Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
DE LEVENSLELIE
Heel vroeger heeft er eens een tovenaar geleefd, die de mensen het hoofd afsloeg en het hen daarna weer opzette. Toen hij eens in Leiden zijn kunsten vertoonde, kwam er een zwervend student, die alles van toverij afwist, het vertrek binnen om ook toe te kijken. Nu stond er op de tafel vóór de tovenaar een groot glas met gedistilleerd water...
nl.verhalenbank.32560
TOVENAARS EN DUIVELBANNERS
Tovenaars en duivelbanners kwamen er in ons land veel beter af dan heksen. Blijkbaar geloofden de rechters niet dat zij bijzondere gaven hadden en met de duivel een verbond hadden gesloten. Pieter Karel van Aken, die zich te Amsterdam in 1543 ten onrechte voor chirurgijn had uitgegeven en die had beweerd dat hij betoverden kon...
nl.verhalenbank.13376
It is hjir wol gebeurd, dat minsken bihekst wienen. Dan waerd it kessen iepenmakke. Dêr siet dan in moai fûgeltsje yn. Dat waerd der úthelle en opbarnd.
Dan waerd de 'pasjint' wer better. Doe't ik noch tige jong wie fortelden âlde minsken sokke dingen wol.
Letter net mear.
nl.verhalenbank.20605
Dêr wenne neffens heit ek in âld wiif, dy bitsjoende de bern. Hja foroare har yn in boarre.
De bern dy't se bitsjoende wienen alle ûren wekker.
Sa wie der ek us in bern, dat se bitsjoend hie, dat raesde ek altyd. De âlders tochten: dat mat ophâlde. It kessen woarde iepenskuord dêr't it bern op slepte. Dêr siet in krâns yn, dy hellen se der út.
De man hie...
nl.verhalenbank.26174
Myn frou hie in buorfrou, dy sukkele altyd. Doe ha se op in kear it kessen iepensnien. Doe sieten dêr krânsen yn. De trêdde krâns wie noch net fol. Hie dat it gefal west, dan hie 't minske deagong. Sy ha de krânsen forbrând en doe is hja wer opknapt.
De trije dy't har bitsjoend hienen, dat wienen Stammerige Harm en dy syn suster en in dochter dêrfan.
nl.verhalenbank.24527
Yn 'e Houtigehage wennen minsken dy hienen in jonkje. Dat rekke siik. Doe gongen se nei de duvelbander ta, hwant der siet alhiel gjin groede yn 't bern. Dy sei: "It bern is bitsjoend."
Sy ha op syn oanwizing it kessen leechhelle. Dêr siet in krâns yn. Doe ha se alles yn 'e hûs goed tichtmakke. Alle iepeningen. 't Kaeisgat en 'e skoarstien en alles. En doe...
nl.verhalenbank.27516
Mar Oene Krop wie ek in greate tsjoender. De minsken doarsten him net yn 'e hûs to litten en net by it fé. Hy makke se samar siik.
Myn broer wenne yn Ljouwert. Hy hie in jonkje, dat wie altyd siik en gammel. It wie noait fleurich lyk as oare bern. It siet echt yn 'e pogge. It woe net boartsje en it wie mear dea as levend.
Doe kom dêr ris in swager fan...
nl.verhalenbank.38152
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai.
Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst.
Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
Myn jongste broerke rekke siik. Hy bigong der al mar minder út to sjen. Syn troanje woarde wilich.
Doe gong heit nei greate Wopke fan Kûkherne. En dêr wie 't al sa, it jonkje wie bitsjoend.
Wopke joech heit in drankje mei, dêr moest it bern fan ynnimme, sei er. Mar hy warskôge heit, heit moest werom net troch de bosk gean, hwant dan soed er ophâlden wurde...
nl.verhalenbank.16770
Grouwe katten binne tsjoensters.
Dikke Harm hie in jonkje. Dat jonkje rekke siik en bigong to sukkeljen. It woe net bikomme.
Doe moest Harm nei Kûkherne ta. Harm woe net, mar 't wiif die gjin lichten. Dat op 't lêst liet Harm him biprate. Doe't er in eintsje op stap wie, kom 't wiif him achternei rinnen mei 't mûtske fan 't bern. Dat hie Harm noch...
nl.verhalenbank.23595
Oene Kempenaar fan Sweagerbosk koe tsjoene.
Syn pakesizzer wenne yn Ljouwert. Dy hie in pear jonges. De iene jonge wie faek siik. Soms wie 't even wer goed, mar even letter wie 't wer mis. As pake der wie wie 't op 't allerslimst; dan wied er hast dea, sa raer like it dan.
De mem krijt hwat yn 'e gaten. Sy giet nei de apteek ta en hellet duveldrek. Dat...
nl.verhalenbank.24583
Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart.
Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...
nl.verhalenbank.19619
Ik wie fiif en twintich jier, ik frijgeselle by myn broer. Dy hienen in jonge, dy wie siik.
Op in kear gong ik nei Hinke Kaert ta, de kaertlizter fan Nijebrêge.
Ik sei tsjin Hinke: "Myn omkesizzer is siik."
"Ja," sei se, "dy is bitsjoend. Hjir wennet in duvelbander yn Nijebrêge, dêr matte jo mar ris hinne."
Ik dêr hinne. Doe joech dy my hwat guod mei.
Hy...
nl.verhalenbank.21015
