Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Tovenaar kan niet gekwetst worden
Herman Vliegen was een beetje getikt en toen daar eens een vent om hooi kwam vragen en nogal wat bleef rondslenteren, nam Herman plots een riek en stak daarmee die vreemde in de rug. Ik heb dat zelf gezien omdat ik op het veld mest aan het breken was. Die vreemde lachte maar alleen en ging gewoon weg. Hij was niet eens...
nl.verhalenbank.35728
Tovenaar laat de aardbeiplanten plots vruchten dragen
Bij ons heeft een tovenaar ook eens een knap stukje laten zien. We hadden dat jaar veel aardbeien gezet, maar nergens scheen er een goed uit te komen. Bij de andere boeren stonden er al aardbeien aan toen bij ons de planten nog maar erg petit waren. Toen kwam er eens iemand vragen of we geen aardbeien...
nl.verhalenbank.35784
Toveren is een kunst, maar toch waren er in Zeeland mensen, die deze kunst verstonden. Vooral schaapsherder, die de hele dag de tijd hadden om toverboeken te bestuderen, konden meer dan rech toe, recht aan.
Een boer van Sint Anna ter Muiden had zo'n scheper in dienst. Andere schaapsherder hielden netjes de dijkwegen en zouden het niet gewaagd hebben in de...
nl.verhalenbank.49094
Schaapherders die schapen in kraaien veranderen:
Een scheper vond voor zijn vee geen gras, en joeg ze op een groot perceel rogge. Hij veranderde de schapen in een troep kraaien, zo dat niemand een vermoeden zou kunnen krijgen. De pastoor kwam langs, en zei tegen de scheper: “Haal je schapen van die rogge.” “Dat zijn toch geen schapen! U ziet toch wel, dat...
nl.verhalenbank.69260
Heintje Groen (zie vroeger) kon ook in een halfuur tijd alle gras op hoopen zetten. De vader van mijn zegsman heeft dit zelf gezien maar hij werd er akelig van.
Eens ging de vader van mijn zegsman op de jacht. Hein wilde dat hij een kop koffie kwam drinken.
"Neen," zeide hij, "dat doen ik niet, want er zit net een koppel ganzen."
"Zoo als je wilt," zei...
nl.verhalenbank.9135
Imke koe op twa plakken tagelyk wêze. Hy wie soms op itselde momint by de foardoar en by de achterdoar.
Op in kear, doe't er de kaserne yn Ljouwert forlitten hie, waerd er op itselde tiidstip yn 4 poarten fan 'e stêd sjoen.
nl.verhalenbank.32229
(Hiltsje har heit neamden se 'Mâlle Hindrik'. Hy koe bûksprekke en de minsken steanlitte en hy seach lykstaesjes en hy makke forskate rymstikken en rymkes.)
nl.verhalenbank.26986
Op 'e Tille wenne in man: Reid Keuning, dy koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Heit en dy sieten dêr faek, en dy ha't wol us sjoen.
nl.verhalenbank.19353
Hy koe de soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte en dan bigounen se moai to marsjearen. Hy liet se ek wer yn gelid ta de hurddobbe yn gean. Us mem hat it sels sjoen.
nl.verhalenbank.38419
Yn 'e Rottefalle wenne Piter Scheper. Dy koe mear as in oar. Hy siet us by syn buorman yn 'e hûs en doe sei er: "Sjoch, al jou fé rint bûtendoar." 't Wie midden yn 'e winter en soks wie net mooglik. It fé stie op 'e stâl, mar de buorman seach syn fé ek tige dúdlik rinnen. Hy gong nei bûten ta, mar der wie neat to sjen. Alle fé stie op 'e stâl.
nl.verhalenbank.19678
Imke de Jong wie in gûchelder, mar hy koe ek tsjoene. To Ljouwert hat er yn 'e gefangenis sitten. Mar de tuchthúsdoarren gongen samar foar him iepen. Der wie suver neat mei him to bigjinnen. Se ha him to Ljouwert op fjouwer plakken tagelyk ta de stêd út gean sjoen.
nl.verhalenbank.9649
Yn 'e Harkema hâldden se froeger hoannegefechten op sneinto-middei. Guon hâldden der in keppeltsje hinnen mei in hoanne op nei. Sy kommen op 'e heide byinoar en elk nom in hoanne mei. Dy hoannen moesten inoar bite. Dy syn hoanne it bêste bite woe dy hie it woan. Myn pake Hindrik Ophuis wie in tsjoenster (vrouwelijke vorm), en in great dogeniet. Hy gong...
nl.verhalenbank.12312
Ien fan Feankleaster rekke nei Jan Monsma ta. Dy wenne yn Rinsumageast en wie dêr wonderdokter.
