Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
25 datasets found
Dutch Keywords: verdwijnen bos
Iemand had 'n bos gekocht. Twee voerlui zouden er hout uithalen. Maar dat was tegen de zin van 'n heks; de paarden gingen rechtop staan en wilden niet over de weg. Men nam toen een andere weg en zag de heks door de lucht over de akkers verdwijnen.
nl.verhalenbank.46368
Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort. Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite." Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...
nl.verhalenbank.11541
De Weerwolf Een vrijer bracht 's avonds z'n meisje naar huis. Onderweg zei ie: "Ik moet even mijn behoefte doen. Als je in tussentijd een dier of zoiets op je af ziet komen, gooi het dan je zakdoek voor z'n kop." Toen de jongen weg was, kwam er een dier op het meisje aangelopen. Ze slingerde haar zakdoek voor z'n muil en het beest verscheurde hem. Even...
nl.verhalenbank.13223
Witte Wieven Dominee Detmar, te Ede, kwam laat terug van het bezoek bij een ouderling en moest de Witte Wieven bij Kernhem passeren. Hij voelde zich ongerust, er zou hem iets gebeuren. Toch ging hij. Op het Hooge Dennenboschje verscheen hem een witte juffer. Dominee zei: "Ben je van God, dan staat, ben je van de duivel, dan gaat." En de gedaante verdween.
nl.verhalenbank.13627
§2e, fol. 2a. Een dochter van „de heer W.”, werkzaam bij het Ministerie van Justitie te Den Haag, vertelde mij dat haar vader, wanneer „het occulte” ter sprake komt, altijd zegt: „wij weten niets, of hoogstens maar héél weinig van die duistere dingen”. Bestaat het gezelschap uit „erg vertrouwde relaties”, dan vertelt hij wel eens, dat hij vóór de oorlog...
nl.verhalenbank.48578
Weerwolf Op Hushoven, een gehucht van Weert met veel struikgewas en weinig huizen, bracht een jonge man zijn meisje naar huis. Toen het minnend paartje tussen de struiken uitwandelde, zei de jongen, dat hij een nodige boodschap moest doen. En als er iets mocht gebeuren, bijvoorbeeld als er een weerwolf op haar zou springen, moest ze een zakdoek, die hij...
nl.verhalenbank.13218
Vuurbol zweeft boven bos Wij waren thuis eens samen naar de kermis in Weert geweest. Toen we rond 1 uur 's nachts naar huis fietsten, zagen we plots een grote rooie bol boven 't bos zweven. Hij straalde een groot licht uit en ie bleef wel een 5 minuten te zien. Toen was ie in één slag verdwenen. Maar wij hadden allemaal schrik gehad.
nl.verhalenbank.35779
Mijn broer werkte in hotel Ravenhorst te Huis ter Heide. Daar woonde een broer in met zes à zeven zusters. Die geloofden aan toveren. Die man van dat hotel ging vaak op jacht. Daar kwam een haas in de wei, daar had hij al heel veel op geschoten, maar hij kom hem nooit raken. Toen zei hij tegen mijn broer: "Willem, wil jij er eens op schieten? Dan moet je...
nl.verhalenbank.27087
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
Kaspar Pierre Heijboer De kleine Jo was vijftien geworden en dat betekende dat hij ‘onderin ging’. En geloof maar dat hij daar trots op was. Hij was nu geen jochie meer; hij was een mijnwerker. Eentje van de Emma, de mijn van Hoensbroek. In het portiershuisje aan de Akerstraat hing nu zijn penning, zijn heel eigen penning. Er was maar één ding dat Jokes...
nl.verhalenbank.41067
In sekere Sake seach yn 'e Sweachster bosk hwat yn 'e beam. Doe't er tichterby kom, kom der in frommes ta de beam út. Sy sweefde it lân oer. Doe seach er hwa't it wie. Hy neamde har namme en fuort wie se.
