Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Willem Biersteker
In Kloetinge was een leegstaande hoeve, waarvan de bewoner indertijd spoorloos verdwenen was en waar het sedertdien niet pluis was. Een landloper vroeg daar eens aan een boer of hij niet in de schuur kon overnachten. Maar die stuurde hem naar het spookhuis ... als hij het tenminste aandorst, na al wat de boer hem verteld had.
De...
nl.verhalenbank.48852
Op Bennema-state to Hurdegaryp stie de hekke altyd iepen. In kloftsje fan tolve man, dy kommen hjir út 'e omkriten wei, dy woenen dêr mear fan wite. Dy gongen dêr yn 'e nacht hinne en hâldden in weddenskip.
Ien foar ien dienen se de hekke ticht. Mar net sadra hie ien de hekke ticht dien of hy sprong direkt wer iepen. Deselde dy't it ús heit forteld hat...
nl.verhalenbank.31213
To Bennema-state yn Hurdegaryp - nou in tehûs foar âlden fan dagen - stiet in hekke, dy't se noait ticht hâlde kinne. Docht men him ticht, dan giet er klokslach 12 ûre yn 'e nacht wer iepen. Mar as men hwat roggestrie om it slot hinne wuollen, dan bleau er ticht.
De man dy't yn Bennema-state wenne hat, hie him oan 'e duvel forkocht. Doe't dy dea wie...
nl.verhalenbank.31032
Der wie in greate boerepleats, dêr wie 't net plús yn. It spoeke dêr. De boer prakkesearde der oer om der wei to wenjen. Hy sei tsjin syn arbeider: "Jonge, astû de boel hjir oplosse kinst, krijst in grou stik jild fan my.
De arbeider sei: "Ik sil 't bisykje." Hy gong nei de dûmny ta en frege of dy in nacht mei him weitsje woe yn in keamer fan 'e pleats,...
nl.verhalenbank.19836
Spokerijen.
Ik heb het niet met eigen oogen gezien, en ook niet met buurvrouw d'r oogen, maar wel heb ik het met eigen ooren gehoord.
Er woonde vroeger op Hansweert een boertje, die zooals de meeste boertjes een windmolen had, om het graan te zuiveren. 's Nachts tusschen twaalf en één draaide die molen dat het kletterde, terwijl iedereen rustig sliep;...
nl.verhalenbank.39008
Om in ûre of tolve hinne wie hjir by Bennema-State froeger altyd in swarte houn. Dat wie in pleachbeest, seinen se. Hy biet jin net, mar hy roun altyd in ein mei en makke de minsken binaud.
nl.verhalenbank.31046
Tusken 12 en 2 ûre yn 'e nacht legen pake en dy (fiskers to Feanwâldsterwâl) de netten noait, hwant dan kaem 't net goed.
nl.verhalenbank.31000
It Blaufallaet telt sa'n trettsjin huzen. It lêste hûs stiet hwat achterút. Dat is in âld plaets.
Se hienen dêr in soan yn 'e hûs, dêr't ik wol kammeraed mei wie. Op in kear kom ik der lâns yn 'e nacht. 't Wie fiif minuten foar tolven. Doe't ik oan 't plaetske ta wie, wie dêr in houn, dy wie wol sa great as in koekeal. En dy woardde ek samar ynienen wei....
nl.verhalenbank.17742
To Surhuzum is in âlde sânreed mei in fytspaedtsje der njonken: de Rysloane. Dat paed giet nei de Stroboskerfeart ta. Sahwat in heale kilometer fan Surhuzum ôf roan op dy sânreed midden yn 'e nacht altyd in dikke swarte houn. Dy spoeke dêr om.
Ûnderskate minsken ha him dêr sjoen. De lju wienen bang foar dy houn en stapten ôf as er op it fytspaed wie....
nl.verhalenbank.17752
Nieuwerkerk (Duiveland)
Vaoder was knecht bie Job van der Have in ’t oekje van den Nieuwerkerksen diek. Op ’n keer zei d’n baes: “Jaap, gae ja vanaevend es ’n keer mee visse? In ’t Stêênzwaen zit vee paelik.” Vaoder zei netuurlijk: “Da doe’k baes.” Ze gienge ’s aevens om zeven ure weg. Toet twelf ure vienge ze meraokel vee paelink. Mae toen ieuw ’t op....
nl.verhalenbank.46448
Wy ha ris mei 't skip lein to Gytsjerk, by in brechje. Dêr moasten wy dongride foar in boer, dy wenne in eintsje it lân yn. 't Wie yn 'e maitiid. De feart lei ticht mei hwat iis. De hiele joune waerd der laden. Om alve ûre kaem myn man thús.
It skip lei mei 't iene tou oan in strykpeal fêst, mei 't oare oan in anker.
Wy gongen op bêd. Wy hienen noch net...
nl.verhalenbank.20801
