Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
40 datasets found
Dutch Keywords: verbranden nacht
Us âlde beppe wenne op 't Ketling, ûnder Surhústerfean. Op in moarn sei se: "Binnen 14 dagen brânt dat en dat hûs op. Ik ha 't fannacht brânnen sjoen." Binnen twa wiken tiid wie 't hûs in jiskebult.
nl.verhalenbank.12498
Overvaart der zielen [...] Daaruit leidt hij af dat men de lijken verbrandde en 's nachts de as in zee stortte. Een herinnering daaraan is zijns inziens het lijkstro, dat op de morgen van de dag der begrafenis vebrand wordt. Waarna de strobossen, waarop de kist in de wagen heeft gestaan, bij de terugkeer van het kerkhof in het water worden geworpen!
nl.verhalenbank.48811
Heit fortelde, yn 'e Westerein hie in man west, dy syn wiif wie der alle nachten op út. Mar de man wist fan neat. As er wekker waerd, dan lei der in kouwepânse njonken him op bêd. Hy tocht al us: "Hwat kin dit bitsjutte." Doe op in kear geat er in amerfol siedend wetter oer dy kouwepânse hinne. Doe wie 't wiif der yn tûzen hasten oanstouwen kom, hymjend...
nl.verhalenbank.19323
Ergens was een kind bekold enzovoort, enzovoort. Die vader gaf zijn kussen aan het kind. Dat sliep daarop rustig. Hij nam het kussen van het kind, maar kon twee nachten niet slapen, terwijl zijn vrouw, die naast hem sliep, telkens wakker schrikte, en dan was het alsof er met nagels langs haar gezicht gekrabd werd. Alles verbrand. Patiënt beter. (Vrouw...
nl.verhalenbank.9259
Sytse Frouk wenne op Feansterheide. Hja woarde siik. Hja tochten, se kin wolris bitsjoend wêze en doe seagen se de ynhâld fan 't holkessen nei. Ja, hear, dêr kaem in krâns út. Doe binne se nei de duvelbander ta gong. Dy joech in drankje mei. Hy sei, hja moesten de krâns forbrânne, mar goed oppasse dat alles sekuer ticht wie; elk gatsje moest tichtstoppe...
nl.verhalenbank.37780
Een schippersknecht te Hoorn was getrouwd. Om den anderen nacht moest hij als beurtschipper 's nachts van huis om te varen. Dan werd hij 's nachts benauwd en zweette en kwijnde als sneeuw voor de zon. Iemand kwam op het idee dat zijn vrouw de schuld wel kon hebben. Hij ried den schippersknecht dus aan, die nacht thuis te blijven, zich te verschuilen en te...
nl.verhalenbank.9049
Ik wie in lyts fanke. Om in ûre of ien yn 'e nacht bigoun ik altyd to razen. Der siet in raer, swart ding, dat seach ik en dêr wie ik binaud foar. Heit sei: "It bern is bitsjoend, ik sil nei Wopke ta. Wy krije sa net in wink yn 'e egen." Mar as er dan nei Wopke ta soe, wie 't wer oer. Dat wist de tsjoenster. Dat wie Sytske van Assen. Mar heit is doch nei...
nl.verhalenbank.19443
Woarde der in bern geboaren mei in helm, dan woarde dy yn 'e measte gefallen fuort opbrând. Mar de dokters knoffelen sa'n helm ek wol us achterút, hwant sy koenen him djûr forkeapje. Dy't mei de helm geboaren binne, matte alles sjen. Sy geane nachts fan bêd ôf en der út. Dan treffe se lykstaesjes, dy't ûnderweis binne.
nl.verhalenbank.25350
Guon bern wurde mei de helm geboaren. As dy helm fuort by de geboarte forbrând wurdt, hoeve sokke lju der letter nachts net ôf. Oars matte se alles sjen.
nl.verhalenbank.29478
Guon wurde mei de helm geboaren. As se dy helm biwarje, mat sa'n persoan der nachts út om bigraffenissen to sjen. As se de helm opbrânne is dat net it gefal.
