Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dan hoorden ze, op den dijk naar Andel toe, dat daar een spook was, zinne ze. Maar dat spook was een vrouwken met een witte muts op. Of twee koeien op mekaar, da's ok wel gebeurd.
nl.verhalenbank.125556
Spokerijen.
G. en S. uit Wissekerke liepen langzaam naast hun wagen voort. Zonder dat er iets te zien was, werden ze plotseling tegen den dijk geslingerd. De paarden wilden niet meer vooruit. Ze hadden zeker de spoken gezien, die voor de menschen onzichtbaar zijn.
nl.verhalenbank.39013
"Het spookt in het Huis ten Dijke (het Dijkhuis) te Pieterburen.
Om er te komen moet je door hoge weilanden heen.
Het was vroeger een kasteel van generaal Sonoy en zijn moor, en zij hebben d’r een hoop mensen vermoord. Ik ben er zelf ook geweest, ‘s nachts natuurlijk. It gives u the creeps."
nl.verhalenbank.49939
No. 102. Als men de brug tusschen Borkel en Schaft over was, zag men een hond zonder kop, die bijna zoo groot was als een kalf. Hij volgde de menschen op een kleinen afstand, zonder ooit iemand kwaad te doen. Na 1880 heeft hij zich niet meer vertoond.
nl.verhalenbank.46752
No. 73. De stampvoet vertoonde zich vroeger op het gehucht Heers, onder Veldhoven, tusschen twee wallen, den Rein en den Hoopeil. Op 't onverwachtst kwam het met woest gedruisch aanrennen, wierp de menschen tegen den grond, en holde met zwaren hoefslag voorbij. 1)
nl.verhalenbank.46707
De Feddema's fortelden my us: Wy hienen to murdejeijen west de Godleassingel lâns nei Ikkerwâld út. Dêr wenne âlde Jan Jilderda. By de Jilderda's, dêr koenen se allegear tsjoene. Dy koenen har foroarje yn in kat. Doe't wy oan Jan Jilderda ta wienen, bleau de houn achter ús. Hy doarst net wer by ús wei, net earder as doe't wy in hiel ein fierder wienen.
nl.verhalenbank.19896
Anke Anne roan op 'e Lange Loane. Doe hat er dêr allegear minsken sjoen dy't al lang forstoarn wienen. Anne hat it dêr bot mei to krijen hawn. Hy is der hielendal fan foroare, sa'n yndruk hat dat op him makke.
nl.verhalenbank.21084
Yn 't east fan Garyp spoeke by nacht ek altyd in dikke houn om. Dêr wienen de lju bang foar.
nl.verhalenbank.23095
As se in spûksel tsjin kommen, seinen se: "As't fan 'e Heare is, sprek dan. Ast fan 'e duvel is, stom dan."
nl.verhalenbank.23096
Greate Evert wie in spoek fan 'e Sumarreheide. Hy kaem jouns let achter de minsken oanslûpen en dan bûgde er fan achteren syn holle oer 't skouder fan 'e minske hinne. Hy wie ôfgryslike lang.
nl.verhalenbank.31631
Yn Terwispel spoeke nachts ek in grouwe swarte houn. Hy die neat mar makke de minsken altyd bang.
nl.verhalenbank.21035
Op 'e Iniaheide ûnder Garyp spoeke it. Dêr wennen twa âlde minsken: Goaitzen Elzinga en syn wyfke. Sy wennen yn in âld húske. Elke joun kom dêr by 't tsjuster in wite hân oer de ûnderdoar hinne.
nl.verhalenbank.21343
Oan 'e Tillewei spoeke nachts altyd in grouwe houn. Dêr doarsten forskeidene lju nachts net lâns.
nl.verhalenbank.21359
Yn Terwispel by de Rolbrêge stie in houten keet, dêr spoeke it. Dêr wennen âlde minsken. It gong dêr nachts altyd op in saegjen en klopjen.
nl.verhalenbank.21028
Op 'e Achterwei yn Sumar, dat yndertiid in sânreed wie, spûke in grouwe swarte houn. Hy kom by de minsken en woarde ek samar fansels wer wei.
nl.verhalenbank.20391
Minse, die gestolen hadde, kwame terug um te spoke.
nl.verhalenbank.50336
Der roannen op in joun fjouwer minsken op 'e Kapelle ûnder Rinsumageast. 't Wie al let. 't Wienen twa manlju en twa froulju, dy hienen to jounpraten west.
De iene man wie in grapjas.
Doe seagen se in frou oankommen, mei lang hier dat se los droech. De grapjas frege har: "Wolst ek forkearing ha?" Mar hja sei neat. Hja sweve samar fuort. Doe woarden se alle...
nl.verhalenbank.30107
By de Skânsebrêge tusken de Greate - en de Lytse Wielen, dêr't nou in elektrysk gemael stiet, dêr doogde it net. De Jan Plezier dy't fan Burgumerheide nei Ljouwert ried, kaem dêr lâns, mar de hynders bleauwen altyd stokstiif foar de brêge stean as se jouns weromkamen út 'e stêd. Dan moesten se salang wachtsje oant it deiljocht wie. De minsken seagen neat,...
nl.verhalenbank.36479
De Sytsma's reed roan ek fan 'e N. Dwarsfeart nei de hoofdwei ta. Dêr siet ek in bocht yn. En by dy bocht woarden de minsken keard. Hwat it wie wist net ien. It gong foar de lju lâns, sadat se net fierder koenen. Dan ynienen gong it omheech en sweefde oer de beammen hinne. Dan wie 't fuort.
nl.verhalenbank.19675
Yn Aldwâld stie in hûs, dêr spûke it yn. De minsken dy't dêr wennen hienen in stik duveldrek ûnder 'e drompel.
nl.verhalenbank.38117
