Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
27 datasets found
Dutch Keywords: verbranden moeder
Der wie in widdou mei bern. Dat minske krige it sa earm, dat sy hie neat mear, dat se de bern jaen koe om to iten. Doe lei it minske in fjûr oan fan stiennen. Doe't de bern fregen, hwat se die, sei se: "Mem makket in fjûr fan stiennen en mem giet nou fuort en as dy stiennen forbrând binne, dan kom ik wer mei iten." Mar hja kom noait wer.
nl.verhalenbank.23533
In de helm geboren Ik bin zulf in de helm geboren. Nu zeden ze vroeger, dat die helm opeetn mus of verbrand. Anders kun de persoon, waar die helm van was, veuruut zien. Hij bracht ook geluk. Die van mie is niet opzettelijk verbrand, maar later n keer, toen t huus verbrandde. Ik heb ook niet veuruut zien kund. Moar de helm hef wel geluk bracht. Jongkerels,...
nl.verhalenbank.43365
Heksenmeester kan niet sterven wanneer zijn boeken niet verbrand zijn Mijn vader is ook heksenmeester geweest en ie had veel boeken, waarin ie vaak zat te snuffelen. Toen ie zijn dood voelde naderen, beval ie ons moe al die boeken te verbranden. Ons moe ver-borg ze echter en zei toch dat ze verbrand waren, want gelijk alle vrouwen wou ze er wel eens in...
nl.verhalenbank.35813
Wy hienen in famke, dat wie altyd gammel en siik. Doe kom der ris in kear in sekere Filippus by ús. Dy sei: "Hwat is hjir to rêdden? Is jimme fanke siik?" "Al in hiel skoft", sei 'k. Hy sei: "Jimme matte nei de duvelbander, hwant der sil wol hwat oars achter sitte. Jimme bern sil wol bitsjoend wêze. Ha jim it kessen al ris iepenmakke?" Doe makken wy it...
nl.verhalenbank.27554
Katten Nog heerscht er te Blitterswijck in het volksbijgeloof, dat men des avonds volstrekt geene kat kwaad moet doen. Zwarte katten zijn duivels of heksen. Veel wordt er gesproken van 'Boekje onder uit den jak'. Door den bezitter dezes kunnen allerlei tooverkunstjes uitgevoerd worden: B.v. Zich doen vergezellen van een zwarten kater; zich in eene zwarte...
nl.verhalenbank.35551
Hekserij In mien tied was dat ofloopn. Wie werden wel woarschouwd veur n wieffien.. “Goat dr niet hen”, zeden ze dan. Moar t mense deed niks. Ze zag dr wat lelijk uut. Moar mien moe vertelden mie, dat er in heur tied es n kind behekst was. In t kussen had men n krans ontdekt van n ziek kind. De heks was toen ook bekend. Het kussen mit alles, wat er in zat...
nl.verhalenbank.43376
Voor een kind dat "stòipkes" heeft, is de aanwezigheid der moeder kwaad. Althans men vindt nog de meening, dat in zulk een geval de moeder zich van de wieg, liefst zelfs uit het huis moet verwijderen. Helpt dat niet, dan kan de vader zijn jas of "oudervest" voor de wieg hangen, dat geeft zeker verlichting. Ringetjes in de ooren werd (wordt?) hier geacht...
nl.verhalenbank.39381
Myn mem hie in suster, dat wie doe noch in famke. Sy sukkele. Sy tochten: Miskien is 't bern wol bitsjoend, dat doe sette pake op in kear nei de duvelbander ta. De duvelbander sei: "Jimme matte ris yn 't kessen sjen, dêr't it bern op leit. Dêr sille jim krânskes yn fine. Dy matte jimme forbrânne en dan matte jo mei 't gewear bûtendoar stean gean. Dan komt...
nl.verhalenbank.38672
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot. Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Myn jongste broerke rekke siik. Hy bigong der al mar minder út to sjen. Syn troanje woarde wilich. Doe gong heit nei greate Wopke fan Kûkherne. En dêr wie 't al sa, it jonkje wie bitsjoend. Wopke joech heit in drankje mei, dêr moest it bern fan ynnimme, sei er. Mar hy warskôge heit, heit moest werom net troch de bosk gean, hwant dan soed er ophâlden wurde...
nl.verhalenbank.16770
Skoanheit wenne to Broeksterwâlde. Dy syn mem hie wol us forteld, dat der wenne in skipper yn 'e Broek, dy wie troud en dy hie ien famke. Mar dat famke hie knolfuotten. De skipper syn wiif bigong to sukkeljen en it woarde al minder en minder mei har. Sy fornom wol dat it net goed komme soe, en doe rôp se op in joun de skipper by har. Sy sei: "Ik haw...
