Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
By Durk Mozes die er krekt allyk. Mar dêr wie it in geit. Hy striek de geit oer de hûd.
"Hwat in moaije geit", sei er.
Doe sei Durk: "Moarn is er dea." En hy wie dea.
nl.verhalenbank.21244
Imke de Jong kaem stéfêst op Drachtstermerke.
Op in kear hied er kaerten yn 'e hân. Yn 'e foarm fan in koker hied er se yn 'e fûst.
Doe sei er: "Skoppenboer, kom der út!" De kaert stoude wit hoe fier fuort út syn hân wei.
Sa kommandearde hy de iene kaert nei de oare. Allegearre gehoarsamen en fleagen ien foar ien in ein fuort.
nl.verhalenbank.25591
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid.
Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide.
De minsken wienen allegearre earm.
Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
En d'r was ne man, die ha zo veul praots en een andere man zee: "We ,zulle is een slot op oewen mond zette!" En toen hij dee z'n hand naar de mond van die man. En toen kon die niks meer zegge.
nl.verhalenbank.72742
Us heit en dy ha trije Hindrikken hawn. Dêr bin ik allinne fan oerbleaun. De oare beiden binne stoarn doe't se noch lyts wienen. Se seinen altyd Binne kastelein (= Binne Kloosterman) hie se deatsjoend.
Greate Wopke hat in kear by my west. Doe wie 'k noch mar in pear wike âld. Ik wie siik en sy tochten dat ik deselde wei gean soe as de beide oare...
nl.verhalenbank.38075
Op in kear kom Hindrik Pyl by Willem Stienstra. Willem sels moest fuort. Mar hy sei tsjin 't wiif: "Pas op, dat âlde Hindrik net by de bargen komt."
Mar hy kom àl by de bargen en sei: "Hwat binne dat in pear moaije bargen." En hy striek der mei de hân oerhinne. De oare deis wienen de bargen dea.
nl.verhalenbank.21243
Imke de Jong stie us in kear op 'e merke. Doe hied er op in blok hout in blok lizzen hawn, en dêr lei er syn hân boppe op. Doe sloech er mei in hammer in dikke ronge (= spiker) troch de hân hinne yn 't blok en dêr sei er by:
Zeer doet het niet,
pijn hè je niet,
en hier hè je een gedachtenis van Imke de Jong.
Hy luts de hân werom en der mankearde neat oan.
nl.verhalenbank.27034
Willem Pyk koe ien fan warten forlosse. Ik ha in jonge kend, dy hie warten. Hy gong nei Willem Pyk. Dy preuvele hwat en struts mei syn hân oer de warten hinne. Doe wienen se samar fuort.
nl.verhalenbank.28502
In oar staeltsje fan syn kinnen: Op in kâlde hjerstdei leine der in trijetal strjitmakkers yn Makkum to fluorjen.
Lantinga makke in praetsje mei harren oer it kâlde waer en sa en tocht, se soene wol sin oan hwat waerms ha. Meiiens treau er elk fan harren in gouden tsientsje yn 'e hân en gyng fjirder. Dat wie trewis! De mannen sa út it wurk wei nei de...
nl.verhalenbank.50532
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
Myn âld buorman Ate roan mei Imke de Jong troch Twizel. Doe frege er Ate om in kwartsje.
"Ha 'k net", sei Ate.
Even fierder sei Imke: "Dû seist niis, datst gjin sinten hiest. Hwat is dit dan?" Doe hied er Ate syn jildponkje yn 'e hân.
"Nou soest tinke," forfette er, "Imke de Jong is samar ryk. Mar sa sit it net. Ik kin se net hâlde."
nl.verhalenbank.21650
Der wenne njonken ús in frommes, dat hie in pear beesten op stâl. Heit kom us in kear by har. Doe sei se tsjin heit: Sjoch ris, is dat gjin moai hea? En sy liet heit in topke hea sjen.
It kin net moaijer, sei heit, it rûkt as krûd.
Doe smiet se hwat fan dat hea foar de beesten del, mar net ien fan 'e kij dy't der in bek op sette woe. Heit stie forsteld....
nl.verhalenbank.16105
Op in kear sei er tsjin my: "Sille wy us in grap ha?"
Ik sei: "Goed."
Hy sei: "Hjir ha wy klaveraes." Doe skreau er op dy kaert: "Hjir mat in flesfol jenever foar komme." "Nou liz ik dy kaert bûten del," sei er, "en dan krijstou aenst de jenever oan."
Goed.
Hy sei tsjin my: "De flesfol jenever is der al." Doe ik fan 'e stoel en nei de achterdoar ta. Ik...
nl.verhalenbank.27938
Willem Pyk (= Ophuis) hie de kweade hân. Dy makke de dieren siik. Sy woenen Willem Pyk net yn 't achterhûs ha.
As ik moaije piken hie, sei 'k: "Tink der om, Willem Pyk mat der net by."
nl.verhalenbank.28788
Folkert Paulusma wie yn 'e mobilisaesje fan 1914-1918 ûnder tsjinst yn Brabân. Op in joun siet er mei oare soldaten, sa fortelde er yn 'e herberch. De kastlein wie der ek by.
Doe sei de kastlein: "Sil ik ris in kompie soldaten opkomme litte?"
"Ja", seinen se, dat woenen se wol ris sjen.
Folkert sei: "Wy sieten mei elkoar by de tafel. Doe kaem de iene...
nl.verhalenbank.31605
Op in kear wied er op 'e merke yn Droegeham. Dêr wied er hinne gong to gûcheljen. Doe wie der ien fan 'e Harkema, dy hie wol sin oan in buorrel. Mar hy hie gjin sinten. Doe sei Imke: "Hjir hast in goune." Doe joech er dyselde in goune. Mar dy liet him fuort wer falle, hwant dy goune brânde him de hân hast út elkoar, sa gleonhyt wied er.
nl.verhalenbank.20042
Alde Janke Mozes fan 'e Harkema gong foar in tsjoenster troch. Hja hie in blau doekje om 'e nekke hinne en hie de hannen yn 'e ploaijen fan 'e rok. As wy kofje fan har krigen op it lân, smieten wy it stikum fuort.
nl.verhalenbank.17598
5.21. Tovenaar doet papieren ventjes dansen en een papieren vent naar de stad gaan
Toen werkten ik in Rotterdam.
En mijn broer die kost die papieren ventjes ook laten dansen: die aai dat overgeleerd van die Van der Ven. Die leurde mee slechte boeken ook. Ja, Jan aai het ook geleerd. Die naam e mes in zijn handen en daar floot ie op en zo liet ie ze...
nl.verhalenbank.44458
Myn omke hie bargen. Hindrik Pyk (=Hindrik Ophuis) kom in bulte by him. It wie in greate tsjoenster. Op in kear sei omke tsjin him: "Kom, jo matte de bargen ek us sjen."
Dat hied er noait sizze matten. Hwant doe't Hindrik se sjoen hie gong it fuort mis. Hy tikte de bargen mei de hân op 'e rêch. Sûnt dienen de bargen neat oars as razen. Se woenen noait wer...
nl.verhalenbank.17565
Wy hienen mar ien koe. Dêr wienen wy wiis mei.
Der kom op in kear in keardel by ús. Dat wie Jehannes Bekkema. Dat wie in tsjoenster. Dy gong nei de koe ta. Hy struts mei de hân earst oer de iene side en doe oer de oare side hinne.
Ik sei tsjin Sierd: "Dit is mis. Jehannes hie net by de koe wêze matten, hwant 't is in tsjoenster."
En 't kom al sa út. De...
nl.verhalenbank.21107
