Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128526
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128527
Een heks kan herkend worden wanneer men zijn voeten kruisgewijze over de hare zet
Om te weten of een vrouw een heks was, moest ge uw benen kruisgewijze over de hare plaatsen. Als het dan een heks was, keek ze boos om en dan moest je maken dat je wegkwam. Als je bleef staan, mocht je er zeker van zijn dat je die dag een of ander ongeluk opliep!
nl.verhalenbank.35741
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Ik en myn wiif hienen us to jounpraten west nei myn swager Fokke Alma, dy't oan 'e Betonwei wenne hat. Wy gongen werom, doe kom der in grouwe, swarte houn by ús. As wy steanbleauwen, bleau dy houn ek stean. Wy woarden beide binaud.
Doe't wy oan ús folke hûs ta wienen, gong myn wiif dêr yn 'e hûs. Ik bleau stean en krige it mes. Mar doe seach er my lyk oan...
nl.verhalenbank.19524
Ik haw to Grins op 'e merk stien mei in kofjetinte.
Njonken my stie in âld wyfke, dy fortelde op in kear, sy hie dy nachts droomd, it wie swart fan flychtugen west yn 'e loft. Dat wie krekt de wyks foardat de Dútsers yn oantocht wienen yn 1940.
nl.verhalenbank.25975
Doe't pake noch jong wie, wie 't in raer man ('t wie Jelle van der Wal). Hy koe de minsken stean litte en dat died er ek wol us. En hy koe de froulju samar útklaeije litte, dat se op it lêst neat mear oan hienen.
nl.verhalenbank.21534
Ik zel joe eerst verteln, wat hier vrouger in Wedde veurvaaln is.
Vrougg in de mörn voart dr ain karre over t stroade.
Vouerman zit wat te dommeln in zokzulf, is hoast nog gain mens op pad.
Opains blift t peerd stoan. Man kikt en door zug hai, dat n klein vrouwmens in t wit zien peerd bie de kop vast holt.
“Dat is ja roar”, denkt e, “wat mankaiert dat...
nl.verhalenbank.46227
t Volgnde is ook woar gebeurd op de B. t Is gain mooie geschichte.
Bie de femilie X wur dr op n nacht aan t roam klopt. Man en vrouvoorloopw goat dr oet um te kiekn, wel door op boetn stet. Niks. Was t verbeeln? Nee, toch nich.
n Zetkng noa tied heurden ze weer in de nacht op t zulfde roan tikn. Weer tou t berre oet en weer noar boetn. Non stönnen dr n...
nl.verhalenbank.43138
[Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.]
Et was toch zo n smerig wievien. Wie mochten niks van heur aan pakn en de mieste mensn wolden dr ook niet wat eetn of drinkn. Sommigen duzzen dat nog wel, as et drinken bestun uut drei witte dingen.
As ie dus koffie kreegn in n wit koppien; daarin witte suker en...
nl.verhalenbank.47772
Mijn vrouws grootvader, he, die kon wondere vertelle, want die vroegere ouwe mense wiste veel te vertelle van dat soort dinge. Dat weet ik nog. Een boer zei eens tegen z'n vrouw: "Krijgt voor mijn part drieëndertig kindere". En ze heb ze gehad aan een tros en ze staan nog uitgesneje in z'n schuur.
nl.verhalenbank.125787
Der wie us in man yn 'e Hamsterheide by moai ljochtmoannewaer oan 't murdejeijen. 't Wie tige let yn 'e nacht. Hy seach, dat der noch ljocht brânde yn in hûs. Heden, tocht er, dêr binne grif jounpraters. Hy kom tichterby. Doe seach er dêr foar de glêzen in pear froulju stean.
Dy steane dêr to harkjen, tocht er. Dy sil ik aenst it leksum us oplêze. Mar...
nl.verhalenbank.15786
Yn Oerterp wenne in boeredochter. Dy rekke der út to tsjinjen by in dûmnysmefrou yn Ljouwert.
Sy hie dêr in bêst plak. Op in kear wie 't Ljouter merke. Doe stie dêr in tinte, dêr wie in toverspegel yn. Dêr koenen se de takomst yn sjen. Doe't dy boeredochter dêr foar kom to stean, seach se ien, dy koe se wol. Dat wie Ruerd Planting. Doe't se him seach,...
nl.verhalenbank.12210
Was ook n maal n aarme schoenmaker; ie har n vrouw en n hiele bult kinder.
t Gebeurde op n avend, dat ie aan et leer snieden was veur n paar nei-e stevels.
“He”, zuchd-e, “k wol toch, dat de stevels morgn kloar in de waarkploats stunnen.”
Dan gaat ie hen bedde, staat de volgnde dag weer vroeg op en giet naar de winkel.
Wat zet ie grode oogn op, as e zugt,...
nl.verhalenbank.44645
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
Hindrik Veenstra fan Stateheide (ûnder Burgumerheide) fortelde, dat hy wie ris by Stiennendaem by jountiid, doe hearde hy hege hakjes fan frouljusskuon. Hy seach op en doe stie dêr in frommeske by him. Dy frege hwer't se lâns moest nei Ljouwert ta. Hindrik tocht, dy is èk noch let op in paed en dan alhiel nei Ljouwert ta to foet. Hy sei, dêr en dêr moest...
nl.verhalenbank.37736
Op in joun doe hienen heit en Imke der togearre op út west. Doe kommen se in pear froulju foarby. De manlju seinen 'joun', mar dy froulju seinen neat werom. Imke sei tsjin dy froulju: "Bliuw jim mar even stean." En dat wie gebeurd. De froulju forsetten gjin foet mear. Doe't dat in skoftsje sa duorre hie, sei heit tsjin Imke: "Dû mast se wer gean litte."...
nl.verhalenbank.21578
Van zo’n kruus zel ik joe n ander verhoal verteln.
t Is over de grens gebeurd, moar hier schuun teegnover.
Op n oavend komp er n vrouwmens in huus; zai zugt n kerel in deure stoan en dei vragt: “He-je ook n glas woater veur mie?”
Dat mog ja wel.
t Mens gait noar de pombe mit n kopke en brengt de man dat woater; zai denkt dat e dörst het.
Zai langt hom t...
nl.verhalenbank.44861
Ik wenje oan in plantsoentsje. Op it plak fan dizze hûzen hat eartiids in kapel stien. Op 'e souder dêrfan wiene doe de forgaderings fan it Boalserter Nut, sa dy yn 'e “Rimen en Teltsjes fan de Halbertsma's neamd wurde. Mar op 'e fliering fan dizze kapel ha, oan de ôfbraek ta, twa geraemden stien - of hinge, dat wit ik net - fan in man en in frou. Der...
nl.verhalenbank.50545
Der hat op in kear in nachtmerje by ús hynder west. It wie in Belch, hy stie op 'e stâl. Ik seach it hjir oan, it brûs stie it hynder fjouwerfingerbreed op 'e bealch. It dier hie in minne nacht hawn; ik tocht, hy kin sa wol stjerre. As ik dat frommes topakken krije kind hie, hie 't raer gong.
nl.verhalenbank.38606
