Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
21 datasets found
Dutch Keywords: staan plaats
Warmolds wie in boerke. Hy hat as oefener hjir yn 'e Harkema it Kristendom brocht. It folk wie hjir tige rou en rûch. Doe't hjir it evangeelje kom nom dat in hiele kear. 't Folk woarde biskaefder. Warmolds kom fan Stiensgea. Hy woe hjir in tsjerkegebou delsette. Mar hwer moest dat komme to stean? Op in nacht roan Warmolds troch de Harkema. Hy roan by 't...
nl.verhalenbank.32982
Doe tochten se: Lit ús dan mar even tsjin dy oare toer oanlynje, dat liket in sterken-ien. It wie de Stienzer. En sjoch, dy bijoech him net, dy bleau stean. Dêrom hjit dat plak 'Stiens'.
nl.verhalenbank.20940
De tsjerke yn Nijlân stiet op oksehûden en hy stiet op it plak, troch oksen oanwiist. Op 'e forgadering, hwer bisluten waerd ta de bou, koe min it net iens wurde oer it plak. Der waerd ôfpraten, se soene twa oksen oan elkoar keppelje en de jouns rinne litte. En hwer de oksen de oare moarns foun waerden, dêr soe de tsjerke stean.
nl.verhalenbank.50540
Ik wenje oan in plantsoentsje. Op it plak fan dizze hûzen hat eartiids in kapel stien. Op 'e souder dêrfan wiene doe de forgaderings fan it Boalserter Nut, sa dy yn 'e “Rimen en Teltsjes fan de Halbertsma's neamd wurde. Mar op 'e fliering fan dizze kapel ha, oan de ôfbraek ta, twa geraemden stien - of hinge, dat wit ik net - fan in man en in frou. Der...
nl.verhalenbank.50545
Mijn moeder was ook eens op een plaats, waar een lijkkist boven de aarde stond. Toen zag ze, dat er een klein hondje aan kwam, voor op de weg ging zitten, naar het huis keek en begon te huilen. In ’t begin wou ze er niet over praten, later vertelde ze ’t ons. Ze wist ook te vertellen van branden, die van te voren gezien waren; van personen, die...
nl.verhalenbank.45376
Gemeentegrens Van hekserij he'k wel us heure vertelle over Son en Breugel. Daor was 'n gemintebstuur, schout en schepene geleuf ik, en die wisse d'n gemintegrens nie te ligge. Nou was d'r ene, die zwoer da die da wel wies. Ze ginge naor de plek toe, en nou din diejen ene grond uit Sint Oedenrode in z'n klompe en toen ze dan op de plek stonde zin ie: ik...
nl.verhalenbank.41684
Ik liep eens met mijn vader langs het kanaal; daar blijft hij staan en zegt: “Kiek es, doar ligt n kerel in t woater en kropt er mit n stuk stro weer uut.” Ik kijk, maar zie niks. “k Zie niks gien biezunders”, zee ik tegen de oude heer. “Ie smerige jong; ik wies joe de plekke aan, woar die man ligt en ie zien niks; k zul joe toch n trap geven.” Ja, mijn...
nl.verhalenbank.44714
Oerpake Jan (dat wie ús mem har pake Jan Willems) wenne yn Garyp. Hy mocht tige graech in slokje en dêr hie syn folk thús in hekel oan. Hy kaem dêrtroch foek let thús. Sy tochten: dat maate wy him ôfleare. Dat, doe 't er op in joun let us wer nei hûs ta soe mei in stik yn 'e kraech, woenen se him bang meitsje ûnderweis. Sy tochten: Dan doart er tonei...
nl.verhalenbank.17573
Het is ongeveer 150 jaar geleden. In Dokkum woonde een slechte vrouw; ze hield zich op met andere mannen. Haar eigen man was een beste kerel en visser van beroep. Eens tijdens ruw weer is de visser overboord geslagen, maar het schip is niet vergaan. Het lijk is nooit gevonden. Maar wat hoorde men later soms bij stormachtig weer? Dan zweefde de geest van...
nl.verhalenbank.45036
Mijn schoonvader heeft mij ook een waar verhaal verteld. Vroeger waren de landerijen niet zo verdeeld als nu. Bij de scheiding lag meestal een dikke steen. Oneerlijke boeren hadden de gewoonte die steen zoetjesaan te verleggen. Op die manier kregen ze er steeds land bij ten koste van een ander. Zo werd het land van mijn schoonvader ook elk jaar iets...
