Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster, seinen se. Hekse-Harm seinen se ek wol. Hy koe him yn in kat mei gleone egen foroarje, seinen se.
Hie ien krinten om 'e mûle of in seare holle, dan wie sa'n ien bitsjoend.
In bern dat bitsjoend wie hie in krâns yn 't holkessen. Dy krâns woarde der úthelle en opbrând. Earder woarde 't bern net better. By...
nl.verhalenbank.36314
Toontje de Huvener, 'n reeds dertig jaar gestorven dorpeling was handelaar in koloniale waren en trok altijd met de hittekar langs de deuren om z'n waren te venten. Eens was hij bij Bertus van Thiel aangeland. Men vertelde dat de vrouw van Bertusse kon heksen. Toen hij dan met z'n handeltje aldaar klaar was, wilde Toontje met z'n kar van het erf...
nl.verhalenbank.13235
Sake Postma syn wiif yn Twizelerheide is ek deatsjoend. (Ik ha letter by Sake wenne as húshâldster) Hja hie krânsen yn 't bêd. Se tinke dat Janke dat dien hat. De krânsen ha se forbrând. Ik sei, hja hienen alles ticht dwaen matten, de skoarstien en alle kieren en ek de kaeisgatten. Dan hie de tsjoenster in jiskebult woarn.
Janke wie Sake syn buorfrou.
Myn...
nl.verhalenbank.20013
De verteller J. Rijkens wist nog te vertellen dat zijn grootvader kleermaker Pieter Schlukebier en wonende te 't Zandt wellicht een der laatsten is geweest die aan heksen en spoken geloofde. Hij [+was] dermate bang voor [-voor] die heksen en spoken, dat hij elke avond met een 'haarspit' naar bed ging. Hij sloeg dan met dat ijzeren voorwerp in 't rond om...
nl.verhalenbank.42682
Yn Sweagerbosk dêr wenne âlde Tryntsjemoai. Dat wie heit syn beppe. De minsken dy't dêrfoaroer wennen hienen hinnen. De frou dêrre dat wie in tsjoenster.
De hinnen kommen hyltyd op beppe har gerjochtichheit. Dan jage beppe se wer fuort.
Doe woarden dy minsken lulk.
Beppe woarde siik. Der sieten krânsen yn har kessen. Se wie bitsjoend. Dat hie dat minske...
nl.verhalenbank.20563
As se de trije krânsen út in kessen forbrânden, dan forbrânde de tsjoenster sels ek.
nl.verhalenbank.17497
Der wie in fanke yn Zevenhuizen, dat woarde samar ynienen slim siik. Alles roun har ôf. Hwat der út kaem, dêr sieten allegearre ielshûden tusken. Hja tochten: sy kin wol ris bitsjoend wêze. Doe toarnden se it holkessen los, en ja, dêr kaem in krâns fan fearren út. Dat wie 't biwiis, dat it fanke bitsjoend wie. Doe hellen se de duvelbanner der by. Dy...
nl.verhalenbank.31652
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
As de tsjerne bitsjoend is en men kin gjin bûter krije, dan mat men siedend wetter yn 'e tsjerne jitte.
Dan geane dyselden dea dy't de boel bitsjoene.
nl.verhalenbank.21482
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Toverboeken
Us memme pake, it wie in Gabe Kats, dy hie sokke boeken. Dêr siet in reade krúsbân om. Men moast se lêze fan efteren nei foaren. Men koe der fan alles mei útheve. As bygelyks ien dêr't se de pik op hienen der lâns kaam mei hynder-en-wein, dy lieten se samar stilstean. Sokke grappen hie oerpake dan wol ris. Mar op 't lêst kaam dy man te...
nl.verhalenbank.12464
Yn 'e Harkema wenne in frommes, dy wie mar allinne thús. Har man wie nei stêd ta. Hja tochte: "Ik mat mar pankoeken bakke." Mar omdat it moal op wie, gong se nei de winkel en boarge dêr in poun, hwant har man hie de sinten by him.
Wylst hja oan 't pankoekbakken wie, kom der in giele kat om 'e hoeke fan 'e doar en dy bigong tsjin har to praten:...
nl.verhalenbank.21252
Op 'e Skieppedrifte wienen 't by âlds allegear tsjoensters. Rikele Tsjerks (famylje fan Sterke Hearke) hie nachts in gripe by 't bêd stean. Op in kear wienen 't allegear swarte kaën by him yn 'e hûs. Doe doarst hy der net yn om 't iten fan 't fjûr to heljen. Dat liet er forbrânne.
nl.verhalenbank.23445
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai.
Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst.
Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
Dêr wie yn Garyp ris in famke bitsjoend. Doe gongen se nei greate Wopke ta. Wopke sei: "Jim matte it kessen neisjen dêr't it bern mei de holle op leit. Dêr komt in krâns út dy't jimme opbrânne matte. De earste de bêste dy't by jimme op 't hiem komt, dy matte jim der ôfskoppe, hwant dat is de tsjoenster." It wie de bolkoerrinster dy't dêr 't earste kaem....
nl.verhalenbank.32174
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
D’r was es ’n kiend ziek. En wa ze ’r ok ondeje, ’t bleef ziek. Toe zei d’r iemand: “Ge mot es ien ’t kusse van ’t bedje kieke”. Da gebeurde. En toe zat ’r ’n krans ien van vère. Ze hemme toe de vère verbraand. En toe is ’t kiend wer bèter geworre.
nl.verhalenbank.50487
Ik hie in susterke, dat wie Fokje. Doe't dat in famke wie woarde hja ris op in kear siik, en doe seinen se dat se bitsjoend wie. Piters Willemke wenne fjouwer huzen fan ús ôf, en dat wie in biruchte tsjoenster.
Der waerd ornearre, dat dy soe ús Fokje wol ûnder har macht ha. Hwant Willemke koe fan alles. Hja fleach nachts oer de telefoantriedden hinne.
Se...
nl.verhalenbank.30367
Hekserij
In mien tied was dat ofloopn. Wie werden wel woarschouwd veur n wieffien.. “Goat dr niet hen”, zeden ze dan. Moar t mense deed niks. Ze zag dr wat lelijk uut.
Moar mien moe vertelden mie, dat er in heur tied es n kind behekst was. In t kussen had men n krans ontdekt van n ziek kind. De heks was toen ook bekend. Het kussen mit alles, wat er in zat...
nl.verhalenbank.43376
