Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Oan 'e Noarder Dwarsfeart by de Hegebrêge hat in Grinslânse boer wenne. Dat wie in sekere Mandema. As jonge haw ik feint by him west. Ik slepte boppe op in keammerke. Ik hearde soms dúdlik guon by de trap opgean nei de souder. Stap-stap-stap! sa klonk it. Ik woarde binaud en sei it tsjin 'e boer. De boer sei, dat wienen de âlde feinten fan froeger, dy...
nl.verhalenbank.19852
Yn Readeskoalle yn Grinslân stiet in greate boereplaets, dêr spoeket it yn. Ien fan 'e Harkema wie dêr oan 't wurk en slepte yn 'e skuorre. Doe kom dêr yn 'e nacht in ding del, wylst hy dêr lei. It kom fan boven fan 'e hoannebalken en it kom boven op dy man del. Dêr woarde er sa binaud fan, dat hy raesde it út. Hy krûpte fan kleare bangens ûnder 'e...
nl.verhalenbank.19978
Eene oude spookvertelling.
Er was eens een boer bij wien de knechten altijd wegliepen omdat het in den koestal, waar zij moesten slapen, erg spookte. Des nachts dadelijk na twaalf uur hoorde men daar eenig gestommel op den zolder. Dan kwamen er vier mannen den trap af. De voorste hunner droeg een brandende kaars, de tweede een tafeltje, de derde en de...
nl.verhalenbank.51040
Een verhaal over een spookkat
In de zogenaamde kattendonke ('n weiland) zat 'n kat in 'n boom. Toen de boeren de koeien weghaalden uit de wei dreigden ze de kat weg te zullen jagen als deze er na 'n tijdje nog zou zitten. Toen ze terugkwamen zat de kat er nog en riep de boeren na: "Ik dacht dat je me zou matsen." Hierdoor durfden de boeren niets te doen....
nl.verhalenbank.13427
Jan Scholte en Willem Meijer wienen swagers. Sy sutelen mei stokken. Op in kear wienen se yn Reahûs (= Roordahuizum). Se fregen in boer of se yn 'e heakipe sliepe mochten. De boer hie dêr gjin biswier tsjin en sei: "Der mar goed ûnder krûpen."
Midden yn 'e nacht woarden se wekker. Doe wie der in keal by har, in spûkbeest, dat spûke der boven yn 'e kipe om.
nl.verhalenbank.21950
Rinse wie arbeider op it Blauhûs ûnder Surhústerfean by in boer Poppinga. Rinse seach dêr kear op kear in greate swarte houn. Dy kom dêr flak by him. "Hwat mat dy grouwe, swarte houn altyd by ús?" frege er de boer.
Mar de boer sei: "Hjir is noait in houn."
Mar Rinse seach him wol.
Dyselde arbeider Rinse is by de boer weigong. Hy hat himsels letter...
nl.verhalenbank.19925
Der wie in boerearbeider yn Sumarreheide, dy soe nei de boer ta op in moarn. Hy moest oer de Houtsjepaden. Doe't er oan 't earste houtsje ta wie, doe wie dêr hwat op dat houtsje. Noait liker as wie 't in sliepmûtse. Dy arbeider woarde sa binaud, dat hy is weromstoud nei hûs ta. Syn broer hat doe nei 't houtsje ta west to sjen, mar doe wie 't der net mear....
nl.verhalenbank.20322
Twee mannen begeven zich 's morgens vroeg, terwijl het nog donker is, vanuit de buurtschap Oostdalfsen - zoals de naam reeds aangeeft: een buurtschap, gelegen ten oosten van het dorp Dalfsen- voorzien van hun dorsvlegels naar het dorp Dalfsen om aldaar te gaan dorsen. Op een gegeven ogenblik bemerken zij, dat naast hen 2 wezens in de gestalte van een...
nl.verhalenbank.13409
De "dikke Linde" te Vlierzele
Te Vlierzele, wijk "Bussegem", staat eene oude en vermaarde linde, "de dikke linde" genaamd, bekend in den ganschen omtrek als de vergaderplaats van tooveressen, spooken, enz. Gaat men er zeven keeren rond, zoo beweren de oude lieden, en zegt men dan telkens: "hebt ge mij niet, pak mij", dan verschijnt er een veulen. Men zegt...
nl.verhalenbank.10795
Alde Boele wie foar de twadde kear troud mei Fokeltsje-moai. Hja wennen yn Stiensgea. As Boeleom oan 't wurk wie paste Fokeltsje-moai op 'e hoklingen. Op in dei seach se, dat ien fan 'e hoklingen deunsk wie. Mar sy forgeat it dy jouns tsjin Boele-om to sizzen. De nachts kom 't har earst yn 't sin. Doe sei se 't tsjin Boele.
Boele wie altyd opljeppen. Hy...
nl.verhalenbank.21647
Ik haw ris mei de keppel to flaechslûken west nei in plakje achter Bedum. Wy sliepten yn in âld skuorre. It spoeke dêr.
Yn 'e foarkeamer wennen minsken. De baes sei: "Op dat plak yn 'e skuorre meije jimme net komme." En doe wiisde hy 't plak oan.
Doe't wy in nacht yn dy skuorre sliept hienen, gongen de oare moarns de minsken hast allegear nei hûs ta. Hja...
nl.verhalenbank.20725
Ik wie ek us op 'e Lytse Wei op in moarntiid bitiid, doe soe 'k nei de boer ta to Koatstertille. Ik hie in houn by my, dy wie sa kwea, dy stie in keardel.
Mar op in stuit woarde dy houn sa binaud, dat hy krûpte my tusken 'e poaten. Ik koe him der net wei krije. Ik sei tsjin him: "Toemar, krij him mar." Mar hy gong my net tusken 'e poaten wei.
Doe't wy in...
nl.verhalenbank.20223
Ik hie my op in simmer as mier forhierd by in boer yn 'e buert fan Snits, mei noch in maet. Wy slepten yn it strie.
Snein-to-moarns koenen wy ús útsliepe, mar myn maet gong der op in kear bitiid ôf om mei de soan mei to melken. Ik bleau allinne lizzen.
Op in stuit hearde ik de skuorredoar iepengean en doe hearde ik dúdlik en klear de stappen fan myn maet...
nl.verhalenbank.18145
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
Ik wie boerefaem. Ik siet to melken yn 'e stâl. Doe miende ik dat ik in fûgel fleanen seach.
Nei melken gongen wy to kofjedrinken. Ik sei tsjin 'e boer: "Ik fortrou my joun net." Hwant ik moest yn 'e tsjernherne sliepe. Dat wie myn plak. "Ik doar dêr joun net to sliepen", sei 'k.
"Hwerom net?" frege de boer.
"It leit my sa by, dat der ien yn 'e hûs is",...
nl.verhalenbank.22005
Yn Furdgum wenne in boer, dy hie in greatfeint en in lytsfeint. Dy lytsfeint wie tige dryst en nergens bang foar. Op in kear waerd de lytsfeint nei 't doarp ta stjûrd om sjerp to heljen. Hja woenen him nou en dan wolris slite. 't Wie joun en it paed gyng oer 't tsjerkhôf.
Op 'e weromreis, noch foardat er oan 't tsjerkhôf ta wie sloech de lytsfeint de...
nl.verhalenbank.20632
