienen ris op in nacht to murdzjen west. De hounen hienen se by har. Dy hounen hienen foet hawn fan in murd. Dy hounen wienen jammerjend wer op har ynkom, sa bang hienen se west.
Doe hienen Piter en Knjillis sein: "Hwat mankeart dy hounen?"
Sy waerden sels ek in bytsje bang.
Doe sei de iene: "Sjoch dêr...
nl.verhalenbank.29352
De boer en 'e frou wienen to praten. De feint, de faem en de lytsfeint bleauwen thús. De feint dy hiet fan Ruerd van der Veen. Doe helle de faem in buorrel op. Wylst tekene Ruerd by de faem op it bêdsket in gleone keardel. De faem woarde de jouns ôfgryslike bang, doe't se op bêd soe. Hja rôp de boer der by. Dy hie fuort yn 'e gaten dat Ruerd dat lapt hie...
nl.verhalenbank.20149
Der wienen in feint en in faem, dy wienen togearre út to riden.
Underweis lei de feint de swipe del en hy liet it hynder stilstean.
De faem sei tsjin 'e feint: "Hwat silstû?"
"Jow my de bûsdoek", sei er. Doe joech se him in reade bûsdoek. Dêr gong er mei fuort.
Doe't er in skoftsje fuort west hie, kom er werom. Doe hied er de reade triedden fan 'e bûsdoek...
nl.verhalenbank.23534
Der wie in feint yn 'e Harkema, dy kom by de faem. It wie sahwat tolwe ûre, doe kuijeren se togearre. Doe seagen se twa famkes dy't elkoar yn 'e earm hienen. Se wienen sprekend gelyk yn 'e klean. Se roannen foar it pearke op.
"Hwat matte dy hjir?", sei de feint. "Wy gean se nei."
De beide famkes roannen oan in daem ta. Dêr gongen se samar ta de groun yn....
nl.verhalenbank.17450
Us âlde beppe wie yn tsjinst by de boer. Dêr tsjinne ek noch in oare faem by dy boer. Dy faem hie forkearing mei in feint, dy't op sé fard hie.
Op in kear doe nom dy feint har in koeke mei.
Dy koeke die de faem yn ien fan 'e koperen earnamers, dy't oan 'e souders hongen, yn 'e keuken.
Doe sieten se dêr in kear to iten. Beppe sjocht omheech en dy iene...
nl.verhalenbank.23907
