Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
22 results
Dutch Keywords: spokerij nacht schuur
Yn 'e Sânbulten stie in boerepleats, dêr gongen de doarren yn 'e nacht samar fansels iepen.
nl.verhalenbank.29635
Yn Rottum (in lyts plakje yn Grinslân) stie in spoekskuorre. Dêr gong it yn 'e nacht altyd op in klopjen en timmerjen. Yn dy skuorre koenen nachts gjin minsken forkeare.
nl.verhalenbank.20261
Yn Grinslân hie men spûkskuorren. De minsken dy't yn sa'n spûkskuorre slepten hearden nachts roppen boppe yn 'e skuorre. 't Lûd like op dat fan katûlen, mar dy wienen der net.
nl.verhalenbank.30132
Yn Readeskoalle yn Grinslân stiet in greate boereplaets, dêr spoeket it yn. Ien fan 'e Harkema wie dêr oan 't wurk en slepte yn 'e skuorre. Doe kom dêr yn 'e nacht in ding del, wylst hy dêr lei. It kom fan boven fan 'e hoannebalken en it kom boven op dy man del. Dêr woarde er sa binaud fan, dat hy raesde it út. Hy krûpte fan kleare bangens ûnder 'e...
nl.verhalenbank.19978
Wy wienen us op 'e Grinzer klaei oan 't wjudden. Wy slepten nachts yn in boereskuorre. Froeger wie der in lûk by de boereplaetsen boven yn 'e souder. Doe foel der us ien troch 't lûk hinne. Dy wie opslach dea. Sûnt woarden dêr nachts de skuorredoarren altyd iepen dien sûnder dat der ien to sjen wie. Dat gebeurde om sa'n tolve ûre hinne. Dat mat dyselde...
nl.verhalenbank.24595
Spûkskuorren hie men yn Grinslân. Yn Rottum wenne in hiele greate boer. Dêr kamen wy to wjûden mei de keppel. Wy slepten dêr. Dy boer fortelde ús dat it dêr yn 'e skuorre spûke. Yn 'e nacht gongen de doarren dêr iepen. Mar ik haw it noait fornaem.
nl.verhalenbank.29538
Der wienen us guon út 'e Westerein nei in boer yn Den Andel ta to wjûden. Myn suster Minke wie der ek by. Sy moesten de nachts yn in boereskuorre sliepe en dy skuorre dat wie in spûkskuorre. Midden yn 'e nacht seach myn suster in ljochtsje by de muorre lâns gean en dêrnei nei de oare muorre ta. In man fan 'e Westerein sei tsjin har: "It spûket hjir,...
nl.verhalenbank.24570
Ik ha wol gauris nei de Grinzer Klaei ta west to flaechsteppen en to wjudden ensa. Dan slepten wy yn in skuorre. Der wienen skuorren by dêr wie 't net plús. Dêr spoeke it. Dat wisten de boeren meastal wol. Ik bin wol us op in nacht út bêd wei gien as ik dêr wie. Dan wienen de weinen oan 't riden op 'e telle. Der roannen twa hynders foar en de keardels...
nl.verhalenbank.27778
Wy wienen yn Úthuzermeden yn Grinslân by de boer yn 't wurk. Dy nachts leinen wy yn 'e skuorre op in rige. Us heit wie der ek by. Yn dy skuorre doogde it net. Der roan heit dy nachts ien oer de fuotten lâns, dy sweefde mear as dat er roan. Oaren hienen it spoek ek fornom.
nl.verhalenbank.25755
Ik haw ris west achter Úthuzen yn 'e wite spûkskuorre. De boer hiet fan Wiesterveld. Op in kear sei er tsjin my: "Dû mast dêr net by de stile lizze, Marten." "Ik sei: "Hwerom net?" "Dan wurdst optild," sei er, "en op in oar plak wer delsmiten." Doe ha 'k in oar plak opsocht om to sliepen.
