Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
58 results
Dutch Keywords: spook begraven
"Plekken waarvan ik weet dat het er spookt zijn: Genneperhuis te Gennep (Limburg) St. Anthonius te Frasselt (Duitsland) Jufferschans te IJzendijke (Zeeuws Vlaanderen) Kasteel in Treignat (midden Frankrijk) Kriegsfriedhof te Reichswalde (Duitsland) Paleis op de Dam te Amsterdam En vrijwel elk kerkhof heeft last van entiteiten"
nl.verhalenbank.42104
No. 286. ...(noot in de tekst verwerkt, zie opmerkingen)... Als Jan in het spookhuis overnacht en daar koeken gaat bakken, komen er botten en beenderen uit de schouw vallen en 't allerlaatste 'n doodshoofd. Dan voegen de knoken zich samen tot een geraamte, dat onze soldaat beduidt hem naar beneden te volgen in de gang, waar in een put, drie groote ijzeren...
nl.verhalenbank.48128
Op 'e Boppewei spûke de âlde hear. Dêr siet earne in skat yn 'e groun, dêr't hy op ta gong.
nl.verhalenbank.31994
Voor het volgende verhaal moet ik u meenemen naar de z.g. 'Tempel', een klein wijkje gelegen tussen Eindhoven en Nuenen. Of liever gezegd, tussen Tongelre en Nuenen. Want in de tijd dat dit verhaal zich afspeelde was Tongelre nog een zelfstandige gemeente en viel het nog niet onder Eindhoven. Dit verhaal moet zich honderden jaren geleden afgespeeld...
nl.verhalenbank.49829
Yn Aldegea spoeke de man fan 't slot. Yn 't West spoeke it ek hiel bot. Dêr wienen bern forstoarn, dy't har gerak net krigen hienen mei 't biklaeijen. Der wie ek in tsjoenster. Dy fleach mei in gleone latte om 't hûs hinne en tsjoende krânsen yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.32467
Yn Aldegea, fortelde mem, stie in hûs mei in skuorrepeal, dêr't yn 'e nacht altyd neakene berntsjes om hinne dounsen. Dy berntsjes hienen gjin deaklean meikrigen. Dêrtroch hienen se gjin rêst.
nl.verhalenbank.30892
By de Skilige Piip spokke it. Dêr hat froeger in slot stien. Op 'e bijtunen, dêr spûke in âlde mynhear om. Tichteby lei in heech stik lân, dat wie sânnich. Dy âlde mynhear hie in protte jild en dat jild woe er kwyt. Doe bidobbe er it dêr tichte by de Boppewei, foar de glêzen fan 'e stjelp oan 'e Spûkloane. Doe't dy âlde mynhear 't jild goed en wol yn 'e...
nl.verhalenbank.30531
Der wie in dobbe achter Fokke Rins (Fokke Alma = dikke Fokke, dûbelde Fokke, soan fan Albert Alma en Tet). Tichteby hat in âld hûs stien, dêr binne trije berntsjes yn forbrând. Jan van Zalen hat der noch in liet fan makke. Dy berntsjes binne op it earmetsjerkhôf biierdige. Sy hienen gjin deaklean mei krigen. Dy berntsjes sweefden altyd om dy dobbe hinne...
nl.verhalenbank.22223
Achter in boereplaets by de Kolk kom jouns altyd in famke. It bern wie neaken. De minsken dy't dêr wennen wienen mei 't gefal oan. Doe ha se de doomny der by helle. Dy spruts it bern oan. Dat bern wie fan kant makke woarn. Doe hienen se har yn 'e groun bistoppe en it hie gjin deaklean meikrigen. Op oanrieden fan de doomny ha se dêr doe deaklean dellein....
nl.verhalenbank.22755
Op 't Formanjepaed ûnder Damwâld tsjoenden twa neakene berntsjes om. Dy hienen gjin deakleantsjes meikrigen en koenen sadwaende de rêst net fine.
nl.verhalenbank.25122
As deaden gjin klean meikrije yn 'e kiste, of net genôch, dan komme se werom.
