Datasets - ISEBEL

Mien voader zag meer; de spoorliene Assen-Stadsknoal beveurbeeld laank veurtied; hai het n riege lichies zain, dei mit n gloepske gang over t veld nei-den. Hai wos ook te verteln, dat er lu van de weg smeetn wazzen. Zai binnen woor teegn aanloopn of ain het heur oppakt. Is zulfs n keer aine deur verdronken; hai kwam in t woater terechte. Hoelnde honden...

dingen

nl.verhalenbank.46195

Beppe fortelde: Myn susterke wie as bern al us in kear bitsjoend. Doe gong heit nei Hinse Jehannes de Boer ta. 't Wie jountiid. Hy joech drank mei. Heit sei tsjin him: "Ik leau net dat jo dêr hwat oan dwaen kinne." Mar dat hied er net sizze matten. Hinse Jehannes sei: "Jo matte goed oppasse, dat jo mei de drank thúskomme. Der kinne ûnderweis miskien...

betoverd

nl.verhalenbank.23645

Heit wie us op 'e Piter Teijeskamp om wâllen út to snijen foar ús skiep. 't Wie sahwat dêr't nou de winkel fan Van Dellen stiet. Dêr sjocht er ynienen hwat, dat is brún fan kleur. It like in dikke houn en dy draeide en gisele al mar yn 'e rounte. Heit woarde sa binaud, dat hy sette mei it sekje gjers, dat mar heal fol wie, op hûs ta. "Hwat nou?" sei mem....

angst

nl.verhalenbank.17521

Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel. Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...

achterhuis

nl.verhalenbank.15875

In nicht fan my, dy't muoike tsjin my sizze moest, wie op in kear mei de houn by in buorfrou. Dat wie in tsjoenster. Doe sei dy buorfrou: "Wolst in pepermuntsje ha?" Hja iet it op. Mar sy woarde deasiik. "Soe de houn ek wol in pepermuntsje meije?" frege de buorfrou. "Ja, dat tink ik wol", sei myn nicht. Doe krige de houn ek ien. Beide woarden se al sa...

beter maken

nl.verhalenbank.35960

Voor een kind dat "stòipkes" heeft, is de aanwezigheid der moeder kwaad. Althans men vindt nog de meening, dat in zulk een geval de moeder zich van de wieg, liefst zelfs uit het huis moet verwijderen. Helpt dat niet, dan kan de vader zijn jas of "oudervest" voor de wieg hangen, dat geeft zeker verlichting. Ringetjes in de ooren werd (wordt?) hier geacht...

aankondigen

nl.verhalenbank.39381

Myn skoanheit Hindrik Schievink hie in bern, dat raesde nachts altyd om deselde tiid hinne. 't Wie in jonkje. Op in nacht gong hy der ôf nei 't bêd fan 't jonkje ta. Doe sei er: "Dêr wei, duvel!" Doe wie der hwat fan 't bêd flein. Doe gong heit nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. Wopke joech him in drankje mei en sei: "Dû mast goed de hân...

afhandig

nl.verhalenbank.25347

Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...

angst

nl.verhalenbank.49922

Spokerij vertelde mien voar weer van. Hai har daind bie n boer en door rommelde t smaanks op beune; ze heurden den onder in de keukn dat ze door boovn in t koorn aan t scheppen wazzen. Toch harn ze gain spint rogge op beune lign. As dat door zo te keer gung begonnen de baistn ook te bulkn. n Dikke hond harn ze ook, moar dei dus den nait noar de dele tou....

beest

nl.verhalenbank.43703

Da was op een keer, mijn vader was aan het visse en midden in de nacht komt d'r een grote hond anlegge. Mijn vader trok zijn mes en stak naar hem en die hond liep weg. 's Anderendaags komt d'r een man bij zijn boot met z'n gezicht helemaal in de doeke.

angst

nl.verhalenbank.125785

Duivel We moeten wel honderd jaar teruggaan. Veel verhalen heb ik van mijn vader en van mijn schoonvader te Bellingwolde gehoord. De duivel werd indertijd vaak gezien. In verschillende gedaante. Daar was b.v. de zwarte verschijning. Die was gevaarlijk. Wat zwart was, deugde niet. Een drie-kleur kat, die jongen kreeg met zwarte kleur, was door de duivel...

