Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Zij konden mij helpen....
Door het dorpje Roggel liep een meisje, zachtkens neuriënd, een bundel klaprozen in de hand. Ze groette vroolijk en werd gegrooet: maar toen zij
het laatste huis van het gehucht naderde, wilde ze zich omwenden. Een jonge man trad haar in den weg.
"Ik moet met je spreken." Ze lachte.
"Ik zal je niet tegenhouden."
"Je weet alles...
nl.verhalenbank.42031
De Scrayers (Schreiers) toren te Amsterdam.
De hertog van Alva was te Brussel aangekomen,
en als een wilden hond meende hij het volk der
Nederlanden te kunnen temmen. Het volk der
Nederlanden echter is een geduldig volk, dat niet onmid-
dellijk zich tegen wreedheid verzet. zoolang het talmt, om
zich te wreken, zóó lang blijft ook ten slotte zijn haat...
nl.verhalenbank.42003
De Bergtoren van Deventer
Twee torens staan er op de Bergkerk van Deventer, en men zegt, dat
de eene iets grooter is dan de andere. Van twee zusters vertelt men,
haar namen waren: Martha en Beatrix.
Eens waren ze gelijk van rijkdom, gelijk van vroomheid, maar Martha
was iets grooter dan Beatrix, en daarom verschillen ook de torens
der Bergkerk van lengte,...
nl.verhalenbank.41793
De Gevangen Wolk
Niet rijdend op een zwart ros verscheen de Dood in de streek van den
Enscheder Esch, maar sluipend als een klein wolkje, dat in een huis
bleef, tot allen waren gestorven, de ouden en de jongen. Genadeloozer
dan een krijgsman was deze damp, zoo smal en ijl.
"'n Blauw dämpken vleug der van duur tot duur,
En woar dat blauwe dämpken kwam,...
nl.verhalenbank.41760
Het Vrouwtje van Stavoren
Het was in den zoomer, en alles was rijk aan kleur en vreugde. Er was
zonnelicht over de zee, zoover men zien kon. Golven van zonnelicht
dansten met elkander, en ze zetten haar spel voort tot ver in de
haven van Stavoren: wie kon denken, dat het dezelfde golven waren, die
boosaardig in den winter, tuk op buit, de vlakke streek...
nl.verhalenbank.41740
Spookverhalen over mensen die na zelfmoord weer terugkeren op de plek des onheils, behoren overigens tot de classics in het genre. Zo beschreef de al genoemde Van Maurik ook het pand Prins Hendrik, gelegen aan de Haarlemmerstraat 85. Hier zou de vrouw van, alweer, een zeeman zich met een scheermes in de bedstee op de tweede verdieping de hals hebben...
nl.verhalenbank.39320
Spookverhalen uit de Amsterdamse horeca zijn er legio. De scepticus zal ze misschien verwijzen naar het rijk der alcoholische fabelen, maar dat laat menig uitbater zich niet zeggen. Zoals Gerard Handgraaf, die enkele jaren met zijn broer een restaurant runde aan de Geldersekade 23, een pand waar zich ooit een logement voor zeelieden zou hebben bevonden....
nl.verhalenbank.39317
H. Frederik van Utrecht. (De Noormannen)
De heilige Frederik was Utrecht's achtste bisschop. Toen was een keizer van Rome en koning van Frankrijk, dewelke heette Lodovicus, des grooten Keizer Karels oudste zoon.
Keizer Lodewijk "die Goedertiere", had tot vrouw Ermgaerd, en toen zij gestorven was nam hij een andere vrouw, Judith, zijn nicht "ende was des...
nl.verhalenbank.39155
Het Heilige Eiland.
Walcheren was eens een heilig eiland, evenals Ré op de kust van Bretagne; het wordt voorgesteld als met dichte bosschen bedekt, en zoodanig in nevelen gehuld, dat de zon er slechts met moeite kan doordringen.
De mistige, duistere, geheimzinnige en stormachtige Noordzee gaf aanleiding tot menig wonderverhaal, en nog eeuwen daarna gingen...
nl.verhalenbank.39153
De Slaven.
Onder de afstammelingen van den Trojaan Aeneas, den stamvader der Romeinen, was ook heer Brutus, kleinzoon van Arcanius.
