Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.
nl.verhalenbank.15903
Oan 'e betonwei yn 'e Harkema ha jy it âld tsjerkhôf. It earme-tsjerkhôf wurdt it neamd. Dêr wurdt al lang net mear bigroeven. Foar 't tsjerkhôf oer stie froeger in pleatske.
Dêr hat Taeke v.d. Veen op wenne. Soms koenen se dêr net mei de wein troch de hekken komme. Se waerden dêr dan samar weismiten yn 'e tsjerkhôfsleat. Dat gebeurde dan yn 'e nacht. Dat...
nl.verhalenbank.29341
Yn Eastemar wenne in dokter, as dy jouns fan 'e pasjinten weromkom, moest er altyd oer it tsjerkhôf, dêr't in paed oerhinne gong. Dat paed gong oer in plankje, dat oer in droege sleat lei, om 't tsjerkhôf hinne.
In pear jongfeinten woenen in grap mei him úthelje. Hja krûpten ûnder 't plankje en doe't hy der oer gong seinen se mei in raer lûd: "Dû hast my...
nl.verhalenbank.36922
Ek âlde Sytske, oan 'e oare kant it tsjerkhôf ha se sa oan kant set. Sytske kom ek yn 'e sleat tolânne. Dat wie ek in lykstaesje. In skoftsje letter is âlde Harte Jehanne stoarn. Dêr hat it fan west. Dy ha se lâns 't selde paed nei 't hôf ta brocht.
nl.verhalenbank.16837
Kiek, ik bin al 92 joar, man ‘k heb mie nooit steurd aan biegeleuvige dingen. ’t Moakt ’n groot verschil, hou ie vrouger tegenover aal dai flauwekul stonden; wel geleufde aan spoken en heksen, zag ze ook. Over proat wör d’r altied.
Hier wazzen stee’n, woar ’t zogezegd nich “deugde”. Dat kön ’n loane weez’n of ’n hoes, of ‘n bossie. Veural op ‘t kerkhof...
nl.verhalenbank.13770
Je hoorde ok nog wel is zegge in Woerekom d'r was hier vroeger nog wel is een man. Die zei: "Ik ben niet bang!" Die was 's nachts op het kerkhof. De doodgraver had de baar op het kerkhof laten staan. Toen sloot die man een weddenschap: hij zou de nacht op die baar doorbrenge. Toen hoorde hij een stem:
Wat daarop legt is nog zo erg niet.
Wat daaronder zit...
nl.verhalenbank.72824
It “Ald Hôf” is in krúswetter yn 'e buert fan de Hommerts mei in lyts eilântsje fan sa'n 20 are. Dat is in âld tsjerkhof west. Hwannear de modderskippers jouns 't anker op 'e wâl útgoaiden, dan dreauwen se de oare moarns stéfêst los! It woe noait hâlde. It spûkte dêr.
nl.verhalenbank.50515
De wikseldaalder
Fan dy wikseldaalder, dat is hjir yn 'e Peinjerwei bard, de nije wei, dat de Grinzerwei is. Ha jo de ...'s wol kend, dy feekeapljuwe? Dy rieden earst mei in hûnekarre, mei hintsjes en hoantsjes en sa, mar doe waarde Albert, ien fan dy bruorren, ynienen grut keapman. Hûndert skiep wie him neat. De man is stoarn mei in dik kaptaal jild. Dy...
nl.verhalenbank.12469
Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte.
Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...
nl.verhalenbank.19662
Op het kerkhof te Zuiderwoude was een witte gedaante met vurige oogen gezien. Onder aanvoering van den vader van vrouw D. van Ouwe (de oude Wullumpie) Salomon genaamd, trok half Zuiderwoude met stokken en messen gewapend er op af.
Toen riep Salomon: "Indien gij een geest Gods zijt, kom dan nader, maar zijt gij des duivels, zoo ga heen!"
De gedaante ging...
nl.verhalenbank.9298
Jaren geleden zag iemand te Zuiderwoude op een donkeren avond een witte gedaante op het kerkhof. Dat vertrouwde hij niet. Hij riep dus zijn buren en deze riepen op hun beurt weder andere kennissen, zoodat men ten slotte in grooten getale bij het kerkhof samen kwam; want er op te gaan durfde niemand, daar men duidelijk iets wits zag en dat natuurlijk...
nl.verhalenbank.12422
