Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
14 datasets found
Dutch Keywords: spook been
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Hy joech nergens om. Hy hâldde in weddenskip mei guon, dat hy doarst wol by 't tsjuster nei 't tsjerkhôf ta en helje dêr in deabonke wei. Deselden dy't mei him wedden, tochten: "Nou sille wy him dochs us bang meitsje." Foardat hy der wie, wienen der trije fan har nei 't tsjerkhôf ta gien. Sy hienen elk in wyt lekken om...
nl.verhalenbank.23453
De Witvrouwkes "Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
De bonken yn 'e bientsjekou. Der wenne ergens in jongfeint, dy wie net gau bang. Hy wedde mei it jongfolk, hy soe op dy en dy joun let nei 't tsjerkhôf en in deabonke út 'e bientsjekou helje. Dat wie dus ôfpraet. Mar de koster, dy't der fan ôfwiste, forskûle him achter de bonken. Hy hie in wyt lekken om him hinne dien. De jonge pakte in bonke. Doe sei de...
nl.verhalenbank.20827
Heksn Ja kiek es, heksn en spoukn dat was aan de orde van de dag. Het spoukde in de bosn, in dai wat hoezn, op stille loantjes en goa zo moar deur. De oln geleuvn dat en wie kinder vanzulf ook en wie wazzen net zo baange in duustern. Altied keek ik um mie tou of dr ook wat luip. De oln zeden dr bie: "As ie wat zain, schop dr nooit op, ga dr laiver um...
nl.verhalenbank.43158
O mensn, spookn en heksn, dei binnen er. Wordt nou ja niet veule meer over proot, maar vrogger. En er gebeurn wonderlieke dingen heur. Mien eign moe hef et metmaakt, dat ze ies op n keer in de schuur schrokn is. Ze giet naar achtern en dan ropt ze: “O, wat is dat?” Mien va dr op af, maar die zag niks. Mien moe zag daar n kiste stoan. Ze dacht toen, dat...
nl.verhalenbank.44384
Vroeger stond in Eersel, in het zogenaamde 'Hof', een kasteel. Het behoorde toe aan een zekere familie Merkelbach, maar er is nu niets meer van te zien. In het laatst van de zeventiende eeuw stond het kasteel leeg. Niemand wilde er wonen, omdat het er 's nachts spookte. Zelfs reizigers die voorbijkwamen en vermoeid naar onderdak zochten, gingen er niet...
nl.verhalenbank.49823
Varende Vrouw Algemeen was ±1890 'n vrouwtje bekend, dat dwars door muren en huizen, zonder benen, geluidloos voortliep. Grootvader, nadat hij er doorheen gegrepen had, nam z'n klompen in de handen en vluchtte ijlings. Niemand geloofde in haar bestaan, maar velen moesten 't geloven, nadat zij haar zelf gezien hadden.
nl.verhalenbank.13253
Yn 'e Wierren ûnder Nyegea ha ik en ús mem in man sûnder fuotten (= skonken) oer de petgatten en de heide hinne sweven sjoen. Us mem stie oars nergens foar, mar doe waerd se bang. It sweefde wer fuort.
nl.verhalenbank.11498
As wy froeger nei de bakker ta moesten, dan moesten wy it tsjerkhôf foarby. As it dan in bytsje skymrich wie, wienen wy deabinaud. Hwant sy seinen altyd, op it tsjerkhôf yn Earnewâld wienen geesten. It mat hjir yn Earnewâld ris in kear gebeurd wêze, dat twa mannen de lju bang meitsje woenen. Sy gongen boppe op elkoar op it tsjerkhôf stean by de muorre op,...
nl.verhalenbank.24917
'n Spoike stukkend hou'en Dat is hier gebeurd op de Schoalbaorgerweg. De noamen wai'k nog, 't wazzen Wübbels. Zai koomt hier 'n moal langs mit 'n woagen. Dan stèèt doar 'n kerel aan d' kaande van de weg. “Wolt mit duvel?” zegt ze. Joa, hai wil wol mit voaren. Man, o wai, as 'e op woagen zit, denkt ze:“Dat is mis.” 't Aine bain was wol goud, man 't andere...
nl.verhalenbank.43102
We nemen nu het achterommetje langs den Ouden Jan. Eens heette het hier de Breede straat! Wat een hartkloppingen moeten bange menschen bij donkere maan hebben doorstaan. Daar spookte het en bedreigden de weerwolven u! Het bleek, dat iemand in een wit hemd een tijdlang roerloos op den kerkhofmuur had gezeten. De doodgraver wist er wellicht meer van....
nl.verhalenbank.72545
3.44. Bijgeloof geëxploiteerd In Beugen lag een weide, die verkocht zou worden, daar de eigenaar gestorven was. In dien tijd begint het er echter 'schuinsch' uit te zien, daar 's avonds een wit spook met een tooverachtig licht genoemde weide tot danszaal verkiest. Natuurlijk verspreidde zich dit nieuws weldra en men kon zich ook gemakkelijk van de...
nl.verhalenbank.50289
2.64. Een spokende hond te Bergeik Geen spook te Bergeik schijnt in de eerste helft dezer eeuw zoo menigmaal ontmoet te zijn dan dat hetwelk tusschen het dorp en de Broekstraat, ofwel noordwaarts dit gehucht aan het binnenpad, des nachts de voorbijgangers verschrikte. Moeste ik al de gevallen hiervan meedeelen, dan zou ik gewis al te lang zijn. Daarom...
nl.verhalenbank.50105
35