Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Echt bijgeloof is nu zo goed als verdwenen. Als onze ouders en grootouders nog geleefd hadden, dan had u veel kunnen opschrijven. We hebben als kind wel gehoord van heksen, spoken, voorlopen, witte wieven enzovoort, maar we hadden geen interesse. Al die verhalen hadden alleen tot gevolg dat we 's avonds bijna niet buiten durfden te zijn.
nl.verhalenbank.43166
Die zelfde man vertelde mij, hoe men te weten is gekomen, dat N.N. een kol was.
Toen ze alle nachten op de paarden van C.H. reed, die op de nu gesloopte oude boerenplaats gewoond heeft, gingen wij op een goeden keer onder het weivat zitten met een kaars bij ons. Toen we hoorden, dat de kol goed aan den gang was, gaven we een trap tegen het weivat; toen...
nl.verhalenbank.9461
Der hat is in boer west, dat wie in widner. Nachts kaem der faek in nachtmerje by him, mar doe gong er us in kear hinne op oanrieden fan in oar, dat hy lei in stik roggebrea op 'e stoel foar 't bêd del. Doe koe de nachtmerje net wer fuortkomme. Hy hie har fangd.
Doe't de boer de oare moarns wekker waerd, siet hja by de tafel. It wie in knap frommeske. De...
nl.verhalenbank.17640
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Zoals gezegd hadden de kabouters een vaste verbinding vanuit de Kabouterberg te Hoogeloon naar de boerderij 'De Heskok' in Meerveldhoven, in de buurt van het riviertje de Gender. Een oud mannetje dat daar een wandeling maakte langs de oever van de rivier, hoorde plotseling een fijn stemmetje dat riep: 'Kyrië is dood!' en dat deze uitroep menigmaal...
nl.verhalenbank.49854
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha.
Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Yv: Er zijn toch ook bepaalde dingen van mensen waar ze van houden, heb ik wel eens gelezen in Ierland: melk en meel.
Me: Ze kunnen alles toveren, en of het dan echt is zoals bij ons, dat is nog de vraag of dat je maar meent het te zien. Maar alles wat ze hebben willen, dat kunnen ze zo er laten zijn en dat ook weer weg laten gaan. En als ze van iemand...
nl.verhalenbank.14510
Mit t kaarn har ze nog gekkere dingen beleefd. t Was heur n poar moal overkomen. Zai har t kaarn doan had. En dou was ze in hoes goan um eevn te rustn en koffie drinkn. Door heurde ze de kaarndeksel rappeln. Zai noar t kaarnhoes, pakt de deksel op en dan zug ze dat ale botter dr oet is. Dit gebeurde wol n poar keer. Zai pruit dr over mit heur zeun en dei...
nl.verhalenbank.43516
Hindrik Veenstra fan Stateheide (ûnder Burgumerheide) fortelde, dat hy wie ris by Stiennendaem by jountiid, doe hearde hy hege hakjes fan frouljusskuon. Hy seach op en doe stie dêr in frommeske by him. Dy frege hwer't se lâns moest nei Ljouwert ta. Hindrik tocht, dy is èk noch let op in paed en dan alhiel nei Ljouwert ta to foet. Hy sei, dêr en dêr moest...
nl.verhalenbank.37736
Nou schiet me nog wat te binne, dat werd vroeger onder de ouwe IJsselsteiners verteld, die legende. D'r was een boer en die had een knecht, die kon goed dorse. Dat is heel lang geleje. Maar die boer die moest d'r een knecht bij hure en dus naar Utrecht toe. "Denk er om, dat jie een goeie knecht meebrengt, hoor, een die net zo goed ken dorse as ik", riep...
nl.verhalenbank.70657
Iemand ging visse on de Woal op de erste krib onder den “bol”. Den bol was den onlegsteiger vör de bote. Op de kop van die krib brien duk ’n rooie lamp, dat de schippers ’r nie op zoue voare. Vöral bé’j hoog woater was dor gevoar vör. Ze nuumden ’t de roje luch. Doar ging de man visse. Hé’j hörde ’n stim uut ’t woater, die riep:
Hier is de tied, woar is...
nl.verhalenbank.50395
Heit en dy wienen us op in joun mei in ploechje jongfolk nei Eastemar ta to apelstellen. Mar it woe net. It wie noait liker as woarden se keard. Dat sy gongen mar werom. Mar sy woenen apels ha.
Dat doe soenen se it noch us bisykje by Goaitsen Rôt (= G. Veenstra).
Mar dêr komt in wite juffer oan op 'e fyts, dy't samar ynienen weiwurdt mei fyts en al. Dat...
nl.verhalenbank.22097
Op zekere dag gebeurde het dat een pastoor rustig in zijn leunstoel zat te mijmeren over het wel en wee van zijn parochianen, toen hij plotseling gerammel van kettingen hoorde. Het geluid kwam vanuit de schoorsteen. De pastoor wist meteen wat er aan de hand was. Het moest de vuurgeest zijn.
Rustig en bedaard, alsof het hem niet aanging, stond hij op,...
nl.verhalenbank.49795
Man, verhalen van vroeger, die weet ik wel. Van mijn ouders gehoord en zelf genoeg beleefd. Luister maar es.
Mijn vader is knecht geweest bij een boer in Ellersinghuizen. Eens op een avond komt hij met nog een knecht laat bij de boerderij. Ze gaan de achterdeur binnen, want die was los. En dan zien ze op de deel iemand staan, een zwarte gedaante.
’t Is...
nl.verhalenbank.45386
Een zekere Kruithof z'n moeder was naaister en woonde in de Regenboogstraat. 's Nachts vloog daar een wit wief rond het huis, als je aan de deur keek, was het weg.
Iedere nacht om twaalf uur liep er iemand hard uit de Regenboogstraat de gracht op. Je hoorde het, maar zag het niet.
nl.verhalenbank.43254
Ja, van dwoaslichte het ik ok duk zat gehörd. Da zien kleine lichjes, die dör de loch gon. ’k Zag es ’n keer drie lichjes bé’j mekoare. Toen we ’r zo’n vijf trèj af ware, ienens: boem!, weg ware ze.
nl.verhalenbank.50374
Mijn schoonvader heeft mij ook een waar verhaal verteld. Vroeger waren de landerijen niet zo verdeeld als nu.
Bij de scheiding lag meestal een dikke steen.
Oneerlijke boeren hadden de gewoonte die steen zoetjesaan te verleggen. Op die manier kregen ze er steeds land bij ten koste van een ander. Zo werd het land van mijn schoonvader ook elk jaar iets...
nl.verhalenbank.44710
Mien voader was scheepsjoager. Uut zien aign mond heb ik heurd, wat hai op n mörn beleefde.
Om ain uur in de nacht mos e al vot mit t peerd.
Hai lopt hier in Muntndam over n smaal pad en door zugt hai aan baide kantn n vuur brannen. Hai kon nog net tusn de vlammen deur, moar t kosde hom vrij wat muite, dat e t peerd rustig huil. Zo kwam e den bie t schip;...
nl.verhalenbank.44464
Het spookhuis
Ik was een meisje van een jaar of zes, zeven. We woonden op de Weerdingermarke bij Nieuw Weerdinge. Eerst woonden we bij andere mensen in; die vertrokken later en zo kregen wij het hele huis. Mijn jongste zuster lag nog in de kinderwagen, zoals dat vroeger de gewoonte was; ledikantjes bestonden er nog niet. Wij sliepen in de bedsteden. Als...
nl.verhalenbank.43690