nl.verhalenbank.22245
Alde Ealse Sijke fan Eastemar fortelde, der wienen wol berntsjes fan kant makke woarn, dy't de âlden net bigearden. Mar dan kommen dy berntsjes werom en spoeken algeduerigen. Hwant dy berntsjes koenen de rêst net krije omdat se gjin léguod meikrigen hienen. Der moesten dan twa minsken freegje, hwat se bigearden. Dat wienen de oansprekkers. Ien...
nl.verhalenbank.21873
Ik heb het moeder vaak horen vertellen. Ze kwam uit Lopik. "Als er een van dat soort begraven wier, dan beurde dat 's nachts. Wie de stoet tegenkwam, werd op zij gedrukt". Maar je zag niks.
nl.verhalenbank.50858
As ien dy't stoarn wie, in to lyts bierkleed oankrige, koe er de rêst net krije. Dan dwaelde er yn 'e nacht om en koe men him rounom tsjinkomme. As er jin de hân tastuts moest men dy fral net oannimme, net beet krije. Hwant dan rekke men jins hân kwyt. Men koe him wol hwat tarikke, in bûsdoek of sa. Dit fortelden lju fan 'e Westerein elkoar as se op...
nl.verhalenbank.29959
H: Op een kerkhof spookt het eeuwig en altijd. Dat heeft te maken met eh..de tijd van Wodan en de zijnen. Het oud-germanisme. Wodan die wilde jagen..dat verhaal ken je toch? RK: De Wilde Jacht? H: Ik heb het vaak voorgelezen in school. Ik heb het ook wel verteld. Ik denk niet dat het bij de volwassenen bekend is. Ik denk dat ik een van de weinige oude...
nl.verhalenbank.43837
Yn Burgumerheide wenne in omke fan my, dy wie oantroud. Hy hie twa susters. De iene suster krige in poppe. Mar dy poppe is deagong. Hwer't se 't bern brocht hat is noait ien to witen kom. Mar it bern is sûnder kleantsjes oan yn 't graef rekke. Mar alle jounen kom der in lyts neaken bern yn 't slopke, (dat wie in gonkje yn 't achterhûs, tusken twa bêdden...
nl.verhalenbank.22832
Yn 'e Hamsterpein forstoar in man. Fantofoaren hie er sein, hy woe dêr en dêr lizze op it tsjerkhôf. Hy hie in pealtsje oanbringe litten, dan koenen se 't sjen. Klaes Schievink hiet er. 't Wie in boer. Foar syn dea sei er, hy bigearde in glês yn 'e kiste, dan koed er it lân nochris oersjen. Hy hie de boel forerfd, mar hy wie net ticht by 't pealtsje...
nl.verhalenbank.25337
Op 'e Iestpleats to Sumar spûke it altyd. Dêr hie in boerefaem wenne, dy hie dêr in pear kear in bern op 'e wrâld brocht - dy wienen fan 'e boer - en dy bern wienen dêr formoarde en sûnder klean oan bigroeven. Nei dy tiid, as it tsjuster waerd bigoun it dêr yn 'e skuorre to spûkjen. Dan dânsen der trije neakene berntsjes om 'e stile hinne. Dy koenen dêr...
nl.verhalenbank.32065
It is ris gebeurd yn 'e Westerein, dat in man stoar. Doe krige er in to lang deadshimd oan. Doe koed er net rêste yn it grêf. Hy kloppe by syn folk op 'e ruten en rôp: To lang! To lang! To lang! Dy minsken ha de doomny ophelle en dy hat mei de geest fan dy man sprutsen. Hja ha in koarter deadshimd op syn grêf dellein en doe wie 't mei 't spûkjen dien.
nl.verhalenbank.30514
Doe't myn beide twillinkjes, dy't dea geboaren wienen, biierdige wienen, doe sei skoanmem: "Ha se wol kleantsjes meikrigen yn 't kistje? Hwant oars komme se skielk om 'e doarren hinne om klean."
nl.verhalenbank.29705
55