nl.verhalenbank.44710
1. Wat ik wait heb ik van mien moeke, dei in Olle Schans geboorn is en hier altied woond het. Dat is nait veul, biegeleuf kwam hier hail wainig veur. Is in ons ploats gainaine, dei dr meer van wait as ik. Mien moeke vertelde den: “In Olle Schans woonde vrouger oal Hindertje-muike. Zai kon kwoad zain. Op n moal verteld zai van ain liekwoagn, dei ze zain...
nl.verhalenbank.46188
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
Mien moeke hef hier op de Tange es n keer wat beleeft wat wel vaker veurkomt moar nait veile mensn mitmoakn. Ze gait es op oavend noar de buurman en den stait dr inains wat noast heur. As ze goud toukikt is t n liekwoagen. Zai gript dr op, moar den is t ding gans en al vot. n Zet noa tied wordt dr bie buurman n tweiling geboorn; ain van de kinder staarft....
nl.verhalenbank.43144
In de venen ston vrogger ain stille knippe. Die stonden er een hiele hoop, want de mensn drunken verschrikkelijk veule. Maar wat ik zegn wol, dizze knippe is op n dag verschwonden en op dat stee kon ie later n kolk vinden. Boovn t water van de kolk zag men altied n lichien branden en er wazzen ook goenend, die asmis n kop boovn de kolk uut steekn zaggen....
nl.verhalenbank.44410
Bie Roswinkel woonde varder de familie H. Op ’n dag zain ze iets in de koamer stoan. Zo tegen ’t schot aan. ’t Was ook zo weer vot. Dat gait zo mit veurloop. ’t Is moar ’n moment, dat men wat zugt. As ie beter toukiek’n wil’n, is ’t altied vot. Wat dei lu den ook precies zagen, wait ik nait. Moar aalgedurig was t’r weer. Den komp d’r ’n kind te...
nl.verhalenbank.41145
Dàt weet ik wel, als je vroeger Langerak inkwam, dan had je daar een boerenhofstee, een eindjie van de dijk. Die hofstee stong op de plaats waar vroeger het kasteel van Langerak heeft gestaan. Je hebt daar een fruitbogaard tot aan de dijk. Als je daar in 't hollegie van de nacht, zo tusse twaalf en één, inging, dan kon je daar de witte juffrouw op een...
nl.verhalenbank.50937
2.44. Eene gedwongen luchtreis Door onzichtbare wezens werd eens een man, die voor zijne deur op de Biezenkuilen te Zeelst stond, in eenen laten, stikdonkeren avond opgeheven en seffens meegevoerd. Terwijl hij de woorden 'over heg en struik' hoorde, week de grond onder zijne voeten. Hoog zwierf hij in westelijke richting voort en stiet den voet tegen de...
nl.verhalenbank.50085
2.2. De grenspaal Omstreeks het midden der vorige eeuw had een inwoner van Eersel, met het oogmerk eigen grondgebied te vergrooten, de stoutheid den grenspaal, welke, op den uithoek de Hees, Eersel van Steensel scheidt, in de richting van Steensel te verzetten. Zijne euveldaad werd niet ontdekt en de onrechtvaardige plukte de vruchten zijner hebzucht,...
nl.verhalenbank.50042
No. 113. Francis Daris, bijgenaamd de Trom, omdat hij eenigen tijd tamboer was bij de schut, woonde onder 't Eikereind te Bergeik. Eens zag hij, in een eikenbosch op de Kept, plotseling een zoo schrikkelijk spook vóór zich staan, dat hij als verlamd van schrik was. Nooit heeft hij iemand willen zeggen, wat hij eigenlijk heeft gezien, maar zijn heele leven...
nl.verhalenbank.46804
De weg naar Dordrecht voert langs een groot water, waaruit een kerktoren eenzaam omhoog steekt. Op die plaats stond eens de rijke en goedbevolkte stad Zevenbergen. Haar bewoners gingen met goud en zilver om, als was het koper. Alle deurklinken en raamgrendels waren van louter goud; alle spijkers in de huizen en al het bestek in de keuken was van puur...
nl.verhalenbank.46117
35