aanraking

nl.verhalenbank.45373

Ik heb is een zomer an 't hooie geweest met een boeredaggelder en die vertelde me, z'n vader hè, die heette Piet de Rottekeutel, tenminste zo werd ie genoemd en die was de weerwolf wel is tegegekomme. Dat was een grote zwarte hond. Dat beurde halverwege de Eiterse Steeg. Die grote zwarte hond sprong uit de linkse sloot passeerde voor 'm en dook toen weer...

angst

nl.verhalenbank.70651

Heit hâldde wol fan in slokje. Yn 't bigjin fan 't trouwen kocht er ien yn Kromelle. Dear bleau er nochal even sitten. Doe soed er de jouns nei hûs ta. Mar doe kom him in hountsje efterop en dat wie net by him wei to slaen. It folge him almar. It paed gong oer de houtsjes, de skeanpaden del. It hountsje is ûnderweis net wer by him weigong. It folge him...

avond

nl.verhalenbank.15624

Op 'e hoeke fan 'e Houtigehage wennen froeger Sjoerd Frânses jonges, Jan en Auke. Dy wennen dêr mei har heit en mem. Auke en Jan gongen der in bulte togearre op út to mollefangen en to murdejeijen. Op in nacht wienen se togearre op 'e Skieding by de Jankedobbe to murdejeijen. De hounen founen in murd, mar sy woenen net nei dy murd ta. Doe sprong der Auke...

bang

nl.verhalenbank.37693

Heit en myn broer wienen us boppe Apelsgea. Sy soenen mei in koe nei Smilde ta. 't Wie tige ier yn 'e moarn. Doe sei myn broer tsjin heit: "Sjoch dy smoarge houn ris mei dat geitsje." Oan 'e oare kant de feart wie in houn, dy't in geitsje tramtearre. Heit kom tichter by de feart om better to sjen. Hy woe nei de oare kant ta om dy houn in klap to jaen. Mar...

deugen

nl.verhalenbank.19584

Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart. Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...

nl.verhalenbank.19619

Tusken Hijum en Finkum leit de Iestdyk. Hjir wei yn 't earste hûs wenne in húshâlding mei in jonge. Dy jonge neamden se altyd Wâtse Klop, mar hy hiet fan Wâtse Stienstra. Op in kear wie dy jonge yn Hallum. Dêr haldde in âlde frou him oan en dat âld minske joech dy jonge in koekje. Hja sei, de jonge moest dat koekje allinne opite. Dat die dy jonge ek. Mar...

aanhouden

nl.verhalenbank.30113

Heit hat as lyts jonkje bitsjoend west. Doe wenne er op 'e Gariperheide. Hy wie soms sa slop, dan koenen se him oprolje as in skûdeldoek en dan wied er wer krekt sa stiif as in stôk. En it gong altyd op in gûlen. Doe gong pake nei Piter Poes ta, dat wie de duvelbander fan Sumarreheide.(^ ± 1900), mar dy wenne doe noch yn de Ham. Pake krige in drankje fan...

achterste

nl.verhalenbank.19783

Myn heit hie in houn. Hy ried mei de bakkerskarre, en dêr hied er dy houn foar spand. Op in kear kom der him in houn tomjitte. Doe joech heit dy houn in stik iten, en doe sette er dy houn èk foar de karre. 't Wie in donkere houn, omtrint swart. Dêr kom er mei thús - hy spande him út. Mem sei: ik stan it net mei dy houn. En doe wie dy houn samar ynienen...

aanstaan

nl.verhalenbank.36004

In sekere Sake van der Kloet en syn wiif wennen op 'e Skieding oan 'e Fryske dyk. Dy beiden koenen och sa min mei elkoar. Doe't syn frou yn posysje wie, sloech er har mei de bolleskeppe. Doe sei de frou: "Noust' dat dien hast, hoopje ik dat God in teken oan it bern jowt, nou't ik yn posysje bin." Doe krigen se in bern, dat wie gebucheld. (Alle oare bern...

God

nl.verhalenbank.17753

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur