Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge.
't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf.
Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
O mensn, spookn en heksn, dei binnen er. Wordt nou ja niet veule meer over proot, maar vrogger.
En er gebeurn wonderlieke dingen heur.
Mien eign moe hef et metmaakt, dat ze ies op n keer in de schuur schrokn is. Ze giet naar achtern en dan ropt ze: “O, wat is dat?”
Mien va dr op af, maar die zag niks. Mien moe zag daar n kiste stoan. Ze dacht toen, dat...
nl.verhalenbank.44384
Mien voader het et huus woor hai in woond het twei keer in brand stoan zain. dat zag e as e s oavends loat bie huus kwam; in de verte zag e den vuur in t huus en vlammen, dei tou t dak uutsluign. Toun ze den verhuuzn gungen noar n ander stee zee d pabbe: Wat bin k door bliede om, dat wie n ander huus kriegn, want in dizze gebeurt nog n moal wat.
En zo was...
nl.verhalenbank.43820
Wy hawwe hjir in buorman hawn, dat wie Jelle Bouma. Doe wennen wy noch op 'e Hoek. Syn heit lei yn it sikenhûs.
Doe sei er: "Hy giet dea, hwant ik ha syn kiste hjir al by ús yn 'e hûs stean sjoen." Hy hat gelyk krige. De âld man is yn 't sikenhûs stoarn.
nl.verhalenbank.38360
De Westereindersingel giet nei Kûkherne ta. Dy giet it lân troch by de Westereinder brêge. De Tolheksingel hyt dat stik lân. Winterdeis is it wetter dêr tige heech.
De reed allinne is aerdich heech.
In man hat him der by winterdei ophong, doe't it wetter sa heech wie. Se ha it lyk yn 'e kiste mei in pream dêr wei brocht.
In wike fan tofoaren kaem de soan...
nl.verhalenbank.38215
Ik wenje oan in plantsoentsje. Op it plak fan dizze hûzen hat eartiids in kapel stien. Op 'e souder dêrfan wiene doe de forgaderings fan it Boalserter Nut, sa dy yn 'e “Rimen en Teltsjes fan de Halbertsma's neamd wurde. Mar op 'e fliering fan dizze kapel ha, oan de ôfbraek ta, twa geraemden stien - of hinge, dat wit ik net - fan in man en in frou. Der...
nl.verhalenbank.50545
Ik liep eens met mijn vader langs het kanaal; daar blijft hij staan en zegt: “Kiek es, doar ligt n kerel in t woater en kropt er mit n stuk stro weer uut.”
Ik kijk, maar zie niks.
“k Zie niks gien biezunders”, zee ik tegen de oude heer.
“Ie smerige jong; ik wies joe de plekke aan, woar die man ligt en ie zien niks; k zul joe toch n trap geven.”
Ja, mijn...
nl.verhalenbank.44714
Mien schoonvoader dainde indertied bie de boer. Trouwens, wat zoln aarbaiderskinder anders.
Boer zien aine zeun was spoukkieker. t Was n vrijgezelle vent. s Nachts luip de jong asmis bie de weg of in t veld, want den mos hai wat zain. n Ongeluk of liekstoaties. Zo komp e op n nacht weer bie hoes en zeg teegn mien schoonvoader: "Ik bin noar Veenhoezn west;...
nl.verhalenbank.43279
Stilstaan
Toen ik nog in Sellingerbeetse woonde, moest ik eens op een avond bij “oale Lube” zijn. Ik ging in huis en vroeg aan oal Bienke: “Is Lube d’r nich?” “Joa”, zegt ze, “Oeze voa is net even noar de iemen.”
” Noar de iemen, wat doar?”
” Ja, d’r is wol ais ’n körf stooln, en nou lop Lube d’r ’s oavends even veur alle körven langs.”
“En woarum dan?”...
nl.verhalenbank.45621
Man, verhalen van vroeger, die weet ik wel. Van mijn ouders gehoord en zelf genoeg beleefd. Luister maar es.
