Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje.
It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
De bonken yn 'e bientsjekou.
Der wenne ergens in jongfeint, dy wie net gau bang. Hy wedde mei it jongfolk, hy soe op dy en dy joun let nei 't tsjerkhôf en in deabonke út 'e bientsjekou helje. Dat wie dus ôfpraet.
Mar de koster, dy't der fan ôfwiste, forskûle him achter de bonken. Hy hie in wyt lekken om him hinne dien.
De jonge pakte in bonke. Doe sei de...
nl.verhalenbank.20827
Op de Heilige Berg tussen een dikke boom en de beek zagen ze telkens een witte gedaante. Elke dag was die er te zien. Maar 't gekke was, als je der dicht bij kwam, dan was die gedaante opeens verdwenen.
nl.verhalenbank.21708
By de dikke beam oan 'e beton-wei, tusken Harkema en it Bomkleaster stienen us op in nacht allegearre auto's. 't Wienen wite auto's, allegear. Dêr roannen nonnen tusken mei lange rokken oan, allegear yn 't wyt. En dêr wie hwat tusken har yn, dat wie krekt in altaer west, hielendal wyt.
Myn op ien nei jongste skoansuster kom dêr dy nachts lâns. Dy hat it...
nl.verhalenbank.32749
Der wurdt wol sein, dat de hear mei de ezel forûngelokke is en dêrtroch altyd mei in ezel spûket.
nl.verhalenbank.21480
In man fan Droegeham (it wie Hindrik Hoeksma sels) seach op in joun op 'e Ikkers in frommes yn 't wyt oankommen.
Hy miende dat er har wol koe en soe har groetsje. Mar doe't er flakby wie, wie se samar ynienen fuort troch in daem. Der wie neat mear fan har to sjen.
nl.verhalenbank.37235
Oan 't Spûkeloantsje to Jistrum spoeke altyd in wite juffer, woarde der sein, mar ik ha 't noait sjoen.
nl.verhalenbank.27556
Hindrik Kooistra fan Boelensloane soe nei de boer ta, dy wenne op it Fean. Doe't er sahwat oan 't Blauhûs ta wie, oan 'e oare kant Sierd Pool, gong der ien njonken him yn 't wyt, dy sweefde sahwat. Hindrik sei "Morgen", mar dyselde hie neat werom sein. Doe waerd Hindrik bang en makke hurd dat er by de boer kaem. Dat wie Wytse van der Lei, dy fortelde hy...
nl.verhalenbank.17326
Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...
nl.verhalenbank.125653
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it."
Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
Tichte by Warffum stie in greate boereplaets, in bouplaets mei greate skuorren. Yn dy skuorren slepten de minsken dy't simmerdeis by him arbeiden. Dat wienen ek minsken út 'e Westerein en út oare plakken lyk as Harkema ensa. In hiel protte hienen har nammen dêr yn 'e sketten kerfd mei in mes. Miskien binne dy dêr nòch wol. De boer fan dy plaets hiet fan...
nl.verhalenbank.32213
By 't Tiltsje tusken Eastemar en Sumar spûken om 12 ûre yn 'e nacht altyd wite wiven.
nl.verhalenbank.31040
Yn Sumar wennen twa bruorren, dy skreauwen har Houwink. Op in joun soenen se to melken nei in stik lân, dat lei tusken Sumar en Eastemar. Doe seagen se dêr hwat wyts oer dat lân sweven, dat wie fan ûnderen swart, en dat gong almar hinne en wer. De beide bruorren woarden sa bang dat sy binne weromgong en ha dêr noait wer west to melken. It lân forkochten se.
nl.verhalenbank.17044
Der wie in man yn 'e Harkema, dy gong elke moarn bitiid nei Eastemar ta to arbeidzjen. Syn paed gong oer de Dunen, dêr wied er goed trije ûre yn 'e moarn. Der wienen twa, dy wisten dat en dy tochten: Wy sille him ris bang meitsje. Sy dienen in wyt lekken om en sa gong de iene op 'e oare stean.
Doe't de arbeider se seach, sei er: "Ik ha wolris twa op...
nl.verhalenbank.29425
By de Skieding hienen jo twa dobben. Oan 'e iene kant fan 'e wei wie de Janke-dobbe, oan 'e oare kant de Tryntsje-dobbe.
Der wie in sekere Janke, dy hie in feint. Dy feint hie de forkearing mei har út makke, en doe hat Janke har dêr forsûpt. Sa hat dy dobbe de namme fan Janke-dobbe krigen. Sûnt hja har dêr forsûpt hat, spoeket it dêr.
Yn 'e oare dobbe ha...
nl.verhalenbank.26058
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige.
Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Fan in jonge dy't noait bang wie.
Der wenne ergens in boer, dy hie in lytsfeint en in greatfeint. Dy lytsfeint stie foar neat, hy wie nergens bang foar. De greatfeint en de boer koenen har dat net bigripe. Hja sprutsen togearre ôf, de greatfeint soe in wyt lekken omdwaen en by jountiid op in bartsje stean gean. De lytsfeint woarde der op útstjûrd om in...
nl.verhalenbank.20825
Mike Ruerd (= R. v.d Veen) wenne yn 'e Harkema. Hy wie timmerman. Op in kear wied er oan 't timmerjen by de earste plaets op it Bomkleaster. Dêr wenne doe Wyberen Hulshof.
't Wie winterdei en 't wie al bitiid tsjuster.
Der wie noch in man, dy holp Ruerd by it timmerjen.
Ruerd wie net in gewoanen ien. It wie in greate spotter. Hy biwearde by heech en by...
nl.verhalenbank.33642
It wie om healwei fjouweren yn 'e moarn. Myn man lei yn 't iene sliepkeammerke, ik yn 't oare. De doar fan elk sliepkeammerke stie iepen. Wy slepten allebeide. Doe seach ik ynienen yn 'e wenkeamer in mynhear. Hy wie hielendal yn 't swart. Hy hie 't wyt foar. It like hiel deftich. Hy bleau yn 'e keamer stean en makke in soarte fan bûging foar my. Ik seach...
nl.verhalenbank.22029
By de Boelensloane hat men it Dwarsdjip. Dêr lei in dam yn, dêr moesten de minsken oer. Kom dêr ien by nacht, dan stie der op dy dam in wyt ding, sa great as in skiep. Dat woe de minsken keare.
In man fortelde, hy hie prebearre der lâns to kommen, mar it wie wol mis gien. It wite ding hie him yn it Dwarsdjip smiten.
nl.verhalenbank.23479
