Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Janne Met wenne op Readskuorre. Hja hat in dochter hawn, dy hiet fan Frouk. Dat bern woarde ôfgryslike min bihandele. Sy iet by de bargen krekt as de Verloren Zoon. Hja is dan ek stoarn. Mar doe't se goed en wol dea wie, stie se op in joun samar by de tafel. Dat is faker as ienkear gebeurd.
nl.verhalenbank.20952
Myn omke, Jan-om, tsjinne yn Grinslân by in boer.
Jan-om wie in raren ien, dy stie nergens foar. Dat wie algemien bikend. Dêrom praetten guon ûnder inoar ôf, hja woenen him ris bang meitsje.
Doe wie der ien by 't tsjuster op in dongpost stean gong mei in wyt lekken om. Doe wie Jan-om thús kaem en dy seach dat. Hy bleau stean en sei:
"Een spook op een...
nl.verhalenbank.37357
Yn Driezum dêr is ris ien by de tsjerkedoar stean gien mei in wyt lekken op. It wie jountiid en hy woe ien bang meitsje, dy't dêr lâns moest.
Doe't dy der oankaem bleau er stean en sei: "Ien spûk ha 'k wolris sjoen, mar noait twa op elkoar."
Deselde dy't him bang meitsje woe wie stoarn fan skrik.
nl.verhalenbank.37356
O mensn, spookn en heksn, dei binnen er. Wordt nou ja niet veule meer over proot, maar vrogger.
En er gebeurn wonderlieke dingen heur.
Mien eign moe hef et metmaakt, dat ze ies op n keer in de schuur schrokn is. Ze giet naar achtern en dan ropt ze: “O, wat is dat?”
Mien va dr op af, maar die zag niks. Mien moe zag daar n kiste stoan. Ze dacht toen, dat...
nl.verhalenbank.44384
By de Fjouwer Wringen ûnder Surhústerfean spoeke altyd in hynder. Dat stie mei de kop oer de hekke hinne. Kom men der by, dan wie 't samar ynienen net mear to sjen.
nl.verhalenbank.20955
Er waren twee mensen - de ouders van zegsman, F.W. - op weg naar huis. De man zei: "We moeten maar even naar mijn getrouwde zuster."
Wat gebeurde?
Onderweg zagen ze twee mannen met een lantaarn tussen zich in. "Dat zijn gluurders", zei het meisje. "Het betekent niets", zei de jongen. Het meisje dacht: we zullen wel zien. Ze liepen verder, terwijl de...
nl.verhalenbank.43638
Wel mit de helm geboorn was, har altied geluk.
Hai hof nait in dainst en zien zoakn gongen ook goud.
Ie heurn nou nooit meer van mit de helm geboorn, omdat dat ding nou votdoadelk weg doan wordt deur verpleegsters en zo.
Vrouger wur e opbaargd.
Zo ain kon ook begravvenisn zain van te veurn.
Lichtgeleuvig bin ik nait, moar dat er veurloop bestait leuf ik...
nl.verhalenbank.44023
Piter Simens Kloosterman wie in boer. Dy wenne op 't Kleaster. Hy hie bigeard, hy woe steande bigroeven wurde. Dan koe er it lân oersjen. Mar sy dienen it net. Doe kom er werom. Hy kloppe by syn folk oan 'e doar. In pear kearen ha se him sjoen. Doe ha se der in dûmny by helle. Dy hat him oansprutsen en frege, hwat syn bigearte wie. Doe ha se nei 't graef...
nl.verhalenbank.20677
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
Hjir op 'e Wâl op 'e hoek stiet in hûs, dêr gong de doar altyd fansels fan iepen, waerd der altyd sein. Dêr hat in sekere Durk yn wenne, dy hie him dêr ophong. As de doar dan wer iepen gong, seinen se: "Dû mast dêr bliuwe, Durk." Dan woe syn geest der yn.
Dy wie dan wer warber.
nl.verhalenbank.37906
Je had bij ons dat weet ik nog weer van m'n moeder, dat was iets raars, de koeie stonge achterstevore op stal.
nl.verhalenbank.70697
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
Ik en in kameraed wienen to murdejeijen. Wy wienen by Burum. En doe sei ik: "Dêr komt ek hwat oan." Doe wienen dat twa hynders. Dy koenen wy net fuort krije. Sy bleauwen stean dêr't se stienen. Krekt as wienen 't beelden. Dat ha spûkhynders west. Wy binne doe mar gau fuortgong.
nl.verhalenbank.21626
Spook
Ik luip es n moal mit mien man deur t Hebrecht hier stomp bie. Ik zeg: “Kiek es, door lop t n widde gedoante”.
Joa, n wit geval luip veur ons; wie schrokn.
t Luip n dam op achter n boerderij; in dat huus is loater wat roars veurvaln.
Wazzen vrouger, dunkt mie, geestn bie de weg. Ik zag teminste ook n keer drei klaine kereltjes op pad stoan. Ik mos...
nl.verhalenbank.46263
By Wopke Reitsma, de Loane út wei kom ek in spoek, dat mei de earms oer de hekke leune. Dat spoek die neat. In soad minsken hat it dêr sjoen.
nl.verhalenbank.12544
Spook bedrogen
D'r was hier 'ne boer en die ha twee zone en inne knecht. Die knecht had altij gezeed: van spoke ben ik nie bang. Die zou van d'n duvel nog nie bang gewist zèn. Mar toen ie op zekere aovund us uit was gewist, zinne die zone van dieje boer: we zullen 'm us hebbe. Ze doen 'n wit laoke um om 'm bang te maoke en ze gaon tege 'n boom staon. Daor...
nl.verhalenbank.41687
Dêr't nou de grifformearde tsjerke yn 'e Rotfalle stiet, wie froeger sânreed. Dêr hat in hekke stien.
Sy hienen Piter Claus forteld dat dêr wolris in man by dy hekke stie. Dy man wie al lang overleden. Piter sei: "Dan woe ik dy man wolris sjen en mei him prate."
Doe kom er op in joun út 'e kerkeraadsforgadering. En doe wìe dat mantsje dêr. En dy wie in...
nl.verhalenbank.25923
Je had vroeger ok de Slapende Juffrouw. Die ging door de hekken henen en liet ze open staan. De hekken van slot af. "De slapende juffrouw is d'r deur gegaan", zejen wij dan.
nl.verhalenbank.50968
Us Jille wie ris op 't tsjerkhôf op 'e Boelensloane. Doe kom der ien neist him mei in regenskleed om. Dat roan in eintsje mei him op en wie doe samar ynienen wei.
nl.verhalenbank.23574
Der wie jounpraterije by de boer. It gong der fleurich om ta en de praters woarden fol traktearre. De lytsfeint siet ek yn 't formidden. Dy woenen se bang meitsje. Se seinen tsjin him: "Dû krijst fan ús allegear in kwartsje, astû nou nei 't tsjerkhôf ta giest en in deabonke hellest út 'e bientsjekou."
De lytsfeint nom it fuortdaliks oan en gong op stap....
nl.verhalenbank.17570
