Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
17 datasets found
Dutch Keywords: stelen avond
Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne. Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
Myn oerbeppe kom ris op in kear fan 't Wytfean. Sy moest rinnende nei Eastemar ta en 't woarde al skimerich. Hja gong in sanpaedtsje del, by de diken lâns. Hja hie in smel-gouden earizer op. Doe seach se twa man oankommen. 't Wie doe in rare tiid, der woarde rounom roofd en stellen. It wie krekt, as woarde 't har ynjown dat dat twa rovers wienen. Mar sy...
nl.verhalenbank.28388
Spookhonden Het is jaren geleden dat ik het hieronder volgende verhaal hoorde. Of het een verzinsel is of op waarheid berust kan ik niet meer achterhalen. Twee vrienden, die steeds het liefst in het duister werkten, (overdag deden ze niets, maar zodra de avond viel gingen ze op strooptocht) hadden op een keer hun strikken in een haag langs een...
nl.verhalenbank.13479
Hier in de Vledder mout ook n kerel woond hebben, dei ze stil stoan loatn kon. In de törfgroaverijen wur wel es n törf stooln. Nou was er aine, dei dr s oavends om de törfbultn tou luip; as er den s nachts aine kwam om te steeln, den bleef e stief stoan, net zo laank dat e zwaart was. Ik heb t verhoal heurd van andern, anders was ik dr om tou loopn.
nl.verhalenbank.44723
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S. Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan. Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad. Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
De greate minsken yn 'e Harkema leauden froeger oan berndieven. Sy lieten de bern jouns noait bûten, dat fortrouden se net.
nl.verhalenbank.15609
5.14. Weerwolf steelt het spek Vruger aaid' allemaal keten in de polder. D'r waren rieten keten aan de dijken. En in zo'n keet aaien ze spek gebakken 's avonds. Toen staken z't allemaal mee ne lange stek in de pan: nauw heed ieder zijn telloor. D'r staken ze die stukskens maar aan. Da waren van die vetpotten en daar lagen ze da spek in. D'r aai d'r ene...
nl.verhalenbank.44451
De betooverde boeier Er was een betooverde boeier; hij was van de Lange en lag altijd in de houthaven te Zaandam. Ze legden hem 's avonds goed vast, maar als ze 's morgens kwamen kijken, lag hij altijd met de steven naar den anderen kant als ze hem gelegd hadden. Ze dachten, dat hij gestolen werd en dat een ander hem gebruikte, en daarom besloten ze eens...
nl.verhalenbank.39691
In de Purmer stond vroeger een groote boereplaats. Daar werd voortdurend kaas gestolen. Dit begon de boereknecht te verdrieten, daar hij er telkens van verdacht werd. Hij zon dus op een list. Op de plaats waar telkens kaas gestolen werd, maakte hij een strik die hij op een bizondere manier bevestigde. Toen 's nachts de dief weerkwam, moest hij om de kaas...
nl.verhalenbank.8847
VAN EEN DIEMSE MÖLDERSKNECH DÉN DEN DUVEL TE SLIM AF WAS Gillie werte allegar wel dat ien de umgègend dri'j grote windmölles stonge: die van Zeddam, Diem en Zèvender. Gillie wette wellich, dat disse mölles vrogger algemein de Graovemölles genuump wiere. Ak 't goed het dan zal ien den olden tied de graof allenig 't rech hemme gehad um mölles te bouwe. De...
nl.verhalenbank.22519
Stil stoan loatn Joa, dat können dai wat lu ook. Tenminste, zo wur verteld en wie leufden dat, ook nog dou we al wazzen warn. Oal Jansn luit joe dan stil stoan. Appels steeln was ja de gewoonste zoak van de wereld, dat was glad n vermoak as jongkeerl. Man bie Jansn wur nooit stooln. "Pas op, hai lat joe stoan", zeden wie dan. Vrouger bakten de mensn zölf...
nl.verhalenbank.43130
Stilstaan Toen ik nog in Sellingerbeetse woonde, moest ik eens op een avond bij “oale Lube” zijn. Ik ging in huis en vroeg aan oal Bienke: “Is Lube d’r nich?” “Joa”, zegt ze, “Oeze voa is net even noar de iemen.” ” Noar de iemen, wat doar?” ” Ja, d’r is wol ais ’n körf stooln, en nou lop Lube d’r ’s oavends even veur alle körven langs.” “En woarum dan?”...
nl.verhalenbank.45621
n Betrouwboar persoon oet Veele vertelde mie ais: "Ons kinder ruipen s oavends voak dat dr wel um t hoes tou luip. Ze laggen op berre en wurn dan baange. De honden sluigen ook aan. En de andere dag stön de deure van t achterhoes oopm. Wie hebt wol al op paast mit de buurn, en dan kwam dr niks. Pazzen wie nich up, dan können ie dr op aan: deure lös, slot...
nl.verhalenbank.43137
Us âlde pake fortelde wol us hoe snoad Japik Ingberts net wie. As er yn 'e nacht op roof út woe, died er fan tofoaren krekt as soed er op bêd. Dan kom er de jouns bûtendoar mei in sliepmûtse op en makke alle tariedingen fan ûnder seil to gean. Sa die er ek ris in kear, doe gong hy der op út en stiel in hynder út in stik lân yn Twizel. Dêr ried er op oan...
nl.verhalenbank.19415
Febrewaris wie hjir fan âlds de bisitersmoanne. Dan woarden der feinten en fammen útnoege. De fammen soargen foar thé, de jonges foar molke. Mar der wienen altyd jonge bazen ûnder, dy namen ek noch hwat oars mei en dat wie yn 'e regel drank. Oare jonge bazen woenen dêr har poarsje ek wol fan ha. Mar dy wienen net noege. Doe gebeurde 't op in kear dat ien...
nl.verhalenbank.27823
Der wie ergens yn in hûs in protte stellen woarn. Sy ûndersochten it hiele hûs, mar se koenen de dief net fine. De jouns kaem de faem yn har sliepkeamer en forskjinne har. Hja wist net dat de dief ûnder it bêd tahâldde. Wylst hja foar de spegel stie, sei se: "O God, wat zijn er toch een nare mensen." In wike of hwat letter gong se oer de brêge. Dêr stie...
nl.verhalenbank.20989
Een jong soldaat Hij was een jong soldaat, en de meisjes van Weert bezagen hem met blijdschap. Zoo ze hem ook al niet groetten, omdat hij niet meer op de wereld bezat dan zijn blozend gezicht, zijn rechte schouders en zijn blinkend geweer, toch mochten hem vele gaarne lijden. Maar hij wist niet, en daarom wellicht geschiedde het, dat hij zoo eenzaam liep...
nl.verhalenbank.42097
35