Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
13 results
Dutch Keywords: spokerij verdwijnen Place of Narration: Harkema
Myn omke wenne yn Grinzer Pein. Hy wie mattewever. Op in nacht om healwei ienen gong hy der op út mei in platte kroade. Dêr hied er in matte op dy't er oan 'e man bringe woe. Hy soe de kant nei Frentsjer út, dêrom wied er ek sa bitiid. 't Wie hwat mistich waer. Doe't er ûnderweis wie yn 'e buert fan Ljouwert, seach er ynienen in hiele greate kop. Dy wie...
nl.verhalenbank.25525
Heit en dy wienen us op in joun mei in ploechje jongfolk nei Eastemar ta to apelstellen. Mar it woe net. It wie noait liker as woarden se keard. Dat sy gongen mar werom. Mar sy woenen apels ha. Dat doe soenen se it noch us bisykje by Goaitsen Rôt (= G. Veenstra). Mar dêr komt in wite juffer oan op 'e fyts, dy't samar ynienen weiwurdt mei fyts en al. Dat...
nl.verhalenbank.22097
Skoanheit en skoanmem wienen ris op in joun to praten by Jan Wopkes. Dy wenne by de Liuwepoel. Sy wienen oan Tije van der Meulen ta, doe wie dêr in frou fan 't hiem kom. 't Wie midden yn 'e nacht. Heit en mem moesten nei de Singel ta, dêr't se wennen. Doe't heit dy frou seach, sei er: "Och heden, âlde Antsje sil der wer op út." Hja hie in greate ljochte...
nl.verhalenbank.32739
Fokke Alma (dikke Fokke) hat op Fiifhuzen wenne oan 'e Reitsmastrjitte. Dêr hied er in spultsje. Op in kear wied er op 'e fyts. 't Wie yn 'e nacht. Doe wie der op it eintsje fan Geart Haga nei de betonwei ien njonken him kom. Fokke wie tsjin him bigong to praten, mar dy oare sei neat. Doe't Fokke noait antwurd krige, woarde er binaud. Dy oare hâldde him...
nl.verhalenbank.22225
By de Fjouwer Wringen ûnder Surhústerfean spoeke altyd in hynder. Dat stie mei de kop oer de hekke hinne. Kom men der by, dan wie 't samar ynienen net mear to sjen.
nl.verhalenbank.20955
't Wie hjir yn 'e Harkema. Ik kom op in joun mei myn jonge by ús heit en dy wei. Doe sei myn jonge ynienen: "Sjoch, heit, dêr stiet ek ien." Ik sei: "Ik sjoch neat." Mar ik krige de lampe, dy't ik by my hie en doe ljochte ik en doe seach ik in gedaente. 't Wie in beeld fan in frommes mei in pelterine om. Wy roannen oerdwars en moesten troch in sleat, mar...
nl.verhalenbank.25739
Piter Alma seach us yn 'e nacht twa wynhounen mei glinsterjende halsbannen, dy't samar wer fuort wienen, krekt as wienen se yn 'e loft fordampt.
nl.verhalenbank.22099
By de greate ikebeam hat froeger in dobke west. Dêr kom nachts altyd hwat út, dat hjir en dêr omroan en dan fansels weiwaerd.
nl.verhalenbank.19350
By de grouwe beam yn 'e Harkema spoeket it. Sy ha dêr fan alles sjoen: in wite juffer, dy't ek samar wer wei woarde, en dêr't de minsken allerheislikste kjel fan woarden; in lyts katsje, dat ek samar wer wei woarde; in greate, swarte houn.
nl.verhalenbank.22094
Piter Alka plichte wol gau us by ús to kommen. Hy fortelde, dat by de grouwe beam (betonwei) dêr siet nachts ien to jildtellen. 't Wie in spoek. As men de egen der even ôf hie, dan wie 't ek samar ynienen fuort.
nl.verhalenbank.22253
Twa bruorren: Piter en Knjillis Alma fan 'e Harkema hienen ris op in nacht to murdzjen west. De hounen hienen se by har. Dy hounen hienen foet hawn fan in murd. Dy hounen wienen jammerjend wer op har ynkom, sa bang hienen se west. Doe hienen Piter en Knjillis sein: "Hwat mankeart dy hounen?" Sy waerden sels ek in bytsje bang. Doe sei de iene: "Sjoch dêr...
nl.verhalenbank.29352
Der wienen in feint en in faem, Sake en Hylk, dy wennen yn 'e Harkema. Se wienen oan 't kuijerjen. 't Wie moai waer op 'e joun. Doe kommen der twa famkes oan, dy wienen beide gelyk yn 'e klean en ek like great. Sy gongen har foarby. "Ik wol us sjen, hwer't dy famkes bliuwe", sei Hylk. De famkes gongen oan 'e daem ta. Even fierder woarden se wei, krekt as...
nl.verhalenbank.16878
Ien omke fan myn wiif is by de Langewyk yn 'e bosk formoarde woarn. Hy hie in buchel en hiet fan Tsjerk. Myn swager gong us mei myn broer mei in kroadfol baelders nei Feansterheide. "Heit," sei myn swager, "hwa is dêr?" Doe wie dat Tsjerk, dy't njonken har gong. Tsjerk wie doe al in jier dea, mar sy herkenden him beide tige skoan. "Stil jonge", sei...
nl.verhalenbank.21930
13