Deselde dy't dêr hinne gong wie in pasjint fan dokter Tilma fan Kollum. Hy naem it wetter mei.
Monsma biseach it wetter en sei: "Jo wenje yn Feankleaster, oan 'e súdkant fan 'e wei, yn it safolste hûs fan 'e hoeke ôf en dêr sit in skuor yn it suderkoufinsterke,...
nl.verhalenbank.20177
Sy koenen ûnder tsjinst neat wurde mei Ymke de Jong.
As er yn 'e cachot opsluten woarde, dan sprongen de doarren samar iepen. Doe't er fuortjage woarde ha se him op fjouwer úthoeken fan 'e stêd tagelyk sjoen.
nl.verhalenbank.25315
Achter syn hûs stie in âld hûs, dêr wenne Klaes Jippes yn mei 't wiif. Yn 'e nacht sei hja: "De hiele baelderbult sjit út." Hja hearde klear dat de baelders allegear nei ûnderen ta rûgelen yn 't hok.
Doe't se der hinne gongen to sjen mankearde der neat oan 'e bult. 't Hie Jehannes syn wurk west.
nl.verhalenbank.38422
Us heit hat mei Imke de Jong ûnder tsjinst west. Imke mat sahwat yn 1853 geboaren wêze. Se koenen ûnder tsjinst neat mei him wurde. Hy siet om 'e haverklap yn 'e cachot, mar dêr wied er ek samar wer út. Hy koe troch de tichte doarren komme. Net in slot wie tsjin him birekkene.
Op 't lêst ha se him fuortjage. Mar doe is er op itselde stuit op 'e minút om't...
nl.verhalenbank.20041
Dêr wie us in keardel op Burgumerdaem, dy krûpte samar yn in beamstamme lâns. Dêr stienen in protte minsken nei to sjen. Mar doe wie der ien by, dy hie in stok en dêr sloech er dy oare mei en hy sei: "Dêr bistû."
Dy keardel dy hie in bast fan in kûtsebeam (= lijsterbeshout) om syn stok dien, hwant dan koenen se alles sjen. Sa koe hy sjen dat dy oare by de...
nl.verhalenbank.24540
Us mem en dy gongen de nachts fan mendei op tiisdei altyd fan Readskuorre mei de Feanster boat nei Grins ta. Tiisdeis dan wie 't merk yn Grins, sy gongen dêr hinne foar de handel. Pake gong ek mei.
Op in nacht gongen se dêr ek wer hinne. Doe kommen se in lyts boerespultsje foarby, oan diz kant Readskuorre. Dêr lei in skerne. Tichteby lei in dikke koepânse...
nl.verhalenbank.23908
Myn frou wenne yn Twizelerheide yn in húske mei in plankje oer in sleat. Op in joun, doe leinen se al by harren op bêd, doe hearden skoanmem en dy guon praten. Skoanmem gong der ôf en gong foar 't glês stean om to sjen hwa't dat noch wiene, dy't sa let warber wienen. Doe seach se trije minsken rinnen.
It wienen Stammerige Harm, dy syn suster en in dochter...
nl.verhalenbank.24528
Op in kear sei er tsjin my: "Sille wy us in grap ha?"
Ik sei: "Goed."
Hy sei: "Hjir ha wy klaveraes." Doe skreau er op dy kaert: "Hjir mat in flesfol jenever foar komme." "Nou liz ik dy kaert bûten del," sei er, "en dan krijstou aenst de jenever oan."
Goed.
Hy sei tsjin my: "De flesfol jenever is der al." Doe ik fan 'e stoel en nei de achterdoar ta. Ik...
nl.verhalenbank.27938
