Datasets - ISEBEL

Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten. Maar één...

aanpakken

nl.verhalenbank.9328

Kankerpoppe ware ongevèr een vingerlid lang. ’t Was ’n klein pekske, woar iets inzat tege kanker. Mar wa da was, wis alleen de kankervrouw of kankerman. ’t Was hun geheim. D’r ware, gleuf ik meer kankervrouwe dan - manne. Um ’t pekske zat ’n duukske en ’n klein rond döske. De kankervrouw mos ers wete, of ’t wel kanker was. Ze mos ers zien, of er zaadjes...

alternatief

nl.verhalenbank.50241

Pake en beppe hienen it tige krap. Op in sneon-to-joun hie beppe oars net mear yn 'e hûs as in dûbeltsje en in heale sint. De sneintomoarns gong se mei 't knipke nei tsjerke. Sy soe de heale sint yn 't tsjerkeponkje smite hwant foar it dûbeltsje moesten se brant keapje. Sy hienen net in turf mear yn 'e hûs. Mar doe die beppe by forsin it dûbeltsje yn 'e...

arm

nl.verhalenbank.23894

Yn 't Barrahûs gebeurde it faek, dat minsken dêr ûnderdak krigen foar de nacht. Op in joun kom dêr ek in frommes yn. It wie in fremd frommes, dat se net koenen. Ien fan 'e mannen, dy't dêr ek sieten, wie in soldaet. Dy soe dêr dy nachts ek sliepe. Doe't er in pear kear nei dat frommes sjoen hie, tocht er by himsels: bistû eins wol in frommes? Hy gong...

aansluipen

nl.verhalenbank.37818

Er was eens een schipper, die een schuit had, maar er zelf nooit in sliep. Hij, noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat de schuit precies anders om lag, als hij hem den vorigen avond gelegd had. Hij vertelde dat aan zijn baas, maar die zei: "O, dat is niks, dat gebeurt alle nachten en daarom willen...

afbreken

nl.verhalenbank.9417

Op Terschelling had een jonge boer verkeering met een meisje, dat niet alleen rijk, maar ook mooi was en waar hij dus razend veel van hield. Op een goeden dag zei een kennis tegen hem, "Jan," zei hij, want Jan heette die jongen, "Jan je hebt een beste meid, maar het is een kol." "Ben je mal," zei hij. "Nou," zei de ander, "als je me niet gelooven wilt,...

aandachtig

nl.verhalenbank.9413

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur