Datasets - ISEBEL

By de Rotten op it Wytfean (de famylje Veenstra) woarden twa hynders forkocht foar f600,- oan in Burgumer. De boer brocht de hynders nei Burgum ta en sette mei it jild werom op hûs ta. Op 'e Sumarre wei tusken Sumar en Eastemar - sjocht er twa man oankommen. Dat liket him net goed ta, dat hy krûpt ûnder in omkearde boat, dy't dêr tsjin in peal oan leit....

beroven

nl.verhalenbank.15533

Achter Kollum kamen ris op in joun twa rovers, dy't der op út wienen om âlde minsken to formoardzjen en to biroven. Hja kamen by in âlde boer en fregen of se dêr ûnderdak krije koenen. De âlde boer sei: "Jimme kinne hjir wol bliuwe fannacht." Even letter kamen der twa dragonders op hynders. Dy woenen ek graech ûnderdak ha. Dat koe ek gebeure, de âld boer...

aanbieden

nl.verhalenbank.37384

Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...

arbeid

nl.verhalenbank.19696

Minse, die mette helm geboren zien, kunne ien de toekomst kieke. Iemand had ’s ’n keer al dage vöraf ’n begraffenis gezien. Hé’j zag duidelijk de liekstoet goan. De liekwage wier getrokke dör twee pèrd, ’n zwart en ’n wit. De man, die hé’j gezien had, gieng noa inkele dage werkelijk dood. Mar toen ie begrave zol worre, hadde ze twee zwarte pèrd vör de...

begrafenis

nl.verhalenbank.50227

Sterke Lubbert wenne op 'e Jouwer. Dy hat froeger masinist west op 'e Stânfriezen. Dy foeren fan Ljouwert nei Amsterdam. Letter wie er kermisreizger. Dy keardel hie hwat yn 'e bouten. Hy krige hoefneils tusken tûme en finger beet, dan draeide hy se om en doe wienen 't koarketrekkers. Dat ha 'k sels sjoen. Hy hie yn elke earm in himpsel (van hennep), en...

armen

nl.verhalenbank.30471

In Huse hörde ’n troep manne iedere nach ’n ré’jtuug mè twee pèrd erveur over de weg ré’je. Ze dochte: “We blieve op, we motte da toch es zien”. En ze gienge opten uutkiek stoan. Ze hörde ’n ré’jtuug en ze gienge no de plek, wor ze ’t gehörd hadde. Mar ze zage niks. ’t Was zeker de loch iengegoan, want ’n eind wieër, dor hörde ze ’t wer over de weg ré’je.

geestkoets

nl.verhalenbank.50226

Myn omke wenne by de boer. Hy hie twa hynders. Hy hie hwat hier fan 'e moanjes elk apart yn in pûdtsje meinom sa kom er by Hinse de Boer. "Fan twa sike hynders", sei er, en hy joech it pûdtsje oer. Hinse seach it hier nei. Doe die er yn 't iene kladtsje medesyn. Dat kostte fiif en sawntich sinten. Yn 't oare pûdtsje died er hjouwer en beanen. Dat kostte...

afrekenen

nl.verhalenbank.32460

Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...

arbeider

nl.verhalenbank.31584

303. "Liemers Lantaern", 31 december 1964. In Westfalen en in het Rijnland en in het aangrenzende gebied in Nederland, "de Liemers", verschijnen zo nu en dan bovenmenselijke wezens, welke de bevolking "Witte Wieven" noemt. Het volgende verhaal kan ter staving dienen. Het gebeurde rond het jaar 1950 te Zevenaar. Een brave huisvader uit Didam keerde 's...

avond

nl.verhalenbank.22664

Op it Bomkleaster by de Kloostermannen wienen se oan 't dong opladen út it skerngat wei. Der stienen twa hynders foar de wein. De hyns soenen 't der útlûke, mar doe rekken de stringen stikken en ien sile gong stikken. De hyns koenen de dong der net weikrije. Doe wie Hearke der oan kom. "Hwat spektakel ha jim dêr?" hied er frege. De boer sei: "De bliksemse...

kracht

nl.verhalenbank.25099

2. Liekstoaties zaggen verschilnde mensn ook. n Boel volk, twei peerden en wat dr verder bieheurde. Ik denk nait, dat ze de personen, dei dr achter luipn, herkend hebben.

begrafenis

nl.verhalenbank.46271

Yn Sumar wenne in boer, dy hie in fanke, dat wie bitsjoend. Doe gong dy boer foar dat gefal nei greate Wopke fan Kûkherne, de duvelbander. Doe sei Wopke tsjin him. Dyn fanke sit ûnder in kweade macht, in hiele sterke macht. Dêrom jow ik dy nou gjin drankje mei, hwant dêr komstû dochs net mei thús. Dû mast nei hûs tagean en hjir wer komme mei in glêzen...

afhandig

nl.verhalenbank.30318

Yn it Oast fan Stiensgea stiet in pleats dêr wennen froeger twa bruorren op. Dy hienen twa kedden op 'e stâl stean. It gebeurde soms dat se op in joun of op in nacht in ôfgrysliken lawaei hienen. Dan gong it der sa bot oan wei as kaem it hiele hûs fan boven. As se der hinne gongen wie der neat to rêdden. Mar wol wienen de kedden dweiltrochwiet fan swit....

avond

nl.verhalenbank.37110

Jan Kluwer wie in skjirreslyp. Hy kom út Grinslân of út Drinte, hy praette krûm. Hy hâldde in protte ta yn it folksloazjemint yn Lippenhuzen, oan 'e Bûtenwei by âlde Janne. (har soan hiet Lútsen, dy wie sa klierich) Jan Kluwer hie in forboun mei de duvel. Dat wisten se allegear wol. Hy hie altyd sinten om hannen en fortsjinje died er net. Hy rôp altyd:...

dansen

nl.verhalenbank.19739

Heit hat mei sterke Hearke arbeide op it Bomkleaster. Op in kear doe wienen se oan 't skoftsjen by de boer yn 'e hûs. Dêr krigen se kofje. Doe gong Hearke der stil út. Sy tochten: dy sil to pisjen. Der siet in foer dong op 'e wein, dat hienen se opladen. Dêr hienen se twa hynders foar hawn, mar dy koenen dat foer net út 't skerngat weilûke. Doe't Hearke...

karwei

nl.verhalenbank.32636

Der wie in boer, dy hie twa hynders. It iene wie siik, it oare wie soun. Hy nom hwat hier fan 'e beide hynders en gong dêr mei nei de duvelbander ta. "Hwat tinkt jo hjir fan?" sei er tsjin 'e duvelbanner. "Jow de brune hjir mar fan," sei er, "en de swarte dêrfan." Doe krige er twa pakjes. Thús útpakke - doe siet yn 't iene in drankje en yn 't oare in...

betoveren

nl.verhalenbank.21855

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur