Datasets - ISEBEL

Vroeger was er een ouwe man die gaven ze de schuld van ongelukken. Als er iemand met paard en wagen van de dijk ging, dan had hij 't gedaan. Ze zinne vroeger: "Van Alem naar Maren, dat is een gevaarlijke buurt". Ze gingen er op een draf voorbij, over die dijk.

Alem

nl.verhalenbank.127801

VAN WIETSE VELDHUIS In de vorige eeuw zal in de Zaanstreek wel geen persoon hebben geleefd waarvan men zo veel wist te vertellen als van Wietse Veldhuis uit Koog aan de Zaan. Gorse Gorter had de onhebbelijke gewoonte om zich geregeld, als hij van zijn werk naar huis ging, bij een boom aan de kant van de Dijksloot te posteren, juist op een plek dat men hem...

barbier

nl.verhalenbank.12779

Er was een koopman, daar gingen de boeren 's avonds zeggen dat ze koeien te koop hadden. En dan kwamen ze bij die man dan zei die: "Ga zitten". Dan kwamen de stoelen naar hem toe gedanst.

's avonds

nl.verhalenbank.127662

Mijn grootvader ging vroeger eens met paard en wagen op stap. Hij was half weg, toen ging het paard aan het steigeren, dat het schuim op z'n mond stond. Grootvader klom van de kar, maakte een kruis en het paard liep weer gewoon door.

grootvader

nl.verhalenbank.127496

Van heksen gesproken, in Kerkwijk en Nederhemert gesproken, daar de weg waar ze met een wagen hooi heen moesten, viel zo maar de wagen om en een wagen van de weg en iemand die zomaar viel.

heksen

nl.verhalenbank.125965

Ien Lains woonde veur joaren een heks, doat ze meroakel baang veur wazzen. As ter 'n mènsk of daier zaik was, kreeg Aanje de schuld ter van. As 'n kou of 'n schoap of 'n bok gain mèlk genog gaf, den har Aanje ze uutmolken. Dat dee ze den mit teuverij vanzulf. Wel wait wat ze nait noar zuk touhoalde, want gebrek hat ze nooit, en gain mènsk wis, woar ze van...

afweer

nl.verhalenbank.125715

Op een avond in het jaar 1535 zat de Amsterdamse dienstbode Meyns Cornelis van Purmerend rustig bij de haard te breien. Meneer en mevrouw waren uit; het was doodstil in huis. Plotseling ging de deur open en twaalf katten renden naar binnen en begonnen poot aan poot een rondedans om het meisje heen. Verstijfd van schrik bleef ze op haar stoel zitten totdat...

bedreigen

nl.verhalenbank.125695

Over de in 1595 te Haarlem geboren schilder en bouwmeester Jacob van Campen is veel en uitvoerig geschreven. Zijn machtigste en bekendste werk is ongetwijfeld het Paleis op de Dam, dat echter door velen ook nu nog als het stadhuis van Amsterdam wordt gezien en ook als zodanig werd gebouwd. Jacob had al op vrij jeugdige leeftijd de beschikking over een...

glazen bol

nl.verhalenbank.125692

Meneer Pieter van Aken maakte in wijde kring bekend dat hij het vak van Chirurgijn zo goed verstond, dat hij mensen die het slachtoffer van betovering waren, met succes kon behandelen en dat hij bovendien in staat was om, als iemand bestolen was, de dief op te sporen en de buit te achterhalen. Deze grootmeester ging in 1534 in Amsterdam wonen. Of hij veel...

angst

nl.verhalenbank.125680

,Heb je het gehoord, de boter wordt duurder,' vertelden de Amsterdammers elkaar op 3 juni l624. ln onze tijd zou daar niet zoveel drukte over worden gemaakt, maar in die jaren werd zoiets niet zonder meer geslikt. zoals altijd wanneer er iets bijzonders aan de hand was, trok het volk naar de Dam waar bovendien de 'Pagter of Impostmeester van de Boter'...

angst

nl.verhalenbank.125679

De "dikke Linde" te Vlierzele Te Vlierzele, wijk "Bussegem", staat eene oude en vermaarde linde, "de dikke linde" genaamd, bekend in den ganschen omtrek als de vergaderplaats van tooveressen, spooken, enz. Gaat men er zeven keeren rond, zoo beweren de oude lieden, en zegt men dan telkens: "hebt ge mij niet, pak mij", dan verschijnt er een veulen. Men zegt...

angst

nl.verhalenbank.10795

Gypnissen Te Oordegem, wijk "Kluise", op de plaats genoemd "Het Beggelken", stond eertijds een kasteel. Het werd opgebouwd in éenen nacht, en 's morgends verdween het; — zoo spreken de oude lieden. Daar woonden de Gypnissen, eene soort van kleine, wondere vrouwkens. Was er iets te wasschen in eenig huis, dan zetten de bewoners den wasch des avonds...

arbeid

nl.verhalenbank.10733

De hond van 's Graven-Wezel Te 's Graven-Wezel woonde in vroeger tijd een man, die eenen grooten zwarten hond bezat, welke hem zeer getrouw was. De man overleed, en zie, elken nacht brak zijn hond los, en snelde naar het kerkhof, waar hij tot 's morgends toe op het graf zijns meesters jankte en huilde. Weldra wist iedereen op het dorp, wat er gaande was....

nl.verhalenbank.10719

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur