Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Doe't Hitler oan 'e macht kaem, wenne der yn Frankryk in minske, in sikere Madame, dy koe alles foarút sjen. Dêr stjûrde Hitler ien hinne om presys gewaer to wurden hoe't it forrin wêze soe fan syn polityk. It minske hat alles haarfijn forteld. It is krekt sa gong oant yn 'e lytste bysûnderheden ta.
Trouwens in diplomaet Dimitrow hat him ek foarspeld...
nl.verhalenbank.33708
Der binne guon, dy kinne wiersizze.
Ik wyt dìt der fan.
't Wie yn 'e krisisjierren. It wie in minne en nuvere tiid. Us heit wie op 't sûkerfabryk, dy hie wurk.
Klaes wie in maet fan my. Dy woe wol mollefange, mar hy hie net in houn. Myn broer sei: "Kinst wol sinten fan my krije foar in houn", mar dat woe Klaes net.
Hy sei: "Ik wol de sinten sels...
nl.verhalenbank.25579
Ik wit noch bêst dat der - doe wie 'k noch in famke - ien sei: "Ha jim justerjoun dy toverlantearne wol sjoen? Dy gong op 'e dyk lâns. It wurde hjir skielk allegear huzen."
It binne èk allegear huzen woarn.
nl.verhalenbank.25622
Ik ha forkearing hawn, ik bin net mei har troud, mar ik ha in soan by har woan. Sy is fuort dêrnei stoarn.
Doe't se noch leefde, kom ik by in kaertlizter. Dy sei: ik hie har net lang mear. Mar ik soe in oaren ien treffe op in rûm ein wei.
Dat is allegear útkom. 't Hie hurdsilen west yn Grou, doe trof ik dêr op 'e wei ien.
nl.verhalenbank.25580
De swarte spegel hienen se froeger altyd op 'e merken.
Dêr koe men jin takomstige frou yn sjen. Òf men seach in deakiste. Dat woe sizze dat men net trouwe soe.
Men moest achterstofoar wer ta de tinte út gean.
nl.verhalenbank.25581
Hinke Kaert wenne to Nijebrêge. It wie in bitûfte kaertlizter. Us Hindrik-om hat us nei har ta west. Hy woe de kaert lein ha. Hja sei tsjin him: "Dû matst aenst oer in planke, dêr komt dy ien yn 'e mjitte, dy sil dy om hwat freegje, datstû yn 'e bûse hast. Hindrik-om gnyske. Hy leaude der neat fan. Hy hie forkearing hawn mei in fanke, dat wie útrekke. Hy...
nl.verhalenbank.19734
Der wie in greatfeint, dy wenne by de boer yn Boarn. Op in kear gong er nei Hinke ta. Hy woe de takomst wite. Hinke sei, der soe him in great ûngelok oerkomme. De greatfeint leaude it net.
Der wie ek in lytsfeint by har op 'e plaets. Dy wie deabinaud yn 't tsjuster. Doe moest der us in kear in stik ark helle wurde. Dêr moesten se twa, trije stikken lân...
nl.verhalenbank.23625
Yn Boarnburgum wenne Wyberen fan Hâns van der Wal, in frijgesel. Hy wie yn Easterboarn yn 'e ûngetiid by in boer. Op in snein-to-joun gong er nei Hinke Kaert ta, dy't op Nijebrêge wenne. Hinke lei him de kaert út. Hja sei, hy soe nuver ûngelok krije. Dat leaude Wyberen net, hwant hy wie geheelûnthâlder, dus fan 't sûpen soe it net komme kinne.
't Wie op...
nl.verhalenbank.23624
It wie yn 'e oarloch. Myn suster Gees gong doe us in kear nei Ljouwert ta nei in wiersizter. Gees wie doe skeiden fan har man.
De wiersizter sei tsjin har: "Jo binne by de man wei, mar jimme komme wol wer by elkoar." Doe sei se: "Jo ha dêr in jurk oan, dêr ha jo de punten foar kocht." De textyl wie doe op punten.
Dat kloppe presys. Hja hie de punten der...
nl.verhalenbank.33379
As jy de helm by in pasgeboaren bern nei boppe ta ôflûke, dan kin dat bern letter yn 'e takomst sjen.
Lûkt men de helm nei ûnderen ta ôf, dan sjocht er net hwat.
