Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Mem wist fan tofoaren dat se ús Minne forlieze moest. Dat hie se sjoen. Minne wie 19 jier doe't er stoar. Dêr hie mem it hiel bot mei to dwaen. Hja wie hast in bytsje forstandeloas, sa slim wie 't.
Krekt fóár syn dea sei mem tsjin him: "Is 't goed mei dy, Minne?"
"Jawol," sei Minne, "ik kom goed toplak."
Mar mem wie dêr net gerêst oer. Hja twifele der oan...
nl.verhalenbank.32827
As ’t woater dich zit mee ies en ge hört hulpgeroep, zie dan vurzichtig. Goa nie ’t ies op. Want dan verdrinkt er en. As ’t geroep vur twoalf uur gehörd wier, gebeurde ’t ongeluk gaauw. As ’t geluid na twoalf uur kwam, dat kos ’t nog lang dure vurda ’t ongeluk gebeurde. Da was zo bij alle vörtekens.
nl.verhalenbank.50244
Yn 'e buert fan 'e Poffert en 'e Pankoek oan 't Knjillisdjip ha guon minsken us in stem út it wetter heard. Dat fortelde ús in âld minske. Der woarde sein: "De tijd is verschenen, en de man is der niet."
It duorre even, doe wie der in keardel op in hynder oandraven kom yn fliegende faert. Doe rekke 't hynder op 'e kop yn 'e feart en 't fordronk mei de man...
nl.verhalenbank.24658
Us mem fortelde faek dat it ris ergens gebeurd wie dat guon in stem heard hienen: "De tijd is verschenen, de man is er niet."
Even letter wie dêr ien fordronken.
nl.verhalenbank.32775
In de Keersop zag een voerman een klein ventje dat wenend uitriep: 'Kyrië is dood!'
De voerman stopte onderweg bij een herberg en vertelde de waard wat hij gehoord had.
Nauwelijks had hij zijn verhaal beëindigd of van onder de tafel huilde een stemmetje: 'Och, is Kyrië dood, dat is toch niet waar zeker?'
In Kasterle was een boer aan het ploegen. Toen hij...
nl.verhalenbank.49853
Myn skoanmem hat wol faek forteld, hja stie ris by de brêge hjir yn 'e Westerein, doe hearde se trije kear hiel dúdlik 'help!' roppen. Mar hoe't hja ek seach, der wie neat to sjen.
Dy winters binne dêr op dat plak trije bern forsûpt.
Us skoanmem sei altyd: "Dat haw ík fan tofoaren heard."
nl.verhalenbank.33669
Us heit hat ris in forhael heard fan in buorman. Dat wie sa: Der stienen ris guon yn Oerterp oan 'e kant fan it wetter. Doe hearden se in stem út it wetter:
"De tijd is er, maar de man is der nog niet."
Even letter, doe wie der in glêzen wein oanriden kom, dêr siet in man foar yn. Dy man wie pardoes yn 'e feart riden en fordronken.
nl.verhalenbank.34516
Moeke fortelde, 't was eens bij de Ie gebeurd. Daar stond een man bij 't water. Die kreeg daar een toespraak van binnen. Der werd gesegd: "It plak komt niet bij de mens, maar de mens komt bij de plak."
Even later is hij ferdronken.
nl.verhalenbank.32617
Heit kom wol gauris by Remmelt Kroes; dy wenne yn Kûkherne. Op in joun sei Remmelt tsjin heit: "Hark, dêr ropt ien. Hearst it wol Jehannes?"
Doe hearde heit it ek. It kom út it wetter wei ta in pear kear ta. Doe stoar it lûd wei.