Mijn vader is knecht geweest bij een boer in Ellersinghuizen. Eens op een avond komt hij met nog een knecht laat bij de boerderij. Ze gaan de achterdeur binnen, want die was los. En dan zien ze op de deel iemand staan, een zwarte gedaante.
’t Is...
nl.verhalenbank.45386
Myn man syn heit hat it meimakke by de Aldehou yn Ljouwert. As er dêr lâns kaem, dan stie dêr by de Aldehou by de doar altyd in man mei in helm op en mei glêdde knopen op 't boarst. Hy seach dat altyd en oars noait ien minske dy't it seach.
Hwat hat dat nou west?
nl.verhalenbank.38157
Op in kear kom Kees by de buorlju. Dêr moest er in sage weihelje. De frou stie yn 'e keamer. Doe't er omtrint oan har ta wie, koed er ynienen net fierder. Hy bleau stean.
"Hwerom bliuwe jo stean?" frege hja.
Hy sei: "Der moest my in lyk foarby."
In pear dagen letter stoar dy frou har heit, dy't by harren ynwenne. (Hy seach nachts faek bigraffenissen)
nl.verhalenbank.28145
Mijn vader vertelde nog het volgende:
Op een avond waren ze bij familie aan het kaarten. Een nichtje van mij was ziek; ze kaartte niet mee maar keek naar het spel. Opeens zei ze: Vader, jaag die kerels die daar voor het huis staan toch weg. Haar vader gaat naar buiten en zegt dat er geen mannen zijn. Even later zegt het kind opnieuw: Vader, er zijn wel...
nl.verhalenbank.43691
Mien voader luip es bie duusters in Oal Pekel over n pad noar huus. Hai mos langs n kampke, dei ze t spoukkampke nuimden. t Zol dr nait deugn volgens de oln.
Hai gung noar de jeude, want wazzen hom twai motn dood goan. Jeude kwam den en gung de motn broaden; door muiken ze woagnsmeer van. Bie t spoukkampke zag e ain aankomen. t Leek hom zien schoonzuster...
nl.verhalenbank.43620
Op 'e Sumarreheide wenne Antsje. Dy wie mei de helm geboaren. Dat wist in elk wol. Op in kear makke har buorjonge in praetsje mei har.
Is der ek hwat nijs? frege der.
Né, ik soe 't net wite, sei Antsje.
Komt der ek hwat nijs? frege de jonge doe. Antsje sei:
Ast it dan dochs wite wolst, ja. Der komt in sterfgefal. En dêr komme dû en ik beide by op...
nl.verhalenbank.11562
Met helm geboren.
Het werd me verteld door de dochter zelf. Vader Nobbe te Holte – onder Onstwedde – was met de helm geboren. Als die helm wordt vernietigd, is er niets aan de hand. Wordt hij bewaard, dan kan de bewuste persoon later kwaad zien. Vader R. kon dat ook; en de eigen dochter zal er toch niet om gelogen hebben.
Hij zag van te voren huizen...
nl.verhalenbank.45520
Mien voader was stenescherper bé’j ’n mölder. En grutvoader ok. En die, zèi voader, het duk zat wa verteld. De mölder had ’n jong, die Manus hiette. Net as zien voader. Dus ze hadden ’t over de grote en de kleine Manus. Of ok wel over den ouwe en de jonge Manus. Op ’n keer rolde de jonge Manus met mien grutvoader de zeile van de meuleroeje uut. Want ze...
nl.verhalenbank.50464
Bie Roswinkel woonde varder de familie H. Op ’n dag zain ze iets in de koamer stoan. Zo tegen ’t schot aan. ’t Was ook zo weer vot. Dat gait zo mit veurloop. ’t Is moar ’n moment, dat men wat zugt. As ie beter toukiek’n wil’n, is ’t altied vot. Wat dei lu den ook precies zagen, wait ik nait. Moar aalgedurig was t’r weer. Den komp d’r ’n kind te...
nl.verhalenbank.41145
Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog.
Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...
nl.verhalenbank.44573
