Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
72 results
Dutch Keywords: spokerij man nacht
Voor het volgende verhaal moet ik u meenemen naar de z.g. 'Tempel', een klein wijkje gelegen tussen Eindhoven en Nuenen. Of liever gezegd, tussen Tongelre en Nuenen. Want in de tijd dat dit verhaal zich afspeelde was Tongelre nog een zelfstandige gemeente en viel het nog niet onder Eindhoven. Dit verhaal moet zich honderden jaren geleden afgespeeld...
nl.verhalenbank.49829
Yn it hûs, dêr't earder Bange Tryntsje yn wenne, wenne letter myn dochter en skoansoan Binne. Om tolve à ien ûre yn 'e nacht kom dêr altyd ien oan 'e achterdoar ta. Dan bigoun de doar to rinkeljen. Binne gong der dan ôf om to sjen, mar der wie noait hwat.
nl.verhalenbank.21760
De hekke by it slot fan âlde dokter Bontekoe yn Hurdegaryp stie altyd iepen. Die men him jouns ticht, de oare moarns stie er wer iepen. Doe wie der us ien, dy sei: "Dat wol 'k us ûndersykje." Hy die de jouns de hekke ticht en hâldde dêr de wacht by. "Der mat in rare duvel komme," sei er, "dy't my hjir wer wei krijt en dy't de hekke iepen krijt." Mar...
nl.verhalenbank.22912
As der yn de Ham ien goed siik wie, dan moest er nei 't sikenhûs yn Ljouwert brocht wurde. Tseard de Vries fan Droegeham hie in omnibus, dy brocht sa'n siken dan nei 't sikenhûs ta. Mar in pear dagen letter dan kom sa'n siken-ien meastal to forstjerren. Dan moest it lyk der wer wei helle wurde. Dat wie Tseard syn wurk ek, mar dan moest er in help út 'e...
nl.verhalenbank.20364
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it." Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
To Gytsjerk rolle froeger op in bipaeld plak yn 'e nacht altyd in sek mei nuten oer de wei. Heit (de lettere master Wybenga) hat us in kear sitten to wachtsjen mei it mes iepen oan 'e kant fan 'e wei, om de sek mei nuten to naderjen. Mar doe wie dy sek der krekt net.
nl.verhalenbank.19725
Ik ha wol gauris nei de Grinzer Klaei ta west to flaechsteppen en to wjudden ensa. Dan slepten wy yn in skuorre. Der wienen skuorren by dêr wie 't net plús. Dêr spoeke it. Dat wisten de boeren meastal wol. Ik bin wol us op in nacht út bêd wei gien as ik dêr wie. Dan wienen de weinen oan 't riden op 'e telle. Der roannen twa hynders foar en de keardels...
nl.verhalenbank.27778
Ik haw ris west achter Úthuzen yn 'e wite spûkskuorre. De boer hiet fan Wiesterveld. Op in kear sei er tsjin my: "Dû mast dêr net by de stile lizze, Marten." "Ik sei: "Hwerom net?" "Dan wurdst optild," sei er, "en op in oar plak wer delsmiten." Doe ha 'k in oar plak opsocht om to sliepen.
nl.verhalenbank.27779
Wessel Gal wie bang foar syn eigen skaed. Hy sei tsjin âlde Klaes Laanstra, de marsjesee,: "Bistû noait bang?" "Né", sei Klaes. "Doarstû dan nei de hekken ta gean yn Hurdegaryp en dy ticht dwaen yn 't tsjuster?" "Jawol", sei Klaes. "Mar doe't it der op oankom doarst er net. Sy ha dy hekken wol mei kettings en slotten fêstmakke, mar om tolwe ûre yn 'e...
nl.verhalenbank.25320
To Bennema-state yn Hurdegaryp - nou in tehûs foar âlden fan dagen - stiet in hekke, dy't se noait ticht hâlde kinne. Docht men him ticht, dan giet er klokslach 12 ûre yn 'e nacht wer iepen. Mar as men hwat roggestrie om it slot hinne wuollen, dan bleau er ticht. De man dy't yn Bennema-state wenne hat, hie him oan 'e duvel forkocht. Doe't dy dea wie...
