Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Heites âlden ha fyftich jier, fan ôf 1850, buorke op ‘Eeskwerd’ by Easterein. Heit en mem ha dêr wenne oan 't 1917 ta. In omke wie boer op ‘Jet’ by Britswerd. Op in kear fortelde omke heit, dat er in bulte lêst hie fan keallesykte. Hy hie in duvelbanner komme litten om de sykte út it keallehok to bannen. Heit hie der ek lêst mei. De duvelbanner is doe ek...
nl.verhalenbank.50522
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge.
't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf.
Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
To Hurdegaryp wie in hekke, dêr is ús heit, doe't er noch bargekoopman wie, faek by lâns kom. Dy hekke koenen se ûnmooglik ticht hâlde, sei heit. Heit hie de hekke noch noait in kear ticht sjoen.
nl.verhalenbank.37781
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Voader had es ’n mooie kopere soldoateknoop gevonde. As ie ’m verloor, kwam ie toch ielke keer wer terug. Voader wou er wel vanaf zien. Hé’j vertrouwde ’t nie. En hé’j gooiden ’m ien de put. Mar de knoop kwam terug ien de tes. Hé’j had ’m ok al es ien ’t vuur gegooid. Mar hé’j kwam toch terug. Voader is er toe es ’n keer mee nor de pestoor gegoan. Die...
nl.verhalenbank.50408
[Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.]
Vlak aan de grenze was ook n kind ziek. De va naar vrouw K. toe en zee, dat ze komen moest. Ze wilden eerst niet met. Maar hie hef heur met trukn. Bie t kind zee ze: “Och kind, bint ie zo ziek?” En toen wur t schaap weer beter.
nl.verhalenbank.44446
[Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.]
Op n dag kwam ze bie mien va. Wie harn n beste sikke en die wol ze koopn. Maar mien va wol de sik holn.
“Toe”, zeg ze, “verkoop mie dei sik V.”
“Doe krigst de sik niet”, zee mien va.
En wat dee t mense toen?
Sie gaf de sik een fikse slag met de hand veur de...
nl.verhalenbank.44447
Us heit fortelde, froeger hienen guon ris op it Bûtenfjild ûnder Feanwâlden in hiele protte minsken by elkoar heard. Doe seinen se: dêr is safolle folk, dat kin wolris bitsjutte dat der nochris in greate stêd yn it Bûtenfjild komt.
Der wie yn werklikheit net in minske.
Mar letter woarde dêr troch de trije provinsjes lân oanmakke en doe wienen dêr in berch...
nl.verhalenbank.37858
Myn swager syn heit, dat wie Oene Krop. Dat wie in nuver man. Hy koe de minsken en de beesten genêze.
Dat die er op in fremde manier. Minsken dy't net rinne koenen, makke hy wer oan 't rinnen. Hy wenne yn 'e Bosk yn 'e Westerein. Se kommen faek by him, foar harsels of foar in dier. Syn echte namme wie Oene Kempenaar. Ik haw twa kear myn foet forknoffele....
nl.verhalenbank.38151
Veurloop: Mien voader hef meermoaln dingen van te veurn zain, en ikzulf leuf ook dat mensn of daiern wat veuroet waitn. Biegeleuf kennen ie zowat nich nuimen.
Mien voar zag dan wol ais löchies brannen; dan zee e: "doar komp n hoes te stoan." Is ook oetkomen; ik kan hier wol meer dan aine aanwiezn dai d oal heer profetaiert hef.
nl.verhalenbank.43332
Er stun een husien in Oosterveld. (N.B.: Niet ver van Emmen.).
Veur et huusie grude n vledder struke.
Op n avend kump de man thuus en den denkt ie: “Lop daar iene veur mien huus langs?”
Want ie zugt iemand loopn.
In huus vragt ie aan zien oale voa: “Liepn ie net nog buutn?”
Nee, de olle heer was er niet uut west.
Dat was toch roar, toch had ie iene zien...
nl.verhalenbank.45031
Dit verhaal heb ik van mijn vader. Zelf heb ik ook een vrouw gekend, die de naam had van te kunnen heksen. Ze woonde in de omgeving van Dalfsen. Toen ze later stierf, werd haar dochter er van beschuldigd; deze leeft nu eveneens niet meer.
Er was eens een kind ziek; in het veren bed werden kransen gevonden; toen was het een uitgemaakte zaak, dat de bewuste...
nl.verhalenbank.44676
De hûskes stienen froeger bûtendoar. 't Wienen trijehoeken.
Twa famkes sieten op in joun yn Houtigehage op it hûske.
Doe kaem de heit der oan en dy sei: "Ik ha wolris twa famkes op it hûske sitten sjoen, mar noch noait trije."
Doe waerden dy famkes sa bang, dat sy fleagen yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.37465
Mien schoonvoader dainde indertied bie de boer. Trouwens, wat zoln aarbaiderskinder anders.
Boer zien aine zeun was spoukkieker. t Was n vrijgezelle vent. s Nachts luip de jong asmis bie de weg of in t veld, want den mos hai wat zain. n Ongeluk of liekstoaties. Zo komp e op n nacht weer bie hoes en zeg teegn mien schoonvoader: "Ik bin noar Veenhoezn west;...
nl.verhalenbank.43279
Us oerpake hat alris in bijeflecht foun. Doe't er yn Napoleonstiid in namme opjaen moest sei er: van der Flecht. Fanwege dy bijeflecht. Mar dat mocht net omt 'Flecht' in Frysk wurd wie. Doe is 't 'Vlugt' woarn. Hy hiet sûnt Wibe Popkes van der Vlugt.
It gebeurde yn 1856 of '57. Itske wie myn omke, in broer fan heit. Sy wennen yn in greate plaets oan 'e...
nl.verhalenbank.32912
Stilstaan
Toen ik nog in Sellingerbeetse woonde, moest ik eens op een avond bij “oale Lube” zijn. Ik ging in huis en vroeg aan oal Bienke: “Is Lube d’r nich?” “Joa”, zegt ze, “Oeze voa is net even noar de iemen.”
” Noar de iemen, wat doar?”
” Ja, d’r is wol ais ’n körf stooln, en nou lop Lube d’r ’s oavends even veur alle körven langs.”
“En woarum dan?”...
nl.verhalenbank.45621
Myn man syn heit en syn broer ha ris togearre nei de klaei west, dêr't se wurken. Doe seagen se dêr in beamke. Dat beamke gong stadichoan ta de groun út mei woartel en al. En doe kommen dêr in pear bern út 'e groun wei setten. Doe gong it beamke wer yn 'e groun.
Myn man syn heit en syn broer, dy seagen dat.
Hja wienen deabinaud woarn. De âld man sei tsjin...
nl.verhalenbank.38153
Man, verhalen van vroeger, die weet ik wel. Van mijn ouders gehoord en zelf genoeg beleefd. Luister maar es.
Mijn vader is knecht geweest bij een boer in Ellersinghuizen. Eens op een avond komt hij met nog een knecht laat bij de boerderij. Ze gaan de achterdeur binnen, want die was los. En dan zien ze op de deel iemand staan, een zwarte gedaante.
’t Is...
nl.verhalenbank.45386
In nachtmerje komt troch it kaeisgat yn 'e hûs. Heit hearde de nachtmerje altyd wol oankommen.
De minsken struiden moal op 't gesicht. As de nachtmerjes dan kamen, koenen se net wer fuortkomme.
nl.verhalenbank.38396
