Datasets - ISEBEL

Op 'e Tike wie in houtsje, dêr spûke it ek altyd. Net ien koe dêr oerkomme sûnder dat der hwat gebeurde. Dat der doarst op 't lêst net in minske mear oer. Doe ha se de dûmny der by helle. Dy hat it spûk oansprutsen. Doe hat dy dûmny de ried jown, sy moesten in wite bûsdoek op it houtsje lizze. Dat ha se ek dien en sûnt dy tiid ha de minsken dêr fan...

angst

nl.verhalenbank.20323

Men heart wolris fan wite juffers dy't spoekje. Dêr hoeft men net bang foar to wêzen. Wyt kin fordreaun wurde, mar swart net.

angst

nl.verhalenbank.29719

Tusken Jistrum en de Grinzer Strjitwei, by in bocht tichte by 't Harstepaed, waerd altyd in wite forskining sjoen. Ien is dêr alris sa kjel fan woarn, dat hy is hals oer de kop thúsfleanen kaem.

angst

nl.verhalenbank.21957

By de dikke beam oan 'e beton-wei, tusken Harkema en it Bomkleaster stienen us op in nacht allegearre auto's. 't Wienen wite auto's, allegear. Dêr roannen nonnen tusken mei lange rokken oan, allegear yn 't wyt. En dêr wie hwat tusken har yn, dat wie krekt in altaer west, hielendal wyt. Myn op ien nei jongste skoansuster kom dêr dy nachts lâns. Dy hat it...

altaar

nl.verhalenbank.32749

In frou fan Burgumerheide fortelde my, yn har bernejierren wennen hja yn in spitkeet, dêr't in paed by lâns roan. Dat paed, dat wie de Lykwei. Dêr spûke it altyd. Net ien doarst dêr by joun lâns, hwant dêr roan in wyt hynder mei in rizenbrijpot om 'e nekke.

angst

nl.verhalenbank.29690

Myn skoanheit wenne yn Moarmwâld. Op in joun roan er alris oer de Hale-paden. Doe wie dêr ynienen in wyt ding foar him west. 't Wie krekt as wie 't hol. Hy hie net fierder kind. Hy moest stean bliuwe. Ynienen wie 't foar him wei gong en doe wienen de beammen bigoun to rûzjen. Skoanheit hie rjochsomkeard makke en wie werom gong. Lâns in oar paed wie er...

angst

nl.verhalenbank.29527

Ik heb hier nog iemand gekend met een wit laken om, die zat altijd binnen. Maar ze gingen d'r voor op de loop.

angst

nl.verhalenbank.125558

Yn 'e Westerein spûke in frommes, dat sweefde yn wite klean by de wâllen lâns. Hja hie in bân om 'e rôkken hinne. Men seach har allinne by nacht. As de kooplju yn 'e nacht út 'e Westerein wei mei de hynders nei de merk ta gongen, dan koenen se de hynders net fierder krije as dy wite juffer der wer spûke. Dy hynders wienen dan bang.

angst

nl.verhalenbank.29932

Yn Uthuzen (Gr.) wie in spoekskuorre. Dy neamden se de skuorre mei de wite doar. Us heit en dy ha der wol west to sliepen as se dêr op 'e bou wienen. De lju dy't dêr slepten moasten altyd sà fier fan dy doar ôfbliuwe. Dêrom hienen se dy doar wyt ferve. As der guon opnij kommen to sliepen woarden dy altyd warskôge foar de rûmte by dy doar, dêr't net ien...

angst

nl.verhalenbank.19705

Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...

angst

nl.verhalenbank.125653

Spokerijen. Mijn grootvader, die in IJzendijke woonde, en vlasboer was, ging eens naar zijn zwengel, langs een veld met kool. Daar ziet hij een klein wit ding bewegen, dat in al maar kleinere kring om hem heentrekt, en tegelijk werd het ding als maar grooter. In zijn angst begon hij het St. Jansevangelie te bidden, en telkens als hij kwam aan de zin "Het...

angst

nl.verhalenbank.39010

By de Bearnedaem spûket in wyt barchje. Dat rint dêr jouns altyd. Forskeidene minsken doarsten dêr froeger jouns net lâns.

angst

nl.verhalenbank.25654

Hjir ien út 'e Harkema ried us mei de boerewein op in nacht nei Readskuorre ta. Doe seach er dêr ynienen twa wite froulju foar him. Hy ried dêr mei de hynders lyk op yn. Doe kommen dy beide froulju yn 't wyt by him op 'e wein. Hy woarde sa binaud, dat hy sette sokken en naeide út.

angst

nl.verhalenbank.25339

DvdH: Ik kwam vroeger dus veel bij mijn grootouders; een heel groot gezin, twaalf kinderen en opa en oma, pake en beppe zeiden we dan. RK: Pake en beppe; in Friesland was dat dan... DvdH: Ja ja. Maar uh... dan zat ik daar. En ik woonde toen al in het Westerkwartier in Marum. Dus ik had een klein fietsje, toen ik een jaar of zeven, acht was, en dan fietste...

angst

nl.verhalenbank.43595

E., een vrouw uit IJmuiden, werkte in het vroegere psychiatrisch ziekenhuis op de grens Bloemendaal Santpoort. Het zit tegenover de Ruïne van Brederode. “Ik heb 2 jaar op dat terrein moeten werken, omdat onze afdeling met dementerende ouderen uit het ziekenhuis in IJmuiden moest. Ik kan je 1 ding zeggen als je in geesten gelooft. Daar is het echt eng!!...

angst

nl.verhalenbank.49179

Yn Sumar wennen twa bruorren, dy skreauwen har Houwink. Op in joun soenen se to melken nei in stik lân, dat lei tusken Sumar en Eastemar. Doe seagen se dêr hwat wyts oer dat lân sweven, dat wie fan ûnderen swart, en dat gong almar hinne en wer. De beide bruorren woarden sa bang dat sy binne weromgong en ha dêr noait wer west to melken. It lân forkochten se.

angst

nl.verhalenbank.17044

Froeger gong it paed wol gauris oer in tsjerkhôf hinne. Der wienen us twa dy woenen ien bang meitsje. Se wisten dat dyselde dêr lâns komme soe. Sy gongen boppe op elkoar stean, elk mei in lekken om, by de muorre op. Doe sei deselde, dy't dêr lâns kom: Ik ha wol us twa boppe op elkoar stean sjoen, mar noait dêr noch in trêdden boppe op. Doe woarde de...

nl.verhalenbank.29294

Op it tsjerkhôf yn de Pein spoeke it. Us omke wie slachter, dy gong us op in joun oer it tsjerkhôf fan de Pein nei 't Swartfean. Doe wie dêr in wyt spoek en dat siet him nei. Hy woarde sa deabinaud, dat hy hat it ridskip der mei forspile.

angst

nl.verhalenbank.21192

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur