Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Imke de Jong hie hwat útheefd to Ljouwert. Se sochten om him, mar koenen him net fine. Hy hie de flucht naem en wie net mear yn 'e stêd.
Doe't er wer nei Ljouwert ta soe, doe kamen dêr rjochters op in wein oan. Dy hienen om him socht, mar forgees. Doe frege Imke dy rjochters: "Kin ik ek mei ride?" Doe stapte er by dy rjochters yn 'e wein. Doe't se oan 'e...
nl.verhalenbank.30404
Der wie in faem, dy siet ûnder in koe to melken.
Imke kom dêr lâns.
De faem sei: "Joun."
Doe sei de koe: "Jow dy earme man even hwat molke."
De faem liet fan kleare skrik de amer mei molke oer de wereld rûgelje. Hja miende dat de koe bigong wie to praten.
Mar 't wie Imke, dy't bûksprekke koe.
nl.verhalenbank.25587
Myn man hat by Abe Kooistra yn 't wurk west. Doe kaem Jehannes dêr ris op in kear mei tsiis. Doe sei er tsjin 'e frou: "Jo ha dêr hwat yn 'e panne, dat wol der net yn bliuwe, 't siedt der allegear út wei."
En sa wie 't ek. Der sieten terms yn 'e panne. Mar dêr bleau neat fan oer.
nl.verhalenbank.38262
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha.
Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Op in kear wie Ymke mei de faem op it lân oan 't jirpelsykjen. Doe smiet de faem him mei in rotterige jirpel. Ymke sei: "Famke, famke, hwat sille dy dy rotterige jirpels raer yn 'e mage sitte!"
De jouns doe't se fan 'e jirpels ite soenen, pikte de faem dêr ek fan, mar hja hie hyltyd in rotterige jirpel oan 'e foarke.
nl.verhalenbank.19709
Men koe klaverboer fuortstjûre om in flesse drank to heljen. It earste romerfol moest ien fan 't selskip oer 't linker skouder fuortsmite en dêrby sizze: "Dat is foar dy."
Dan koenen se fierder drinke.
nl.verhalenbank.31975
5.10. Het bijzijn van een machtiger tovenaar is dodelijk
En dien degenslikker, daar stond ook ne man bij. Daar was d'r ook ne persoon. En dien degenslikker zegt: 'Hier sta ne persoon en dien heet de macht boven mijn: wilt die persoon weggaan?'
Toen zegt ie: 'Mijnheer, verwijdert u, want het is mijn dood!!'
En de persoon blijft staan en dien degenslikker...
nl.verhalenbank.44443
Alde Hinse Jehannes de Boer fan 't Swartfean krige us op in nacht selskip fan in pear man doe't er ûnderweis wie. Hy tocht: "Dy wolle my birove."
"Ik mat earst efkes mei de âlde ôfrekkenje", sei er. Wylst draeide er mei de hakke in kûle yn 'e groun en lei dêr twa ryksdaelders yn. De twa naeiden út, sa hurd as se koenen.
nl.verhalenbank.20473
Frâns Petroalje helle ris in fet mei petroalje fan 'e boat.
Dat rolle er oer de wei, mei hekken der oan.
Doe passearde er Jehannes Meerstra, dy sei tsjin him:
"Pas op, dat dy hekken der net ôfgean, hwant dan kinne jo de petroalje net thús krije."
"Né," sei Frâns, "mar dat is noch noait in kear gebeurd." Hy hie 't net sein of dêr leinen de hekken der ôf....
nl.verhalenbank.38179
Folkert Paulusma wie yn 'e mobilisaesje fan 1914-1918 ûnder tsjinst yn Brabân. Op in joun siet er mei oare soldaten, sa fortelde er yn 'e herberch. De kastlein wie der ek by.
Doe sei de kastlein: "Sil ik ris in kompie soldaten opkomme litte?"
"Ja", seinen se, dat woenen se wol ris sjen.
Folkert sei: "Wy sieten mei elkoar by de tafel. Doe kaem de iene...
nl.verhalenbank.31605
Der wenne hjir ien, dy biwearde, dat er roeken ta de hurddobbe út komme litte koe.
nl.verhalenbank.23560
5.21. Tovenaar doet papieren ventjes dansen en een papieren vent naar de stad gaan
Toen werkten ik in Rotterdam.
