Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul.
Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
De Witvrouwkes
"Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
HIJ HAD ER GENOEG VAN
In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Op 'e joademerk (it Saeilân) to Ljouwert stie froeger in koopman, dy forkocht fytsbannen. Mar deselden dy't guon kochten, rekken se altyd wer kwyt. Wienen se ûnderweis nei hûs ta dan hienen se ynienen de bannen net mear. Se kommen altyd wer by de koopman tolânne
nl.verhalenbank.19940
Vroeger had je hier in Sliedrecht ouwe vrouwen die konden toveren, wanneer je de verhalen moest geloven. Wanneer wij als jongens naar school gingen, ik deed daar ook aan mee, dan gingen we ze plagen. Als we ze aan zagen komen, dan trokken we een krijtstreep over de dijk. D'r waren d'r die doorliepen, maar d'r waren d'r ok die teruggingen!
nl.verhalenbank.57782
N.N. uit Broek in Waterland, een oud-varensgezel, kon van allerlei. Als men hem ontweek, door, als hij den eenen kant opging, juist den tegenovergestelden kant op te gaan en hij dat in de gaten kreeg, liet hij een heel regiment dragonders aanrukken, waardoor men dan van zelf gedwongen werd terug te keeren, daar de wegen hier niet al te breed zijn.
(C....
nl.verhalenbank.9430
Wolter Veenstra wenne by Hústerheide. Der wie by him gauris tsjoenderije. Dan woarde Piter Poes fan Sumarreheide helle. Dy kom op 'e hounekarre.
Op in kear wie der ek wer ien bitsjoend. Piter Poes hie de kessens neisjoen. Der siet in krânse yn.
Piter sei: "De earste dy't hjir oer de drompel komt, hat it dien. Dy mat in ammerfol wetter oer de hûd ha."
Doe...
nl.verhalenbank.32447
Op Urk was een kind van twee-en-half jaar zoek. De moeder liep wanhopig het eiland rond, maar kon het nergens vinden. Diep bedroefd keerde ze naar haar woning terug. Tot haar verwondering zat het kind bij de tafel.
"Waar ben je al die tijd geweest, lieffie?"
"In de stoof, moeder."
Je begrijp dat de moeder schrok.
"Maar kind, hoe kwam je daar in? Je bent...
nl.verhalenbank.9211
Doe't wy krekt troud wienen, wennen wy oan 't Wyldpaed by pake yn. Wy hienen al in pear bern. Alle moarnen kom stammerige Harm by ús lâns. Hy hie in sek by him, hwant hy roan to skoaijen. Elke kear bleau Harm by ús foar 't glês stean en dan frege er: "Hoe giet it mei de lytse jonge?" Ik sei altyd: "Goed." Mar sa faek as Harm dêr stien hie, bigong de jonge...
nl.verhalenbank.19888
Op drie verschillende manieren, doch in hoofdzaken overeenkomend werd mij medegedeeld hoe iemand de kunst verstond om een kaarteblad, klaverenboer, om een flesch jenever uit te sturen. Terwijl het kaarteblad op tocht was viel de man bewusteloos neer of was aan allerlei aandoeningen ten prooi. In enkele minuten keerde klaverenboer terug en had dan groote...
nl.verhalenbank.9371
Heintje Groen (zie vroeger) kon ook in een halfuur tijd alle gras op hoopen zetten. De vader van mijn zegsman heeft dit zelf gezien maar hij werd er akelig van.
Eens ging de vader van mijn zegsman op de jacht. Hein wilde dat hij een kop koffie kwam drinken.
"Neen," zeide hij, "dat doen ik niet, want er zit net een koppel ganzen."
"Zoo als je wilt," zei...
nl.verhalenbank.9135
Doch thans het eigenaardige van het tooverboekje. Dit bleef bij Herk totdat hij het verbrandde. Verloor hij het: het kwam terug. Eens heeft hij het uit aardigheid weggegooid, maar het kwam weer terug (hoe?). Alleen door het te verbranden, kon hij uit het bezit ervan geraken. Mijn zegsman (iemand uit de Beets) wist niet of hij dat ook gedaan heeft.
nl.verhalenbank.8795
2.27. De tooverheks te Oerle
Er bestond vanouds op eenigen afstand van 't dorp eene hut, Dooden Uil geheeten, waar, ter vorige eeuw, eene oude vrouw in woonde, die eene heks was en eene kroeg hield, wegens drukken doortocht van zware vrachtkarren. Wee den vreemden voerlieden, als zij het durfden wagen voorbij te rijden, zonder geld te verteren! Dan zette...
nl.verhalenbank.50067
