Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Op it tsjerkhôf to Hurdegaryp, der matte twa neakene berntsjes omrinne. Der ha dêr twa murdejeijers west, út 'e Harkema, dy soenen dêr in murd snappe, mar doe seagen se dy berntsjes. Sy binne troch de lannen hinne stoud, sa kjel woarden se. Sy ha dêr noait wer west. De hekke fan dat tsjerkhôf stie altyd iepen. Dat kom, trochdat dy berntsjes dêr troch...
nl.verhalenbank.16833
De geschiedenis van Sipke en Liesbet
In Oostermeer staat een oude boerderij, waaraan de droevige geschiedenis van Sipke en Liesbet verbonden is.
Liesbet diende als meid in de boerderij. Ze had een paar flinke handen aan haar lijf en was ook nog knap om te zien.
Haar vrijer, Sipke, was een jonge dagloner van het Hoogzand. Ze hadden al een jaar verkering en...
nl.verhalenbank.9515
Meerder keren heb ik nu vreemde niet te verklaren dingen meegemaakt. Gelukkig was ik op die momenten niet alleen, anders had ik mezelf waarschijnlijk voor gek verklaard.
De eerste keer dat ik een duidelijke verschijning heb gezien was ik met mijn ex-vriend aan het logeren in het huis van zijn zus en haar partner. Dit huis was eigenlijk een onderdeel van...
nl.verhalenbank.49930
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane.
Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
Als je hier zo de Leidse Rijn afloopt, ja dan stoot je ergens op een of andere grote dam. En dan gaat het water in een buis verder. Maar vroeger kon je hier zo de Leidse Rijn afwandelen langs een klein paadje, en dan kwam je ter hoogte van het Centraal Station kwam je in het Sterrebos. Een heel oud bos, eeuwenoud, lag vroeger buiten de stadspoorten van...
nl.verhalenbank.18776
Attestatie
Van seekere spokerijen van katten, enz., door den Clapwaeker, ten
overstaan van 't Gerecht van Catwijck gegeeven, sijnde aldaar
voorgevallen op den 2den November, als ook omtrent
St. Jacob. a. 1655.
Compareerden voor ons Cornelis van Rhijn Schout, Maerten Maertenszoon
Peeck, ende Isack Junius Schepenen der heerlijkheden van beyde de...
nl.verhalenbank.21493
Der wie in faem, dy wenne yn in hûs, dat stie op it tsjerkhôf. Der roun in paed oer dat tsjerkhôf, en dêr moest dy faem alle jounen lâns. Dat wisten twa jonges en dy soenen dy faem ris bang meitsje. Doe gongen se dy jouns by de tsjerkemuorre stean, dêr't de faem lâns moest. Se stienen boppe op elkoar, dat it like in hiele lingte.
Mar doe't de faem oan har...
nl.verhalenbank.29971
Op it tsjerkhôf yn 'e Westerein sweefden altyd wite wezens. Dy kommen út 'e graven wei.
nl.verhalenbank.33134
Het spook van Oelegem
De Witte was een van de rare vogels van Oelegem. Hij woonde achter de kerk. Over zijn deur was de lage kerkhof. De Witte werd nogal es geplaagd door de jeugd. Ze kwamen vooral 's avonds op zijn deur kloppen, holden weg, sprongen over de kerkhofmuur en lachten zich te pletter, als de Witte in nachthemd met slaapmuts op kwam kijken.
Nu...
nl.verhalenbank.19291
Alde Jille Pultrum fan Houtigehage kom us by it heidetsjerkhôf lâns, doe stienen dêr in pear mei redenskleden oan.
"Goeije navend", sei Jille Pultrum.
Mar sy seinen neat werom.
Trije kear sei Jille 'Goeije navend'. Mar sy wienen gelyk stean bleaun. Doe tocht er: "Dit is gjin goed spul. Nou gean 'k mar mar fierder."
nl.verhalenbank.25179
Yn 'e Westerein spûke altyd in frommes om nachts, dy wie yn 't swart klaeid. Sy kom fan 't tsjerkhôf. Ik ha se wit hoe faek sjoen. Dan kuijere se de wei lâns en gong troch in sleat hinne. Sa gong se nei har eigen húske ta. Sy wie al stoarn. 't Wie 't wiif fan Gerben. Hja hie skulden makke doe't se noch leefde. Har man Gerben hie biloofd, hy soe dy skulden...
nl.verhalenbank.24059
Midden op it tsjerkhôf yn Marum, dêr spoeke it. Guon wienen dêr deabinaud foar.
nl.verhalenbank.33123
H: Op een kerkhof spookt het eeuwig en altijd. Dat heeft te maken met eh..de tijd van Wodan en de zijnen. Het oud-germanisme. Wodan die wilde jagen..dat verhaal ken je toch?
RK: De Wilde Jacht?
H: Ik heb het vaak voorgelezen in school. Ik heb het ook wel verteld. Ik denk niet dat het bij de volwassenen bekend is. Ik denk dat ik een van de weinige oude...
nl.verhalenbank.43837
Dêr't nou it nije tsjerkhôf is, dêr spoeken altyd twa wite froulju.
nl.verhalenbank.17391
Yn 'e Hamsterpein forstoar in man. Fantofoaren hie er sein, hy woe dêr en dêr lizze op it tsjerkhôf. Hy hie in pealtsje oanbringe litten, dan koenen se 't sjen. Klaes Schievink hiet er. 't Wie in boer.
Foar syn dea sei er, hy bigearde in glês yn 'e kiste, dan koed er it lân nochris oersjen.
Hy hie de boel forerfd, mar hy wie net ticht by 't pealtsje...
nl.verhalenbank.25337
Froeger gong it paed wol gauris oer in tsjerkhôf hinne.
Der wienen us twa dy woenen ien bang meitsje.
Se wisten dat dyselde dêr lâns komme soe. Sy gongen boppe op elkoar stean, elk mei in lekken om, by de muorre op.
Doe sei deselde, dy't dêr lâns kom: Ik ha wol us twa boppe op elkoar stean sjoen, mar noait dêr noch in trêdden boppe op. Doe woarde de...
nl.verhalenbank.29294
Op it tsjerkhôf yn de Pein spoeke it. Us omke wie slachter, dy gong us op in joun oer it tsjerkhôf fan de Pein nei 't Swartfean.
Doe wie dêr in wyt spoek en dat siet him nei. Hy woarde sa deabinaud, dat hy hat it ridskip der mei forspile.
nl.verhalenbank.21192
As der ien stoarn wie en dy hie noch in bigearte, dan oppenearre sa'n ien him letter. Dan moesten se datselde, hwat er bigearde, op it graef dellizze. 't Wienen yn 'e regel klean.
nl.verhalenbank.28439
Op it tsjerkhôf spoeke it ek.
nl.verhalenbank.21025
Ik haw us op bisite west. Werom passearde ik it tsjerkhôf fan 'e Boelensloane. 't Wie al hast nacht. Doe spriek der ien fan it tsjerkhôf ta my: "Hier zal uw rustplaats zijn, maar ach, wasnneer?" Dat hat ien fan 'e deaden west, dy't dat sei. Doe moesten wy letter noch nei Limburch ta. Mar wy bin hjir letter wol wer kom."
nl.verhalenbank.24438