nl.verhalenbank.20892
In de Muzzel is ’n keer kind behekst, ’t Was bie femilie von onz moeke. ’t Kind galpde de haile nacht en was koorzig. Umdat d’r ’n kranse in’t kussen kwam, mös ’t behekst weezn. De hekse veranderde zuk in ’n kadde. Nô gung de kerel hen en muik grode kruzen op de voldeure. Dan kön ’t kadde d’r nich meer veur langs. Von dai kerel kan ‘k nog wel begriepen,...
nl.verhalenbank.45415
Mien olle lu binnen in de buurt van Bunermond geboren, in de venen. Ik zölf ook, hier bie de Drouwenermond. Mien oln waren den ook veenarbaiders; zai hebben woond in Drouwenermond, Eerste Exloërmond, dei dou “Bokkemond” nuimd wör, Valtermond en loater weer op Stadsknoal. De toustanden in de venen waren vreselk. Armoud en nog es weer armoud. De arbaiders...
nl.verhalenbank.45604
Der wie in widner mei lytse bern. Dy widner hie altiten lêst fan nachtmerjes. Hy krige hast noait in wink yn 'e egen en seach tsjin 'e nachten oan. Doe klage er syn leed by in buorman. Dy wist hast altyd wol ried. Doe't dy him heard hie, sei er: "Hastû ek moal yn 'e hûs?" Ja, dat wie der wol. "Set dat dan op 'e tafel en jow dy dan joun mar rêstich del. Ik...
nl.verhalenbank.15783
Door de duivel bezeten Nou, ons moeder kwam uit de Langstraat, uit Vlijme hè, die heet 't ons dikkuls verteld. Bij 'n oom van us moeder daor hadde ze 'n meid, die deur d'n duvel bezete was, echt waor. Da wis ze echt zeker da da waor was. In de Franse orlog ha die meid 'n buukske gehad van 'nen millitèr. En ze wouter vanaf natuurluk. As ze binne was en ze...
nl.verhalenbank.41646
Ik wie in jonge, doe hat Gjets Jel my ris in pepermuntsje jown. Doe't ik thúskom, sei mem: "Hast it opiten?" "Ja", sei 'k. "Dan bist bitsjoend", sei mem. "Dan sil 'k mei dy nei Frânse Hinke." Doe rekke ik mei mem nei dat minske ta, dat yn 'e Rottefalle wenne. "Ja," sei se tsjin my, "dû bist bitsjoend. In âld minske docht it. Dy foroaret har yn in swarte...
nl.verhalenbank.23573
Ik haw in suster hawn. Doe't dat noch in hiel lyts famke wie, boarte se mar raek. Hja wie altyd fleurich en soun. Mar doe't se twa jier âld wie, rekke se bêdlegerich en siik. It bern wie altyd gammel en hangerich. Hja seurde altyd en nachts om 1 ûre bigoun se altyd to gûlen. Altyd om deselde tiid. Doe kommen ús buorfrou en myn beppe by ús en dy seinen:...
nl.verhalenbank.38340
Oene Kempenaar fan Sweagerbosk koe tsjoene. Syn pakesizzer wenne yn Ljouwert. Dy hie in pear jonges. De iene jonge wie faek siik. Soms wie 't even wer goed, mar even letter wie 't wer mis. As pake der wie wie 't op 't allerslimst; dan wied er hast dea, sa raer like it dan. De mem krijt hwat yn 'e gaten. Sy giet nei de apteek ta en hellet duveldrek. Dat...
nl.verhalenbank.24583
Us mem wie widdou. Op in kear hienen wy as bern mei ús mem nei beppe ta op bisite west. 't Wie yn Aldegea. Doe't wy omtrint oan hûs ta wienen, sloech ús mem biede hanne foar de eagen. "Och heden," jammere se, "ús hûs is forbrând! Der stiet neat mear fan. De forbrânde flearbeammen stean der njonken." Hja koe net fierder en sakke op 'e groun del. Dêr bleau...
nl.verhalenbank.11538
Ien fan sawn dochters, sizze se, is in nachtmerje. Sy komt troch it slotsgat yn 'e hûs. Men mat moal op 't gesicht struije of de toffels achterstofoar foar 't bêd sette, dan komme se net by jo. Dan kin se net samar yn 'e toffels stappe. Der wie alris in man dy fangde sa'n nachtmerje. Dy man wie in widner mei bern. De oare moarns siet de nachtmerje by de...
nl.verhalenbank.28282
35