nl.verhalenbank.23627
In de Muzzel is ’n keer kind behekst, ’t Was bie femilie von onz moeke. ’t Kind galpde de haile nacht en was koorzig. Umdat d’r ’n kranse in’t kussen kwam, mös ’t behekst weezn. De hekse veranderde zuk in ’n kadde. Nô gung de kerel hen en muik grode kruzen op de voldeure. Dan kön ’t kadde d’r nich meer veur langs. Von dai kerel kan ‘k nog wel begriepen,...
nl.verhalenbank.45415
Yn Jistrum wenne in man, dy moest altyd bigraffenissen fan tofoaren sjen. Heit hat dat wol faek forteld, mar ik wit de namme fan dy man net mear. Wit hoe faek gebeurde it yn 'e nacht, dat hy der út moest om sa'n bigraffenis to sjen. Hy moest der soms hiele einen om rinne. Soms koed er krekt sizze hwa't it wie, dy't yn 'e kiste lei. Dat seach er dan oan 'e...
nl.verhalenbank.31180
Bij §1, Aant, 1955, sub 85a- III: „De haardstee, het centrale punt in de boerenhoeve van de Noordwesteuropese landen, levert via de schoorsteen de verbinding met onbekende duistere machten buiten. Onze voorouders plachten afgevallen broodkruimels en andere etensresten in de open haard te schuiven en te verbranden, alsof deze aan iets of iemand geofferd...
nl.verhalenbank.48537
21.29 [JvdB] Dus dat was het eerste verhaal, maar van zijn vader daar is een heel uhh daar zijn twee leuke verhalen van. Het eerste is in 1942 toen woonde dr in Kloosterhaar een familie Evers en die hadden een kind van 6 jaar. En dat kind dat werd ziek en toen hebben ze daar uhh, nou ja de oorlog ging ook voor heel veel mensen het leven gewoon door, daar...
nl.verhalenbank.46645
Mien olle lu binnen in de buurt van Bunermond geboren, in de venen. Ik zölf ook, hier bie de Drouwenermond. Mien oln waren den ook veenarbaiders; zai hebben woond in Drouwenermond, Eerste Exloërmond, dei dou “Bokkemond” nuimd wör, Valtermond en loater weer op Stadsknoal. De toustanden in de venen waren vreselk. Armoud en nog es weer armoud. De arbaiders...
nl.verhalenbank.45604
Mit helm geboorn. Dat bin ik zulf. 'n Hoop dingn wait ik den ook veuruut. Ik zai asmis 'n liekwoagn, moar 'k wait gelukkig nait, wel begroavn wordt. Mien helm is doadelk verbrand. As dat nait gebeurt, den loop je de kans, da-je d'r s nachts uut moutn. Wordt ook beweerd, dat zo'n helm joe in de oorlog vrijwoart veur koegels; 'n seldoat wordt dus nait...
nl.verhalenbank.44136
Der wie in widner mei lytse bern. Dy widner hie altiten lêst fan nachtmerjes. Hy krige hast noait in wink yn 'e egen en seach tsjin 'e nachten oan. Doe klage er syn leed by in buorman. Dy wist hast altyd wol ried. Doe't dy him heard hie, sei er: "Hastû ek moal yn 'e hûs?" Ja, dat wie der wol. "Set dat dan op 'e tafel en jow dy dan joun mar rêstich del. Ik...
nl.verhalenbank.15783
Weerwolven: Mannen, die wat laat op de baan waren, werden, vooral in donkere, stormachtige nachten soms besprongen door de weerwolf. Dit spookdier met gloeiende ogen sprong hen op de rug, en klemde zich met de voorpoten om hun nek. Ze bleven zich als een zware last aan de verschrikte man klemmen totdat hij ergens een huis bereikte. In de Broekbeemd,...
nl.verhalenbank.57969
127. De wazzen is een man en een vrouw. 't Was zon kukentje van een vrouw. De man kon de niet völ met beginne. 't Mins was aantrekkelijk, en van alles. Gi'j konne de niet völ met beginne. 't Noodlot wol dat de man kump te starreve. Toe zat ze alleen. Ze had een meid. Den enen dag was 't dit en den anderen dag was 't dat. En dan had ze die kunste en dan...
nl.verhalenbank.22486
Wie ien mei de helm geboaren, dan moest dy helm opbrând wurde. Dienen se dat net, dan moest sa'n ien letter altyd út bêd wei en der op út om lykstaesjes to sjen
nl.verhalenbank.22041
35