In pear dagen letter fordronk der ien yn 'e Swette. Dêr hienen Remmelt en heit doe de lûden fan heard.
nl.verhalenbank.33521
Der stienen us guon by de brêge fan 't ld Djip to Beetstersweach. Doe hearden se dat der sein woarde: "De tijd is der wel, de man is der niet." Even letter kom der in man op 'e brêge. Dy rekke der by del en kom yn 't wetter tolânne, dêr't er yn fordronken is.
nl.verhalenbank.28263
Myn suster hie in dochter, dat wie Jitske Spoelstra. Dy troude mei in herfoarme dûmny. Sy wie in jong frommes, hy in âld keardel. Sy wennen yn Hollân. Sy soenen op in kear nei myn suster op 'e Houtigehage ta to jierdeifieren.
Sy wienen togearre op it Amelân. Hy smiet har yn 'e sé. Dêr hat er har krekt salang achternei sitten en har holle ûnder wetter...
nl.verhalenbank.22216
Guon matte ris heard ha, dat der yn 'e Liuwepoel ris in kear roppen woarde: Help! Help! 't Hie in manljuslûd west.
Men wol ha dat dêr nochris ien yn forsûpe mat.
nl.verhalenbank.32986
To Rottum, yn 'e Rotten wenne in feint, dy hiet fan Gerrit de Jong. Dy feint hie forkearing mei in boerefaem, dy wenne by in boer, in sekere Van Es.
Op in joun sit dy feint yn 'e herberch. Hy sûpt in stik of fjouwer buorrels op en dan en lit er him dêr yn 'e herberch ûntfalle dat er dyselde jouns ien fan kant meitsje mat.
Hy giet út 'e herberch wei en...
nl.verhalenbank.27623
It wie op in saterdeijoun, by de Doezumer Tocht (in wetter). Heit (Thomas Bruining) en dy soenen to praten. Doe hearden se ynienen in stim út it wetter: "De tijd is der al, de man is der niet." Trije kear achter elkoar hearden se dat en it klonk hiel helder. Heit en dy tochten har binaud. Doe kom der in man oanfleanen yn in seas mei in hynder der foar. Dy...
nl.verhalenbank.17643
Ergens kaem der in man oanriden op redens. Doe hearden guon in stim út in wek wei: De tijd is verschenen, de man is er niet. Doe ried dyselde dy't dêr op redens oankaem it wek yn en fordronk.
nl.verhalenbank.31496
't Wie yn 'e winter. Guon wienen op 't iis op 'e Burgumer Mar. Doe hearden se in stem: De tijd is verschenen, de man is er niet. In skoftsje letter is dêr in reedrider op dat plak yn in wek fordronken.
nl.verhalenbank.23092
Yn Burgum mat it gebeurd wêze, dat guon yn 'e winter mei iis in stim hearden: De tijd is verschenen, de man is der niet. Doe is dêr fuort dêrnei ien op redens yn in wak riden.
nl.verhalenbank.31285
Op 'e Greate Wielen hearden in soad minsken dy't dêr op 't iis wienen yn 'e foarige ieu ek in stim: Here, Here, wij vergaan! hearden se. Doe waerd der tocht dat dêr noch ris in hiel soad minsken tagelyk fordrinke soe. Mar de Burgumer dichter Tsjibbe Gearts lei it oàrs út. Der wie sein woarn: Ere, ere, wij zijn voornaam, biwearde er.
nl.verhalenbank.31497
Myn skoandochter har heit, Wybrand Hovius fan Lutjegast fortelde, by Faan hienen guon oan 'e kant fan 't wetter stien en doe hienen se in lûd heard: De tijd is verschenen, de man is er niet. In skoftsje letter wie der ien oanfytsen kom en dy wie dêr fordronken.
nl.verhalenbank.24066
By 't winter mat it ris gebeurd wêze dat der minsken by elkoar stienen op it iis. Dy hearden in stim sizzen: "De tijd is verschenen, de man is er niet." Dy stim kaem út in wek wei. Efkes letter kaem der ien oanriden en dy ried pardoes op it wek yn en fordronk.
nl.verhalenbank.31626
