Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hjir yn 'e Westerein wie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. It bern hie krânsen yn 't kessen en dêr sieten allegear triedden en lapkes yn dy krânsen bifrissele, dy wienen út 'e klean dy't dêr yn dat hûs troch de húsgenoaten fan dat bern droegen woarden. Wopke joech in drankje en sei: "Tink der...
nl.verhalenbank.29962
Oal Sch. hier niet ver vandaan is n keer teegn n waagn oploopn in de nacht. Ie wur oppakt en opzied gooid aan de kante van de weg. Ie dacht al, nou mut er n liekwaagn langs komen binnen körte tied en dat is dan ook zo uut komen. Op dezulfde plekke reed ook es n keer iene met kruwaagn en die waagn kon ie toch op n moment haast niet veuruut schoevn, van de...
nl.verhalenbank.44965
Myn skoansuster Katrine wie mei de helm geboaren. Dy moest wit hoe faek nachts út bêd om in lykstaesje to sjen. Dan koe it minske net lizzen bliuwe. Dan hie se it krap. It kaem altyd nei.
nl.verhalenbank.30389
Yn Jistrum wenne in man, dy moest altyd bigraffenissen fan tofoaren sjen. Heit hat dat wol faek forteld, mar ik wit de namme fan dy man net mear. Wit hoe faek gebeurde it yn 'e nacht, dat hy der út moest om sa'n bigraffenis to sjen. Hy moest der soms hiele einen om rinne. Soms koed er krekt sizze hwa't it wie, dy't yn 'e kiste lei. Dat seach er dan oan 'e...
nl.verhalenbank.31180
Boardzer Bruining fan 'e Boelensloane soe us in kear nei Noord-Jerneel (de tsjerke). Dêr soenen lichtbeelden fortoand wurde. Syn skoanâlden wienen by him. Doe't se sahwat oan 't kafé fan Bouke Pultrum ta wienen, doe sei er:
"Jimme matte oan 'e kant en even wachtsje."
Sy gongen oan kant en bleauwen stean.
"Ha jo hwat sjoen?" fregen se.
"Ja," sei er, "der...
nl.verhalenbank.22933
Op 'e wei fan Gariperheide nei Garyp hawwe se ris yn 'e nacht de lykstaesje sjoen fan in broer, dy't 14 dagen letter stoarn is. Syn beide foshynders rieden foar de wein.
Dy't dat seach wie mei de helm geboaren, seinen se, dy wy heldersynde.
nl.verhalenbank.31973
Jochums Antsje wie mei de helm geboaren. 't Wie in hiel âld minske. Hja wie widdou en wenne yn 'e Sumarreheide. Dy sei: "'k Ha der fannacht ek wer ôf west. Se ha my kloppe."
Hja wenne oan in dwarsreedtsje. Hja seach bigraffenissen de reed lâns gean. Ek fan har buorfrou Martsje. Dan sei se: "Der giet aenst wer ien dea." 't Kaem altyd út.
nl.verhalenbank.30307
By Albert Land fan 'e Harkema wienen sawn dochters. Der wurdt altyd sein, as der sawn famkes binne, kriget ien dêrfan gjin bern. Mar dizzen hienen allegear bern. Mar der wie al ien by - dy leeft noch - dy mat nachts altyd út bêd. Dan mat se lykstaesjes sjen.
nl.verhalenbank.22055
Er was een man ziek. De dokter uit Dokkum kon niet helpen. Het werd steeds erger met de zieke en hij ging al bijna dood; toch zei de dokter dat hem niets mankeerde.
De mensen zeiden: Hij is betoverd. Dit dacht de vrouw van de man ook. Nu wisten ze dat er in de 'Wouden' iemand woonde die daar iets tegen doen kon. Samen gingen ze toen naar deze genezer toe....
nl.verhalenbank.43642
Myn man hat murdefanger west. Op in kear wie Piter de Graaf mei myn man to murdejeijen. Sy wienen yn 'e Kompenije op in âld reedtsje. Doe sei Piter tsjin myn man: "Wolst even oan kant gean?"
"Hwerom mat ik oan kant?" sei myn man.
"Gean even oan kant," sei Piter, "hwant der komt in lykstaesje oan."
"Och, rin hinne", sei myn man. Mar hy wie even mei Piter...
nl.verhalenbank.24425
Sytse Hanne wenne ek yn 'e Falom. Dy wie mei de helm geboaren. Hja seach fan tofoaren lykstaesjes, dy't der dan letter wienen. 't Kaem altiten nei.
nl.verhalenbank.30530
Us mem fortelde, der wenne in man yn Hijum, dy wie mei de helm geboaren. Hy placht to sizzen: Der komt binnenkoart wer ien op it hôf. Hy hie de hiele lykstaesje lânskommen sjoen. Hy fortelde dan hwa't der allegear achteroan rounen, en hwer't se lâns gongen. 't Kaem altyd út.
nl.verhalenbank.30133
Zo bestoan dr veurloopn.
Mien aign moeke het ons door van verteld. Zai zag es n liekwoagn over de weg goan. Ze zee teegn mien zuster, dat zai ook es kiekn mos. En dei zag t zulfde. Moeke vruig toun: “Zugst ons Haarm dr ook bie?”
“Nee”, zee mien zuster. “Gelukkig, den is t veur mie zulf, dat is beter den veur zo’n jonge man”, zee t oal.
Loater het zai oms...
nl.verhalenbank.46213
Boardzer Bruining fan Houtigehage wie mei de helm geboaren. Hy moest alles sjen. En dat binne gjin fabeltsjes, dat wie de wierheit.
Boardzer sei ris in kear tsjin my: "Och Frâns, hwat haw ik in minne nacht hawn. Ik moest der fannacht wer ôf, hwant dêr wie in lykstaesje. Hy fortelde my fan hwa't de lykstaesje wie dy't er sjoen hie.
't Wie dy fan Jan...
nl.verhalenbank.31113
Frou Groenhof fan Aldegea (H.O.) lei op in nacht op bêd. Wylst se dêr lei seach se in bigraffenis foarby gean. Hja wie doe siik. Sahwat in wike letter wie de echte bigraffenis dêr. Se seinen dat frou Groenhof mei de helm geboaren wie.
nl.verhalenbank.31310
