Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Heites âlden ha fyftich jier, fan ôf 1850, buorke op ‘Eeskwerd’ by Easterein. Heit en mem ha dêr wenne oan 't 1917 ta. In omke wie boer op ‘Jet’ by Britswerd. Op in kear fortelde omke heit, dat er in bulte lêst hie fan keallesykte. Hy hie in duvelbanner komme litten om de sykte út it keallehok to bannen. Heit hie der ek lêst mei. De duvelbanner is doe ek...
nl.verhalenbank.50522
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Beppe, fan heites kant, koe in bulte fan tsjoenen fortelle. Yn Heech wie ek al in tsjoenster. Pake en beppe hienen in bern fan sa 'n jier twa-trije en dat wie ek bitsjoend, sa it hjitte. Yn Heech wenne do-des-tiids ek in duvelbanner. Dy waerd helle, want dit wie hwat, dêr wist dokter dochs neat fan!
Hy sei:“Dat bern is bitsjoend; helje it kessen mar ris...
nl.verhalenbank.50519
De Westereindersingel giet nei Kûkherne ta. Dy giet it lân troch by de Westereinder brêge. De Tolheksingel hyt dat stik lân. Winterdeis is it wetter dêr tige heech.
De reed allinne is aerdich heech.
In man hat him der by winterdei ophong, doe't it wetter sa heech wie. Se ha it lyk yn 'e kiste mei in pream dêr wei brocht.
In wike fan tofoaren kaem de soan...
nl.verhalenbank.38215
4.18.
Ja, nou gaan we naar Luchtenberg, de Hondsdonk, Notsel, Couwelaer en daar overal naar toe.
Daar waren boeren en die moesten toen mijn vader nog leefde - ja, die is al 1900 gesturven, dus dat is ook al weer lang geleden hoor - en dan moeten die boeren 's nachts naar de stad toe mee vierkante kisten. Toen waren die gemeentereinigingen weer heel anders...
nl.verhalenbank.44336
Dit verhaal heb ik van mijn vader. Zelf heb ik ook een vrouw gekend, die de naam had van te kunnen heksen. Ze woonde in de omgeving van Dalfsen. Toen ze later stierf, werd haar dochter er van beschuldigd; deze leeft nu eveneens niet meer.
Er was eens een kind ziek; in het veren bed werden kransen gevonden; toen was het een uitgemaakte zaak, dat de bewuste...
nl.verhalenbank.44676
Mien schoonvoader dainde indertied bie de boer. Trouwens, wat zoln aarbaiderskinder anders.
Boer zien aine zeun was spoukkieker. t Was n vrijgezelle vent. s Nachts luip de jong asmis bie de weg of in t veld, want den mos hai wat zain. n Ongeluk of liekstoaties. Zo komp e op n nacht weer bie hoes en zeg teegn mien schoonvoader: "Ik bin noar Veenhoezn west;...
nl.verhalenbank.43279
Et gebeurde bie ons in Elp, dat op een avond mien va en nog iene de koenen uut et laand haaln muzzen.
Opiens giet daar een licht om heur henne; dat freit om heur toe.
Sie loat de koene, woor sie bint en sneln naar huus.
Later is datzulfde nog ies n maal passeerd.
En wat is er nu jaren later gebeurd?
De Staat hef hier laand aankoft; de bossies muzzen...
nl.verhalenbank.45008
Oale spookverhoaln ken ik joe wel verteln, temeer omdat wie stomp aan de grens wonen; de bevolking is hier maist haalf duuts en n bult binnen net as ik “heimatlos”.
Ik was n kwoajong, dou ik es n moal woakn mos bie n oale man in de buurt. Ik har dat nog nooit doan, moar mien voader zee, dat ik t best leern mug; de andere woakers konden den eevn sloapn....
nl.verhalenbank.44855
M'n vader woonde in De Meern. Ik heb hem wel eens horen vertellen, dat ie op een avond medicijnen moest gaan halen. Hij moest daarvoor over de Galekopperdijk, een donkere dijk. Affijn, hij die dijk op. Hij ziet een zwarte kat. Hij schopt er naar. Even later weer een zwarte kat. Hij schopt er weer naar. Een eindje verder weer een zwarte kat. Weer schopt ie...
nl.verhalenbank.50853
Twa modderskippers, Hindrik de Boer en Piet Cnossen, hellen de modder fan de terp by Wiûwerd. Se moasten sels de modder ôfgrave. Nei 't min seit, ha se by dat ôfgraven in skat foun. Piet Cnossen hat in koumelkersspul kocht. Mei Hindrik de Boer roun it al hiel oars. Dy hâldde syn diel yn 't skipke. Hy wie twa kear troud west. Ut it earste houlik wiene de...
nl.verhalenbank.50516
Op it Blauhûs wenne froeger in boerefaem. Dy faem krige twa berntsjes, dy wienen fan 'e boer. It wienen twillinkjes. Dy berntsjes hat se weimakke yn 'e kolk.
Letter kom der in oare boer op it spul to wenjen. As dy oan it melken wie, kommen der altyd twa twillinkjes op 'e mjilling achter de kij. Dat wienen twa neakene berntsjes. It wienen deselden dy't de...
nl.verhalenbank.19528
Een Uitdammer was een liefhebber van kaartspelen. Zijn vader had er gloeiend het land an, omdat hij dan zoo laat thuis kwam. Op een goeden dag beloofde hij vroeg binnen de stijlen te zijn: zoo niet, dan mocht de duivel hem halen.
"Jongen, jongen, schei uit! Verspreek je toch zoo niet!" zei zijn vader.
"Wat kan het mij godverdomme schelen? As ik niet om...
nl.verhalenbank.9090
3.142.
Voor ruim 60 jaren bestond aan de Bosschepoort een Bierhuis - thans nog het Breda's Bierhuis - dáár woonde toen een familie bestaande uit drie personen: de vader Jan Bouvet, de moeder en dochter Koos, de vader erg scheel, de moeder had een parel op 't oog, en de dochter niet minder scheel, overigens een flinke meid, dus het scheele huishouden...
nl.verhalenbank.50412
IJzeren Hamer
Tot de Bokkenrijders behoorde ook een zekere Filip Hameker uit Heerlen, die naar het wapen dat hij voerde, een zwaren smidshamer, den bijnaam kreeg van “IJzeren Hamer.”
Hameker’s vrouw was twee jaar na hun huwelijk overleden. Zoolang zij leefde, was hij een plichtsgetrouw en voorbeeldig ambachtsman geweest. Doch na haar dood was hij aan den...
nl.verhalenbank.49532
Te Zeelst, waar de Veldhovensche wevers vroeger veel stukken om te weven haalden, schold men die arme drommels aldus uit:
De Veldhovensche bokken,
Die komen hier slokken,
Ze hebben geen nood,
Ze hebben geen brood,
Ze steken vajers en moejers met spelden dood.
(Vajers en moejers zijn hier niet het meervoud doch de vierde naamvalsvorm der woorden vajer =...
nl.verhalenbank.46036
