Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
17 datasets found
Dutch Keywords: uur lopen
Op in kear hearde ik hiel dúdlik ien stappen, dy't op ús hûs takaem. Ik sei tsjin 't wiif: "Hearst wol hwa't dêr oankomt? Dat is ús Sibe." "Ja," sei 't wiif, "dat is Sibe." Hy stapte mei gewelt. Mar der kom net ien by de doar. Der wie ek net ien to sjen. Mar in ûre letter, dêr wienen deselde stappen wer. De doar woarde iependien en dêr stie Sibe.
nl.verhalenbank.19518
Een oude vrouw vertelde mij dat zij als kind door haar grootmoeder opzij werd getrokken met de woorden: 'Opzij, er komt een lijkstoet voorbij.' Een vader die met zijn zoontje over de weg liep, zei plotseling tegen de knaap: 'Zet je pet af, er komt een lijkstoet voorbij.' Terwijl de jongen er niets van zag. In Eersel zag een inwoner, 's nachts tussen...
nl.verhalenbank.49855
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant: In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen. In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer. Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Men mat noait midden op 'e wei rinne nei tolve ûre yn 'e nacht. Dan kin men fan 'e wei ôfsmiten wurde, as der in lykstaesje passeart. Hjir yn 'e heide is sa alris ien oan kant reage.
nl.verhalenbank.38629
Weerwolven: Op de boerderij Gravenhof in Kessel-Dorp had men vroeger enige knechts. Een daarvan, goed voor zijn werk, deed wat geheimzinnig. ’s Avonds na het eten werd gezamenlijk rozenkrans gebeden. Deze knecht echter bad nooit mee, streek zich weg naar buiten, en bleef tot na twaalven zoek. De boer sprak met zijn andere knechts af, hem eens na te gaan....
nl.verhalenbank.69264
Ik wie noch net troud, wy wennen op 'e Boelensloane. It waeide dat it stoarme. It wie yn 'e neinacht. In suster fan my hie mei har man by ús west to praten. Myn faem wie ek by ús. Myn suster en 'e man wennen yn Surhústerfean, dêr moesten se dy nachts wer hinne. Ik en myn faem soenen har in ein bringe. It waeide dat it rikke, it stoarme bytiden, en soms...
nl.verhalenbank.37922
Mien va wus nog meer Op een boerderie-e heurden ze s avends vake lawaai in het kokhoes. Niemand wus wat et beduudde en ze maakten zuk bange. De boer zeg teegn de knecht: Ie mutn es n nacht in et kokhoes de wacht holn, dan kriegen ie n rieksdaalder. Dat was toen een hiel bedrag en de knecht nemp et an. Hie wacht, maar er gebeurt niks. Tot half twaalf, dan...
nl.verhalenbank.43686
Op 't paardepad, da weet ik niet, maar 't was wel gevaarlijk om 's nachts om twaalf uur op 't kruispunt te zijn. In Wijk en Aalburg zijn twee kruispunten. Daar werd zo iets verteld.
nl.verhalenbank.125776
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
In de Bellemeermolen (Belmermeermolen) woonde vroeger een moeder en dochter. Die dochter had verkeering en die vrijer kwam zondagsavonds bij er opzitten. Nou most ie altijd vóór twaalf uur de deur uit, en as ie dan op de weg liep, liep er een kat maar al langs zijn beenen te strijken. Op 't laatst kwam hem dat toch verdacht voor, dat hij besloot, al...
nl.verhalenbank.9331
Er was eens een schipper, die een schuit had, maar er zelf nooit in sliep. Hij, noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat de schuit precies anders om lag, als hij hem den vorigen avond gelegd had. Hij vertelde dat aan zijn baas, maar die zei: "O, dat is niks, dat gebeurt alle nachten en daarom willen...
nl.verhalenbank.9417
3.29. Een touwslager, die naar Sint-Teunis touw had gebracht en laat in den avond bij maneschijn naar Boxmeer terugkeerde, had in Saksegoode de Wittebrug reeds in het gezicht, toen hij bemerkte, dat hoe hij ook liep, hij de brug niet naderen kon. Hij bleef er altijd even ver van af niettegenstaande hij wel drie uren in dezelfde richting voortschreed....
nl.verhalenbank.50274
2.4. De vrouw met de gloeiende oogen Tusschen de Bergeiksche gehuchten het Loo en Hongarije ligt eene streek gronds, die den naam draagt van Hondsklink of Hondskling. Er zijn weinig plaatsen in Kempenland, waar voorheen. zooveel spokerijen en verschijningen plaatsvonden als juist op dien Hondskling. Ziehier het verhaal van een der vele vreemde dingen, die...
nl.verhalenbank.50044
1.40. Avonturen van een vrijer Zeker jonge boer uit H. had kennis met een meisje uit het naburige L. Van tijd tot tijd bracht de minnaar een avondbezoek aan zijne Dulcinea. Vooral des winters, wanneer er werd gekaartspeeld, werden zulke bezoeken wel eens gerekt tot de klok haar grootste aantal slagen had doen hooren en het spookuur was aangebroken....
nl.verhalenbank.50034
Een kudde varkens gezonden Toen de vrouw van een herbergier Achter Het Vleeshuis te Maastricht op een zaterdagavond nog laat het café aan het schrobben was voor de zondag, kwam zekere smid uit diezelfde straat met nog een paar kameraden binnen en liep met zijn vuile schoenen door het pas geschrobde. De vrouw was daar niet erg over te spreken en zeide:...
nl.verhalenbank.43071
Het spookhuis. Het is niet zoo heel lang geleden, dat er ergens bij Dokkum een spookhuis stond. Tegen twaalven 's nachts was er in een der kamers altijd een woest kabaal, en daarom had men er alle meubels weggehaald, omdat niemand daar wonen wilde. Alleen stond er nog een oud bed, waarvoor men inde weoning geen plaats vond. eens kwam er een oude, arme...
nl.verhalenbank.42068
Ik heb vroeger met soldaten aan de grens gelegen in de buurt van Ulverhout. Daar hadden de boeren altijd verhalen over dwaallichten. Ik weet wel, wij moesten een uur over de hei lopen voor we bij de grens waren. Daar moesten we op wacht staan. Die boeren vroegen dan: "Bende niet bang voor de dwaallichtjes?" Die boeren vertelden dat zo. Die dwaallichtjes...
nl.verhalenbank.128036
35