"Doe Brutus out was vijfthien jaer, soo reet hy jaghen met sijnen Vader, ende schoot nae een Wilt dat hy miste ende schoot sijnen Broeder doot." Daarom verliet hij het land, en zwierf door de wereld, "daer hy veel avontueren...
nl.verhalenbank.39148
Ossaart
Mijn grootje vertelde, dat haar moeder op een laten avond van een doopfeest naar Grauw terugkeerde. Ze was meter geworden en de peter vergezelde haar. Toen ze op een landweg waren, waar wijd en zijd geen hoef te bekennen was, hoorden ze heel duidelijk een kind huilen. Angstig waren ze genoeg, maar ze gingen toch kijken. Daar lag in een droge...
nl.verhalenbank.38963
Dwaallicht, vuurbol
Stalkeerskens zijn de zieltjes van ongedoopte kinderen.
Een man die 's avonds laat naar zijn hoeve te Grauw terugkeerde, zag een stalkeerske naar hem toevliegen, dat vroeg om gedoopt te worden.
De man had meelij met het zieltje en sprak snel: "Ik doop u in den naam des Vaders, des Zoons en des H. Geestes." Op hetzelfde oogenblik kwamen...
nl.verhalenbank.38948
Dwaallicht, vuurbol
ln onze jeugd hebben we meer dan eens huiverend geluisterd naar de verhalen over de "stalkaars", dat geheimzinnige lichtje, dat je 's avonds in het duister ontwaarde en dat je steeds volgde, als het oog van den duivel. Langs bepaalde wegen durfde je 's avonds niet gaan uit vrees voor de stalkaars. Wanneer je dat flikkerend schijnsel...
nl.verhalenbank.38947
Dwergen
Een meisje klopt 's avonds laat bij vreemde menschen aan, en vraagt huilend haar toch om Godswil den weg naar huis te wijzen.
Uren geleden is ze van een bezoek aan familie, langs een bekende weg, die ze wel honderd maal geloopen heeft, teruggekeerd. 't Is anders maar een afstand van een uur en nu is ze al zoo lang onderweg dat het pikkedonker is,...
nl.verhalenbank.38937
MARGARETA MOONS DIE LEIDEN REDDE
Vroeger werd er vaak verteld - mijn tantes wisten het nog - dat Margareta Moons Leiden heeft gered toen de Spanjaard Valdez de stad belegerde, want zij had hem de belofte afgedwongen om Leiden niet te beschieten. Daarom moest hij wel trachten de stad uit te hongeren, wat hem ook bijna is gelukt. In werkelijkheid beschikte...
nl.verhalenbank.32544
1200 ¶ Het xvi. capittel.
"Mijn vriendinnen, voer mijn slot ic u seggen moet een wonderlick
secreet, also vast naket den heiligen sondach, dat luttel
luyden weten. Ick segghe u dat die oyvaders, die hier comen
tsomers, ende des winters weder keeren in haer lant, dwelc is
1205 biden berghe van Synay, sijn in haer lant creaturen als wij...
nl.verhalenbank.29128
Het Witte Wief van Espelo
Het Witte Wief van Espelo woonden de in het "Niemendal" (een dal in de Holterberg, ongeveer een 15 m. diep). Ze werd genoemd "Old Minneke", en ze lokte boerenzoons naar haar verblijf. Een arme boerenzoon was niet bang voor het witte wief. Hij kende het rijmpje waardoor haar macht gebroken werd. "Old, old Minneke, ik gao met oe...
nl.verhalenbank.13635
SCHIP STUIT
Op Marken lag een botter aan de wal en in die vissersschuit lag de knecht in de kooi. Om middernacht kwamen er twee vrouwen aan boord. Ze gingen naar het voordek, naar de plecht, en de botter zeilde weg. Toen hoorde de knecht, die in de kooi lag, dat ze tegen elkaar zeiden:
Schip stuit!
Spanje: aan de wal d'r uit!
Toen dacht die knecht: "Nou...
nl.verhalenbank.12788
In het midden van de zeventiende eeuw woonde in de Hoogstraat te Haarlem een opmerkelijk man. Het was een eenvoudige schoenlapper, die zijn hele leven op de driepoot zou hebben doorgebracht, ware er niet een opmerkelijk feit in zijn leven gepasseerd, dat hem op een voetstuk plaatste: Jan Barendse die men Jan de Lapper noemde. Vroeger kende iedere...
nl.verhalenbank.125828
