987 datasets found
Dutch Keywords: verdwijnen
E.M.: Joawa. Bie Loak hebt vrower ok, bie Loak dat hef ja breurs van mien moder west, Loake-jongs, zedn ze doe ok, misschien honderd joar of wat ledn en doe warn ze der west hen proatn, mer vrower, doe gungn ze, no geet t al met t spoor, nich, doe gungn ze, at ze noa de Pruus gungn, nich, n heel koppel, en dan was hier duur t scheaper n stegke, nich,...
nl.verhalenbank.128535
G.M.: En woar heb ik dat dan heurn verteln, doar was ne huun west en dee har bie t veur legn en doe was he zoa wier vot goan, en doe har der moal een vertöln, doar konn ze wa ofkomn, dan mosn ze almoal ekkel nemn en dee mosn ze oetholn en dee mosn ze almoal um dat plagveur zetn en dan mosn ze der water indoon en doe was dee Huun der ok wier kömn en doe...
nl.verhalenbank.128542
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Heit en mem kommen op in joun let fan Harkema nei Droegeham. Sy roannen de Bosk yn yn 'e Harkema. Doe wie der ynienen in houn by har, in dikke swarte houn. Dy roan hyltyd by har lâns. Mem sei tsjin heit: "Dit is gjin goed spul, sjoch, hy sweeft." It dier roan net. Op 't lêst wied er by har wei gong.
nl.verhalenbank.25340
Mijn broer was wat bang uitgevallen. Hij zag meermalen tussen Mussel en Onstwedde een vrouw, geheel in ’t wit gekleed. Hij zei haar goede-dag, maar dan was ze meteen weg. ‘k Heb er naderhand speciaal op gelet, of ik dat mens ook te zien kon krijgen, maar nooit hoor!
nl.verhalenbank.45339
Eten veranderd Vruuger ginge ze op de kaoie (kaantjes), da wier dan 'n heul fist. Dan ginge ze goed zitte ete. Nou ha iemand de kaoie in de pan op de kachel gezet, en ze zaote mar te wachte. Toen ze us keke vonde ze 'n pan vol mee pèrdemoppe, dan waore de kaoie weg.
nl.verhalenbank.41611
Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.
nl.verhalenbank.15903
Het Hèèmenken. Leu met zulverdreu - nich in de knippe, bedool ik, mer op 'n kop - hebt wal es heurd van de Hèèmenkes, zok rekken. Dan zölt ze ok wa wèten, dat 't 'n ra völksken was en mangs na strabant konnen wèè'n, a'j ze tègen harren. De Hèèmenkes won'n deepe, deepe, vot, onner in de grond, nog deeper as vrooten, en vake onner nen hoogen belt in de...
nl.verhalenbank.128406
[35.30] Hier in d'n molenakkers, daar waar in mijn jeugd alleen nog maar een molen stond met daar om alleen maar zo ver je kijken kon een zee van korenvelden, daar zie je nu een nieuwe wijk gebouwd. De molen staat er gelukkig nog en die staat zoals meester Panken ook al vermoedde, op een van die ouwe grafheuvels die daar vroeger in de eenzaamheid lagen....
nl.verhalenbank.49067
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul. Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Us pake hie hiel slim de twaddedeiskoarts. De iene dei wie 't goed mar de oare deis wied er skjin forlegen. As er it oankommen fielde hâldde der him mei de hannen oan 'e speaken fan 'e stoel fêst, sa forlegen wied er dan. Mar dan duorre it net lang of hy koe 't net mear op 'e stoel úthâlde. Dan rekke er op bêd. Dan switte er en hy trille. Hy seach der och...
nl.verhalenbank.11542
Kolken wazzen d’r vrouger in ‘t “oal daip” (= Mussel A.) “Grondeloos” zeeden d’oln vrouger. Dat was ook wel zo. Want d’r bint nog stee’n, woar ie gain vaste grond kriegen kennen. Broggen wazzen d’r nait en elk en ain mos deur vlode stee’n aan d’ander kaande komen. Mien ol lu vertelden den vrouger: “In de bouls mai is ’n keer ’n woagen mit heu in de kolk...
nl.verhalenbank.45661
Iemand had 'n bos gekocht. Twee voerlui zouden er hout uithalen. Maar dat was tegen de zin van 'n heks; de paarden gingen rechtop staan en wilden niet over de weg. Men nam toen een andere weg en zag de heks door de lucht over de akkers verdwijnen.
nl.verhalenbank.46368
Op 'e Nyegeaster Hegewei binne nêst jierren âlde Landmeter en syn frou formoarde woarn. Hja hawwe letter noait de bloedplakken út 'e flier krije kind.
nl.verhalenbank.29624
Myn bruorren Tamme en Wytse hienen elk in faem yn Drylst to wenjen. Dêr hienen se ris togearre op 'e fyts hinne west. Doe't se weromkamen yn 'e neinacht, doe wienen se sahwat oan 'e Wergeaster mar ta, by Idaerd, doe hie Wytse ynienen sein: "Sjoch, dêr is in fanke, dy rint dêr by 't foarste tsjil fan myn fyts lâns." Fuort dêrnei hie Tamme itselde fanke...
nl.verhalenbank.31902
5.8. Stroper schiet zijn eigen vrouw Ik heb hier wel g'hoord dat er ne vent was en die ging haas wachten in de stal. Hij aai er ook savooien staan, zal ik zeggen. En daar kwamen veul hazen. Da was met de sneeuw te zien. Hij zegt: ''k Gaan van den avond is haas wachten, dan hewwe ook is iet in de pot'. 'Ge zij zot!', zegt zijn vrouw, 'Kom maar slapen, da's...
nl.verhalenbank.44351
Heksen wazzen er nog al wat in t veen. Ie muzzen dr veurzichtig met weezn. Ik weet nog, dat mien zussien ies een appel van zo n hekse kreeg. Mien moe zee: “Wichien, eet um niet op.” Mien moe legden hum in een schuddel. De andere dag was de appel vot en lag er n dikke padde in. Ik zie um nog liggen; n vies dier met n grieze rugge. As mien zussie die appel...
nl.verhalenbank.44437
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
By de grouwe ikene beam oan 'e betonwei spûket it. Dêr rint in wite gedaente om. Alde Aen Klokje (= Aen Alma ^) hat him sjoen. Navend, sei Aen. Mar hy hie neat sein. Hâld dy de bek dan, sei Aen batsk. Doe seach er om en de hiele wite gedaente wie fuort. Doe wie Aen bang woarn en makke er gau dat er thús kom.
nl.verhalenbank.15888
35