Datasets - ISEBEL

Wil: Zeg Leida, wat bi'j van hoes oet katholiek of protestant? Wit: Ikke katholiek. E: Katholiek, ie hebt ok wa es mangs heurd van dee pasteurs, pasteurs dee meer kondn as normaal? Wit: Nen pastoor? Doar he'k nog nooit zoavöl van heurd, ik wet wa, dat za'k oe dan nog wa evn verteln: mien moor was doad en dee andre kinder warn almoal groot, mien moo is...

bloem

nl.verhalenbank.128610

Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster, seinen se. Hekse-Harm seinen se ek wol. Hy koe him yn in kat mei gleone egen foroarje, seinen se. Hie ien krinten om 'e mûle of in seare holle, dan wie sa'n ien bitsjoend. In bern dat bitsjoend wie hie in krâns yn 't holkessen. Dy krâns woarde der úthelle en opbrând. Earder woarde 't bern net better. By...

betoveren

nl.verhalenbank.36314

Tovenaars kunnen niet sterven als hun toverboeken niet verbrand zijn Mijn grootvader heb ik altijd horen zeggen dat tovenaars niet konden sterven als hun boeken niet verbrand waren, omdat ze niet wilden dat iemand hun macht overnam, en daardoor komt het dat er nu bijna geen tovenaars meer zijn, maar dat er nog wel heksen rondlopen.

boeken

nl.verhalenbank.35635

Der wie in widdou mei bern. Dat minske krige it sa earm, dat sy hie neat mear, dat se de bern jaen koe om to iten. Doe lei it minske in fjûr oan fan stiennen. Doe't de bern fregen, hwat se die, sei se: "Mem makket in fjûr fan stiennen en mem giet nou fuort en as dy stiennen forbrând binne, dan kom ik wer mei iten." Mar hja kom noait wer.

arm

nl.verhalenbank.23533

Spookdieren Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...

aanvallen

nl.verhalenbank.13433

Toontje de Huvener, 'n reeds dertig jaar gestorven dorpeling was handelaar in koloniale waren en trok altijd met de hittekar langs de deuren om z'n waren te venten. Eens was hij bij Bertus van Thiel aangeland. Men vertelde dat de vrouw van Bertusse kon heksen. Toen hij dan met z'n handeltje aldaar klaar was, wilde Toontje met z'n kar van het erf...

afweer

nl.verhalenbank.13235

Ik hie in suster Jitske, dy is sa'n fiif jier lyn forstoarn. Hja wenne yn Hiltsjemuoiwâlden, hwat achterút. Tichteby stie in húske, dêr wenne in man-allinne yn. Dy man dat wie in tsjoenster. Dêr stie nòch in âld húske, dêr wenne in âld wyfke yn. As myn suster by dat âld wyfke kom, dan wie 't sloof alhiel ûnstjûr. Myn suster fortocht dy frijgesel der fan...

barsten

nl.verhalenbank.34463

Us âlde beppe wenne op 't Ketling, ûnder Surhústerfean. Op in moarn sei se: "Binnen 14 dagen brânt dat en dat hûs op. Ik ha 't fannacht brânnen sjoen." Binnen twa wiken tiid wie 't hûs in jiskebult.

afbranden

nl.verhalenbank.12498

Woarde der in bern mei in helm geboaren, dan woarde dy helm fuort forwidere. Hy woarde net forbrând, mar der woarde gleone jiske op dien. Forbrânne mocht net.

nl.verhalenbank.29397

Dûmny Pekelharing hat gâns hwat jierren yn Surhústerfean stien. Op in kear kom er yn in spitkeet to Feansterheide. Dêr hienen se skjûden yn 'e stookpot en it rikke dêr hiel bot. "Jonge, jonge, jonge", sei doomny. "Hier kan de pekelharing wel eens een bokken worden."

afval

nl.verhalenbank.23692

Alle podden dy't ik seach, krige ik yn 'e tange en dy gongen de kachel yn. Ik ha in hiel soad forbrând. Hwant dat binne allegear tsjoensters.

kachel

nl.verhalenbank.12329

De boeken van een heks moeten verbrand worden, anders kan ze niet sterven Het was bekend dat de heksen allerlei heksenboeken bezaten, waaruit ze hun formules hadden om de mensen te kunnen plagen. Als ze gingen sterven, moesten die boeken verbrand worden, anders kon de heks niet sterven.

bekend

nl.verhalenbank.35783

Ik heb wel eens gehoord van een boerenknecht in Bergambacht, die ging een hopie doen. Hij deed het precies op een borstel. De dienstbode van die boer die zag dat. Zij die borstel opgeraapt en verbrand in het kolenfornuis. Daags daarna had die knecht allegaar blaren op z'n kont. Hij sting raar te kijken.

achterwerk

nl.verhalenbank.50655

Ik haw ris fan to foaren in hûs yn 'e brân sjoen. It brânde hiel bot. De flammen fleagen yn 'e hichte. In pear dagen letter is 't opbrând. 't Wie hjir oan dizze wei. Teije Mozes wenne der yn.

afbranden

nl.verhalenbank.12499

MH: Van die basilisk bedoel je? Ja, nou ja, van dat verhaal van die basilisk in Utrecht wat ik in ieder geval verwachtte was dat het een heel oud verhaal was. Maar uiteindelijk bleek dat dus ja, niet terug te trekken te zijn van uuh voor de twintigste eeuw eigenlijk. Maarja, dan nog weet je natuurlijk niet hoe lang het natuurlijk verteld wordt al. AG:...

nl.verhalenbank.47665

In de helm geboren Ik bin zulf in de helm geboren. Nu zeden ze vroeger, dat die helm opeetn mus of verbrand. Anders kun de persoon, waar die helm van was, veuruut zien. Hij bracht ook geluk. Die van mie is niet opzettelijk verbrand, maar later n keer, toen t huus verbrandde. Ik heb ook niet veuruut zien kund. Moar de helm hef wel geluk bracht. Jongkerels,...

brengen

nl.verhalenbank.43365

Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme? Njonken har wennen minsken sûnder bern. De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman. Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat? De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...

avond

nl.verhalenbank.11557

Sake Postma syn wiif yn Twizelerheide is ek deatsjoend. (Ik ha letter by Sake wenne as húshâldster) Hja hie krânsen yn 't bêd. Se tinke dat Janke dat dien hat. De krânsen ha se forbrând. Ik sei, hja hienen alles ticht dwaen matten, de skoarstien en alle kieren en ek de kaeisgatten. Dan hie de tsjoenster in jiskebult woarn. Janke wie Sake syn buorfrou. Myn...

afweer

nl.verhalenbank.20013

De verteller J. Rijkens wist nog te vertellen dat zijn grootvader kleermaker Pieter Schlukebier en wonende te 't Zandt wellicht een der laatsten is geweest die aan heksen en spoken geloofde. Hij [+was] dermate bang voor [-voor] die heksen en spoken, dat hij elke avond met een 'haarspit' naar bed ging. Hij sloeg dan met dat ijzeren voorwerp in 't rond om...

aanraden

nl.verhalenbank.42682

Heksenmeester kan niet sterven wanneer zijn boeken niet verbrand zijn Mijn vader is ook heksenmeester geweest en ie had veel boeken, waarin ie vaak zat te snuffelen. Toen ie zijn dood voelde naderen, beval ie ons moe al die boeken te verbranden. Ons moe ver-borg ze echter en zei toch dat ze verbrand waren, want gelijk alle vrouwen wou ze er wel eens in...

bevelen

nl.verhalenbank.35813

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur