Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
5 datasets found
Dutch Keywords: stem onweer
By Utrecht leit in doarpke, dêr sûpten de minsken hiel bot. Doomny preke dêr elke snein oer en dat kom dy minsken dêr to slim oan. Sy woenen him wol slite. It folk woe him oanpakke. De tsjerke gong út. De âlderlingen seinen: "Doomny mei hjir wol bliuwe, 't komt net goed. Sy wolle doomny oanpakke." Mar doomny sei: "Elia forsloch 50.000 man." Hy gong fuort...
nl.verhalenbank.21723
Us beppe fortelde - en sy hie it wer fan har beppe - , dat op in dei wjerljochte en tongere it hiel bot. En doe kom der in greate fjûrbol oan 'e loft. En doe hie der in stim west, dy't sei: "Friesland zal het langst bestaan, maar Friesland zal het zwaarst vergaan." (opm. A.A.J.: nei alle gedachten in profesije út it boekje fan Intsje Jans)
nl.verhalenbank.15621
Het was een donkere, ruwe herfstavond toen een stroper, Jozef Cops genaamd, in zijn schuilplaats op de heide zat en plotseling boven zich blinkende paardehoeven zag zweven. Verder zag hij niets, maar hij hoorde wel stemmen boven zich. Stemmen, die duidelijk zeiden dat ze die avond nog naar Denemarken moesten. Dit was de laatste keer dat de bokkerijders...
nl.verhalenbank.49807
It wie op in joun let mei stoarm en ûnwaer. Doe kaem der in frou by de doar mei in great pak mei ellewaren. Hja woe dêr graech de nacht trochbringe. De boer sei, dat moast dan mar oangean, fanwege it minne waer. Hja sette it pak achter tsjin 't sket oan. Doe gong se by 't fjûr sitten tusken de oaren. It minske hie in tige grou lûd. Krekt as fan in...
nl.verhalenbank.21261
Tussen de mens en de meermin ligt een zee van misvatting. Het staat niet eens vast hoe ze eruit zagen. Ze liggen gesneden in het hout van koekplanken, met weelderig haar en kam en spiegel, ze ondersteunen elke stoeltjesklok met afgehakte armen, maar altijd met vissestaart. Ach, de vrouwelijke bovenhelft, wat een luisterrijke troost voor de eenzame...
nl.verhalenbank.50499
35