Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
987 datasets found
Dutch Keywords: verdwijnen
Er kwam es iemes ’soaves loat van Doornenburg af. Ien de Grunestroat kwam er inens ’n zwarte kat nève ’m lope. Opens sprong ze op zien schouer. En ze wier toen zo zwoar, dat de kjel hos nie mer vuruut kos komme. De kat bleef zitten totda ze bé’j de huus kwame. Toe sprong ze van de schouer af en liep weg. Hé’j zag ze nie mer. D’r was ok es iemes soaves...
nl.verhalenbank.49649
Op de Heilige Berg tussen een dikke boom en de beek zagen ze telkens een witte gedaante. Elke dag was die er te zien. Maar 't gekke was, als je der dicht bij kwam, dan was die gedaante opeens verdwenen.
nl.verhalenbank.21708
Myn broer Wytse - dy't forstoarn is - en ik reizgen togearre nei Drylst nei in pear susters, skippersdochters, dêr't wy doe forkearing mei hienen. De moarns werom reizgen wy oer Dearsum. 't Wie dêr tusken twaën en trijen yn 'e nacht. Ik sei tsjin Wytse: "Ik sjoch twa froulju op 'e dyk." "Ik èk, krektlyk", sei er. Ik sei: "Ien mei in reade en ien mei in...
nl.verhalenbank.31527
Alle Tet (de frou fan Alle Wagenaar) dat wie yn myn egen de iennige echte tsjoenster fan 'e Heide. Op in kear stie der in hiel great grou skiep mei de kop tsjin it tek oan fan Alle Tet yn dy's hûs. Harm Schievink syn wiif seach dat en sei tsjin Tet har soan: "Ha jim sa'n dik skiep krige?" "Welné", sei dy. Doe wist it minske genôch. "Ik ha krekt ien...
nl.verhalenbank.16826
Ik wie noch feint en hie forkearing mei it wiif, dêr't ik nou mei troud bin. Dy wenne oan dizze kant it spoar, yn 'e buert fan 'e Ria's. 't Wie op 'e joun en tsjuster. Ik roun by de fyts lâns. Doe kom der in swarte houn by my, dy't ik noch noait sjoen hie. En ik hie ek noch noait sa'n greaten ien sjoen. Hy wie net lytser as in keal. Hy roan oan 'e oare...
nl.verhalenbank.38517
I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14770
Echt bijgeloof is nu zo goed als verdwenen. Als onze ouders en grootouders nog geleefd hadden, dan had u veel kunnen opschrijven. We hebben als kind wel gehoord van heksen, spoken, voorlopen, witte wieven enzovoort, maar we hadden geen interesse. Al die verhalen hadden alleen tot gevolg dat we 's avonds bijna niet buiten durfden te zijn.
nl.verhalenbank.43166
Doe't myn wiif Sjouk noch faem wie, hie se faek lêst fan nachtmerjes. Sy slepte op 'e souder en sy hearde de nachtmerje wol by de trap opkommen. It wie slim sa't dy nachtmerje har altyd pleage. Doe sei har mem tsjin har: "Ast de nachtmerje nou wer oankommen hearste dan mast hinnegean en siz trije kear hiel lûd: "Duvel, duvel, duvel, dû wurdst gjin baes...
nl.verhalenbank.17536
TM: "En klopgeesten, wat voor verhalen weet je daar dan van?" RvW: "Ja, jij vertelde me toen een verhaal." VG: "Ik heb haar een keer een verhaal verteld. Er was een meisje en haar moeder die hoorde de hele tijd gebonk enzo. Ze dacht dat er iemand aan de deur was. Ging ze kijken: was er niemand enzo. Toen leek het alsof er iemand wou komen, dat er iemand...
nl.verhalenbank.18605
De boer fan "t Wytfean dy't mei in nachtmerje troude Wy hienen ris sa'n praatsje oer nachtmerjes en doe kamen wy op Gosse van Dam. Dat wie in dikke boer op it Wytfean, in man dy't der aardich wêze koe. Ik haw him noch wol kennen. Doe't ik in jongkeardel wie, mear as santich jier Iyn, kaam er wol op Feanster (Súrhústerfeanster) merke. It wie in grutte...