nl.verhalenbank.15757
Yn 'e Westerein wenne in âld wyfke, dat koe noait sliepe. Altyd wie der nachts lawaei by har ûnder it bêd. De soan dy sei: "Nou sil ik der fannacht us sliepe." Mar doe wie 't krektsa. Doe gong de soan nei greate Wopke, de duvelbander fan Kûkherne. Hy lei him it gefal út. Wopke frege: "Sjogge jimme oerdei wolris hwat?" "Ja, om itenstiid hinne is der altyd...
nl.verhalenbank.15765
HH: Bijvoorbeeld een zekere Jan van der Deen. Die stond bekend als zijnde een sterke verhalenverteller. Hij vertelde sterke verhalen, en dat had een aanzuigende werking. Als Jan van der Deen naar de scheerkamer ging, dan zat die scheerkamer ook vol. Want ze hadden Jan gezien. RK: Wat voor verhalen waren dat dan? HH: Nou, als ik daar een rode draad...
nl.verhalenbank.44304
Myn broer Tseard kom us op in joun fan 'e betonwei, hy soe de Bosk yn nei ús ta. Doe kom der in dikke houn by him, dy roan deun njonken him lâns. 't Wie in giele houn. Hy roan mei ús Tseard oan hûs ta. Hy koe dy houn net by him wei krije, 't wie in pleachbeest. De houn stapte mei him op 'e strjitte by hûs. Doe't er de klink fan 'e doar beet hie, wie de...
nl.verhalenbank.28817
DE HEKS IN DE KORF In Reusel, vlak aan de Belgische grens, stond vroeger een spookhuis. Daar woonde een kokkin, die stiekem verboden boeken las. Het waren toverboeken en daaruit leerde ze allerlei toverkunsten. Ze stond alom als heks bekend en dat was ze ook. Ze was zeer danslustig en eens – het was met carnaval – wilde ze in een herberg met enkele mannen...
nl.verhalenbank.49578
Aant. 1943, §10, fol. 298*, toevoegen: Derk Tabak, 67 jaar (zie Aant. 1939, fol. 48a) zegt van zijn grootvader te hebben gehoord, dat kabouters wel gedurende lange tijd in een bepaalde streek kunnen verblijven, maar in feite toch - „op hun gemak en heel rustig”- van het zuiden naar het noorden trekken. Waar zij vandaan komen en waar zij naar toe gaan zegt...
nl.verhalenbank.48588
Spookdieren Vroeger in de tijden dat er nog geen straatverlichting was, fietsen niet bestonden, in de jaren ongeveer 60 jaar terug, was men van mening, dat wanneer men bij donker op den weg, men nooit in het midden van de weg moest loopen, want anders liep men gevaar om op een moment in de kant van de weg of in de berm gesmeten te worden. Het gebeurde dan...
nl.verhalenbank.13413
De kruisboogschutters van Valkenswaard vierden hun jaarlijkse feestdag. En zoals het ieder jaar de gewoonte was gingen ze ook nu weer in optocht naar het raadhuis waar de vroede vaderen der gemeente hen hun opwachting maakten. Toen ze ongeveer halverwege waren stak er plotseling een haas de weg over die aan het hoofd van de optocht mee begon te lopen....
nl.verhalenbank.69633
Spookdieren 'k Hoor het mijn broer, die een jaar of 8 ouder was dan ik, nog vertellen, toen hij op een herfstavond thuis kwam. Hij was naar een plaats geweest in de nabijheid van Steggerda. Een eenzame weg liep door verschillende landerijen. En 's avonds op de terugweg om ongeveer 12 uur, bij zeer donkere lucht en geen maneschijn gebeurde het. Misschien...
nl.verhalenbank.13415
Wat siet men hier dus staen, ghewassen op dees stranden? ‘t Zyn Wortels van ‘t Geboomt, die hier wel eer te Lande Gegroeydt zyn, als daer blyckt door stammen kleyn en groot. Heeft daer geen Thuyn gestaen, daer leydt een Delf of Sloot? ‘t Is Saeybaer Landt geweest, daer siet men ‘d Ackers leggen, ‘t Is oock goe Aerd’ en Kley, ‘t was goed Landt souw men...
nl.verhalenbank.60760
35