En mijn broer die kost die papieren ventjes ook laten dansen: die aai dat overgeleerd van die Van der Ven. Die leurde mee slechte boeken ook. Ja, Jan aai het ook geleerd. Die naam e mes in zijn handen en daar floot ie op en zo liet ie ze...
nl.verhalenbank.44458
Yn Burgumerheide wenne Tsjitse Boonstra. Dy hie in pear kij, dy seagen der min út. Hy liet se heal forhongerje.
Op in moarn sil er de kij melke. Mar doe bigounen dy kij to praten. Ien fan 'e kij sei: "Ik moet meer eten hebben. Wij geven vandaag geen melk, want wij hebben honger."
Doe sei Tsjitse: "Myn kij binne bitsjoend. Ik kom net yn 't bûthús."
Doe...
nl.verhalenbank.30327
Der wie in forkeaping fan lân, dat hearde oan in sekere mynhear Folkertsma fan Grins. Wy biskreauwen dêr lân. Jehannes ek. En der wie ek noch in oare man, dy't dat die. Dat wie ien, dy koenen wy net.
Doe't it twadde stik biskreaun waerd, sei Jehannes tsjin dy frjemdling: "Nou wit ik wol hokker bod jo dien ha." En hy neamde it bidrach, dat dy man op syn...
nl.verhalenbank.38431
It wie achter Ljouwert yn 'e tiid fan 'e ûngetiid.
Der wie in pretsje yn it doarp, der woardde by dânse. In boerefeint, dy't by in boer wenne woe dêr graech hinne. Hy sei tsjin syn maet, doe't se yn 'e herberch sieten: "Wedzje, dat ik se aenst allegear stokstiif stean lit?" En mei dy wurden die er it ek. Al dy dânsers koenen net in foet mear forsette.
De...
nl.verhalenbank.16813
Wy hienen in âld kachel, dêr siet in koperen ynstektsjettel yn. Klaes siet flak foar de kachel.
Jehannes sei tsjin him: "Oppasse, Klaes, dêr kin samar wetter út komme!"
"Né," sei mem, "dat is noch noait gebeurd."
"Nou," sei Jehannes, "sjoch mar ris, dêr komt al in snjitsje." En dêr wie 't ek al sa. Doe woe Klaes de fuotten wol ynlûke, hwant it wetter sea.
nl.verhalenbank.37955
Imke de Jong wie in gûchelder. Hy reizge by de merken lâns en hat yn Ljouwert wenne. Hy wie troud mei in sekere Janke. Hy koe de minsken samar stean litte en liet se molke slobberje út in pantsje, krekt as wienen it katten. Hy koe de minsken kraeije litte as in hoanne. Alles hwat er sei, dat dienen se.
Hy koe de froulju de rokken samar ôfsakje litte.
Yn...
nl.verhalenbank.38534
Yn Soesterberg ha 'k by 't fliegwezen west. Dêr wie in man dy fortelde oan 'e oaren dy't om him hinne sieten, hy koe samar ien op 'e stoel sitten bliuwe litte, as er dat woe. Der wie ien ûnder harren, dy woe dêr neat fan leauwe en stuts him de gek oan.
Doe sei dy man: Ik kin èk noch wol hwat oars. Wedzje datstû net oan 10 ta telle kinste? Dû mast stadich...
nl.verhalenbank.33706
Heden 24 juni 1911 had ik het voorrecht een partus te doen bij een primipara van 36 jaar. Die duurde van donderdagnacht één uur tot zaterdagavond zes uur. Wat kon ik beter doen, dan den uxor, een echte Zuiderwouder van 55 jaar, te interviewen? Ziehier het resultaat.
In de Haarlemmermeer was iemand, die de zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig...
nl.verhalenbank.9322
Willem van der Hoek verstong de zwarte kunst. Hai gong ers nee Purmerend, en toe kwam er een boer an en die vroeg ie of ie mee raie mocht. De boer gaf niks geen asem terug. Toe wier Willem kwaad, want die boer was heelemaal leeg, dus kon ie hem best hewwe.
"Ik zel eerder te Purmerend weze as jij," zeidie, aars niks.
Een poos later stong de boer stil, dan...
nl.verhalenbank.9038