nl.verhalenbank.31032
Soms dwaelden der minsken op 'e paden om dy't al stoarn wienen. Dy hienen hwat útheefd en koenen de rêst net fine. Of se hienen noch in bigearte, dy't earst yn forfulling gean moest. Ek guon dy't formoarde wienen dwelmen nachts om. Yn Kollumersweach wie in wiif stoarn, dy har man hie har min bihandele. Nei har dea kaem se hyltyd wer by dy man. Soms roun...
nl.verhalenbank.29939
Boardzer Bruining fan 'e Houtigehage wie mei de keppel op 'e Grinzer klaei. Dêr wie ek in neef fan myn wiif by. Doe seach Boardzer dêr op in nacht yn 'e skuorre, dêr't se yn slepten, twa neakene berntsjes omrinnen. Dy koenen de rêst net krije, omt se gjin deaklean oankrigen hienen.
nl.verhalenbank.22267
Je hoorde ok nog wel is zegge in Woerekom d'r was hier vroeger nog wel is een man. Die zei: "Ik ben niet bang!" Die was 's nachts op het kerkhof. De doodgraver had de baar op het kerkhof laten staan. Toen sloot die man een weddenschap: hij zou de nacht op die baar doorbrenge. Toen hoorde hij een stem: Wat daarop legt is nog zo erg niet. Wat daaronder zit...
nl.verhalenbank.72824
Op 'e Wytgeast dêr stie in hûs, dêr spûke it. Dêr fleagen de skuorredoarren nachts altyd samar iepen. As jonge stie 'k dêr ris mei in stik of hwat oare jonges fan sa'n fjirtsjin, sechstjin jier, mei de fytsen by ús. Wy stienen dêr foar de skuorredoarren, sûnder dat wy dêr erch yn hienen. Doe kommen der in pear manlju langs. Ien dêrfan, in âlde keardel,...
nl.verhalenbank.38642
Tichte by de Fjouwer Roede is de Spoekloane. Der wie us in man dy roan dêr lâns. 't Wie by nacht. Piter hiet dy man. Hy hie jild bard en ek nochal moai hwat. Doe't er in eintsje op stap wie, stie der in dikke swarte houn. Piter wie in bytsje skruten, mar hy bearde fan net. Hy struts de houn oer de kop en sei: "Bistû dêr? Bêste houn." De houn mocht dêr wol...
nl.verhalenbank.22165
In neef fan ús hie in húshâldster. Hy hat har skandalich bihandele. Doe't it minske âld waerd, wie se der al hielendal oer. 't Wie in stumper. As hy by 't winter fuort gong moest it sloof yn 'e kjeld sitte. Dan boun er earst in tou om 'e kachel hinne, hwant hy sei, 't wie net fortroud dat sy mei de kachel om gong. Letter, doe't se stoarn wie, koed er har...
nl.verhalenbank.22123
Myn pake, dat wie âlde Freark Prûk. Dy fortelde us in kear, der wienen in man en in frou, dy koenen och sa min mei elkoar. Doe hie dy frou us tsjin har man sein: "As ik aenst stjer, dan sil ik lykwols de tafel en de hurd skjin hâlde." En sy hâldde wurd. Sy stoar en woarde biierdige. Alle nachten kom se, sahwat om in ûre of ien hinne by har man. Dan gongen...
nl.verhalenbank.21765
Hjir yn 'e Loane wenne in man, dy hie in bult ierde losmakke. Dat gebeurde by 't hjerst. Dêr kom de jarre yn, dy't by 't maitiid oer 't lân brocht woarde. De man wenne tsjin 'e Fjouwer Roede oan. De jouns hie er de bult hwat sljochte. 't Wie ljochtmoanne. Doe tocht er: "Der leit hwat op 'e ierdbult." Hy der hinne. Doe wie dat in beest, krekt as in fôlle....
nl.verhalenbank.24910
De "Witte Wieven" zijn hier in verhalen wel bekend. Van "de groote Kees" wordt verteld, dat hij ze gezien heeft. Toen hij een jonge kerel was, keerde hij eens tegen middernacht van een familiebezoek terug naar huis. Onderweg moest hij door een moerassige hei, de "breistroet", waar een bruggetje over een beek voerde. Midden op de brug gekomen, zag hij...
nl.verhalenbank.13487
Op 'e Boppewei siet in kiste mei jild yn 'e groun. Dat jild wie fan 'e famylje fan de âlde hear. De âlde hear spoeke dêr. Dy roan dêr nachts om mei in rolle fyfskaft op 'e rêch.
nl.verhalenbank.21087
70