nl.verhalenbank.27779
Der wienen arbeiders út Sumarreheide, dy hienen wurk yn Easterwierrum. Dêr wienen se oan 't sleatslatten. Sy slepten nachts yn 't heafek fan in greate boereskuorre. Doe gebeurde 't op in nacht dat dêr yn dy skuorre in hiele biweging wie. 't Wie in echte spûkskuorre. Alles hwat der oars deis gebeurde, gebeurde der doe yn 't holst fan 'e nacht. De hynders...
nl.verhalenbank.33268
Us buorman, doe't dy noch jong wie, wenne by de boer as feint. By dy boer gongen presys tolve ûre de skuorredoarren iepen. De boer, de arbeiders en de jonges gongen der út om to sjen hwat it wie, mar der wie neat. De oare nachts wie it wèr. It gong nacht op nacht. Hoe lang as dat oanhâlden hat, wyt ik net.
nl.verhalenbank.25325
Doar was in man die heette fan Piter, die warkte feul op 'e Groninger klei. Myn mem dy warkte doar ook eens met hem bij deselfde boer. Piter sloapte doar in de schuur in 't hooi. Moar doar waren warkgeesten. Midden in de nacht kwoamen doar fan dy geesten en die stoken met forken in 't hooi, "roerend bij mij langs", sei Piter. Hy is fan binaudens noar...
nl.verhalenbank.26017
Yn Warffum wie in spûkskuorre. Wy seinen noait Warffum, mar Nander. Ik wurke dêr yn 'e konservefabryk fan Wilco. Dêr wie in skuorre, dêr spûke it altyd. Dêr waerd yn 'e nacht samar in balke fan 'e skoudoarren naem en dan gongen de doarren iepen, wylst der net in minske to sjen wie. Letter gongen de doarren ek fansels wer ticht. De measte minsken doarsten...
nl.verhalenbank.38160
Yn Uthuzen (Gr.) wie in spoekskuorre. Dy neamden se de skuorre mei de wite doar. Us heit en dy ha der wol west to sliepen as se dêr op 'e bou wienen. De lju dy't dêr slepten moasten altyd sà fier fan dy doar ôfbliuwe. Dêrom hienen se dy doar wyt ferve. As der guon opnij kommen to sliepen woarden dy altyd warskôge foar de rûmte by dy doar, dêr't net ien...
nl.verhalenbank.19705
Yn dyselde skuorre gebeurde it earder us dat der in hiele protte minsken yn slepten. Dat kom trochdat der minsken by wienen, dy hienen har bern meinom. Der woarde doe ek al warskôge: "Tink der om, net by de wite doar sliepe!" Mar der wie ek in âld minske by de sliepers, dy wie mei de helm geboaren. Dy sei: "'t Hindert neat, ik let wol op." Dat doe kommen...
nl.verhalenbank.19706
Wy gongen froeger wol nei Grinslân ta to wjûden en to flaechsteppen. Op in kear wienen wy by in boer yn Uthuzermeden. Us mem wie der ek by. Wy moesten sliepe yn in skuorre, dêr doochde it net. Dêr wie ris ien formoarde woarn yn dy skuorre. Der wie in bipaeld plak, dêr koe net in minske lizze. Mem wist dat net, dy soe dêr lizzen gean, doe sei Karste Lamke...
nl.verhalenbank.30391
By Warfstermoune stie in boereplaets, dêr wenne in boer op, dy wie âldfeint. Hy wie tige ryk en leefde dêr mei in húshâldster. Guon hjir út 'e Wâlden kommen dêr alle jierren by him yn 't wurk. Sy slepten dan nachts dêr yn 'e skuorre yn 't strie. Mar sy hearden dêr nachts altyd hwat. Op in kear doe seinen se tsjin 'e boer. Sy koenen nachts noait rêstich...
nl.verhalenbank.25721
Yn Terwispel by de Rolbrêge stie in houten keet, dêr spoeke it. Dêr wennen âlde minsken. It gong dêr nachts altyd op in saegjen en klopjen.
nl.verhalenbank.21028
Yn Noardermar wennet Goaitsen de Vries. Op dy syn buorkerij wie 't froeger net plús. Dêr ried nachts de wein samar út himsels troch de skuorre, sûnder hynder der foar. De minsken doarsten dêr nachts net troch de skuorre hinne.
nl.verhalenbank.38135
22