Dy't op snein geboaren wurde binne knoffelbân-biners; ek wiersizers (dan matte se ek mei de helm geboaren wêze).
As in helm op in skip is, dan forgiet it skip noait en to nimmer.
nl.verhalenbank.23022
Hjir yn Drachten wie in helling op 't Bûtenfallaet. (by de Pipe). Faek gong it dêr midden yn 'e nacht op in klinken. Yn werkelikheit wie dat sa net fansels.
Mar dan koe men der mar wis fan wêze, dat der wer drokte kaem. Dat gong altyd troch. 't Wie foartsjirmerij.
nl.verhalenbank.29640
Dieren binne faek heldersynde.
Sa wyt in houn twa ûren fan tofoaren al as der tonger komt. Dan is er ûnrêstich en binaud.
nl.verhalenbank.24006
Lytse Kjille wie wiersizter to Drachten yn 'e Hounestege. Se hiet eins Cornelia Modderman.
Sy hat my de kaert ek al ris lêzen. Myn kammeraet en ik, elk mei de faem ha ris by har west.
Kjille reizge mei in tromp mei bân, sjippe en lint by de minsken lâns. Joech men har in stûr ekstra, dan lei se de kaert. Se sei fan my, ik soe kastlein wurde.
Myn...
nl.verhalenbank.33222
Ik haw ek by in frommes yn Grins west. Dat wie in sikere W. Kortstra. Sy wenne yn 'e Meeuwerderstraat. Us hûs op 'e Dwarsfeart wie krekt ôfbrând. Myn soan hie nei de faem west mei de auto. De nachts nei de brân woarde myn soan om ien ûre oanhâlden troch de plysjes.
De oare deis gong ik nei de kaertlizter ta, hwant ik woe wite hoe't it komme soe. Ik liet...
nl.verhalenbank.22878
Ik wie mei Bareld de Meer nei Snits ta to monsterjen. Mei de strikel yn 'e binnenbûse, om to ûngetiidzjen. Mar wy krigen beide gjin wurk. Bareld sei: "Sille wy even nei Lytse Kjille ta op 'e Gerdyk? Dat wie in wiersizter.
Wy der hinne.
Kjille sei tsjin my: "Binne jo troud?"
"Ja", sei 'k.
"Krij dan mar safolle kaerten", sei se. Hja hie de kaerten út it...
nl.verhalenbank.22875
Ik ha der ek us west mei Anne Pultrum. Doe sei se: "De iene fan jim sil noch fiif bern ha en de oare sil noch ien bern ha." Doe't ik it thús fortelde, sei myn wiif: "Ik hoopje net dat ik dy fan fiif bin". (Hwant wy hienen al seis.) Anne Pultrum hie mar twa.
Mar 't kom wol sa út: Anne krige letter noch ien en wy noch fiif.
nl.verhalenbank.22877
Der wie in boer dy hie twa soannen: Lolke en Hâns.
Lolke hie in hiele protte leard en wist oeral fan. Hâns net.
"Ik sjoch 't mei Lolke slim tomjitte," sei de boer, "mar Hâns ret it wol mei syn dommens."
nl.verhalenbank.32907
Op in kear haw ik wer us nei Kjille west. Doe sei se: "Der sil yn 't koart in erfdiel wêze. Mar jou broer krijt mear as jo", sei se. Dat is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.22876
Yn 't bigjin fan 'e lêste oarloch haw ik yn Oud-Beierland west. Dêr wie 't merke. Doe liet ik my de takomst sizze troch in frommeske. Dy lies it út myn hân. Hja sei, ik soe yn 't koart in hiele fiere reis meitsje.
Ik wenne doe yn Stiensgea. Dêr moesten fan 'e Poepen in tritich gesinnen fan nei Dútslân of nei Frankryk ta. Dêr wie ik ek by. Ik hie wol yn...
nl.verhalenbank.19371
Wy hawwe us by Hinke Kaert west yn Nijebrêge. Dat wie in kaertlizter. Wy wienen mei ús fjouweren, twa pearkes. Mar wy woenen har tofiter ha. Ik wie by de faem fan myn kammeraet en myn kammeraet wie by myn faem.
Sa gongen wy dêr by har yn 'e hûs sitten.
Hinke sei al gau: "Jimme sitte net goed. Elk heart op syn plak. Jimme kinne my net forrifelje."
"Jo...
nl.verhalenbank.23512