nl.verhalenbank.12466
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne. Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
De duivels hebben door de eeuwen altijd een belangrijk plaats ingenomen in de volksverhalen van onze voorouders. En legio zijn dan ook de verhalen die rondom hen geweven worden. Meestal werden ze voorgesteld als gedaanten met bokkenpoten, bokkenstaart en bokkenhoorns. Ook wel als een statig zwarte geklede heren, maar altijd wel omgeven met die lucht van...
nl.verhalenbank.70208
Lange Wapper Zemme dor e koppel joare geleje ont Stien e gespieert stantbelt van ne lange moagere zwik mè twië zatlappeneirgeplavaait. Dië lange sjamfoeëter ieët Lange Wapper. Das nenieële schoeëne noam ver ne woatergieëst. Oa, ge wet ni wanatadis, ne woatergiest? Wel, da's e spoeëk in mengseklieëre da zen aaigen onzichtboar kan moake en daddin of oant...
nl.verhalenbank.19282
Anne Feddema (^) fortelde: Ik wie us yn 'e nacht bûten ('t Wie yn Broek). Doe kaem der in juffer oan. Ik bleau stean om to sjen. Doe wie se samar ynienen wei.
nl.verhalenbank.18188
Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen. Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin. Dwoallichten zweefden hier in Drente genog. “Loop dr niet achter aan kinder”, zeden de oln den, “dat licht nemp oe mit noar t moeras en den koom ie nooit weer.” Ook zeden ze wel:“Kiek, doar lop de valse landmeter ook weer.” Dat was den aine, dei...
nl.verhalenbank.43403
Sagen en Legenden uit Kempen Op zekere dag was een jager op de hei bij Riethoven, niet ver van de Duivelsberg op jacht. In de verte bewoog zich een aardman. De jager richtte zijn geweer op het niets vermoedende ventje, hij vuurde en trof de aardman dodelijk. Deze had nog juist kracht genoeg om zich naar de Duivelberg te slepen en in een van de pijpen te...
nl.verhalenbank.13220
Ik: "Ja, ja, er is zoo nogal wat: kollen, zwarte kunst, nachtmerrie." "Maar met uwes welnemen: nachtmerrie is een man. Dat hebben we ook bij ondervinding. Bij de vader van de ouwe Jaappie Postman was een paard, dat van de nachtmerrie gereden werd. Het zweette, zijn manen waren gestrengeld, en het was 's morgens doodloof. Toe heb Jaap met zijn knecht 's...
nl.verhalenbank.9313
Us folk hie in winkeltsje. Martens Ale kom der faek om boadskippen. Mar sy betelle hast noait. 't Gong hast altyd op in boargjen en dan joech se wol gauris in pand; in âld panne of sa. Op in kear fortelde se: "Fan 'e moarn seach ik op it paed in protsje swart guod lizzen en dat sei tsjin my: 'Silst der ek hwat oan dwaen?' Ik sei: 'Né duvel!' En fuort wie...
nl.verhalenbank.15679
Op 'e Mûzegroppewei is yndertiid in moart gebeurd. De bloedplakken dy't der doe kommen, wolle net wer út it sket wei, dy komme der altyd wer yn.
nl.verhalenbank.17708
Guon fan Feansterheide hienen in sike koe. Doe gong it minske mei har buorfrou nei âlde Hinse, dy't op 't Swartfean wenne. Hinse Jehannes de Boer wie duvelbander en hy doktere ek mei fé. Hja gong nei Hinse ta om rie. Hinse frege: Binne jim dêr en dêr lâns kom? "Ja", seinen de froulju. "Ha jim nergens lêst fan hawn?" "Né." "Dan krije jim dêr aenst àl lêst...
nl.verhalenbank.19731
35